Aller au contenu

sourdant

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « sourd- », bodje A do viebe « soude », avou l’ cawete « -ant ».

Prononçaedje

[candjî]

Pårticipe prezintrece

[candjî]

sourdant (nén candjåve)

  1. pårticipe prezintrece do viebe « soude ».
    • L’ aiwe si mannit ddja e sourdant d’ tere.

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
sourdant sourdants

sourdant omrin

  1. plaece ki des aiwes sourdèt foû d' tere.
    • Dji magne al vole et adon dj' apougne li voye ki m' amoennrè del boke di l' aiwe di Tek disk' å sourdant, ou cåzumint Lorint Hendschel.
    • Li fond d' Bouname, c' esteut ene pitite vå raiwêye pa deus troes sourdants k' abrotchént foû do bwès do minme no J. Polet (fråze rifondowe).
  2. live, gazete, waibe riwaitîs divant di scrire on papî.
  3. cåze, oridjene.

Sinonimeye

[candjî]

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
plaece k' ene aiwe vént foû d' tere
la k' on a trové ene sacwè po-z acertiner on scrijhaedje