Gliceraldehid
| Gliceraldehid | |||
|---|---|---|---|
| |||
| |||
| IUPAC ime |
| ||
| Drugi nazivi | Gliceraldehid Glicerinski aldehid | ||
| Identifikacija | |||
| CAS registarski broj | 367-47-5 | ||
| Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| |||
| Svojstva | |||
| Molekulska formula | C3H6O3 | ||
| Molarna masa | 90.08 g mol−1 | ||
| Gustina | 1.455 g/cm³ | ||
| Tačka topljenja |
145 °C, 418 K, 293 °F | ||
| Tačka ključanja |
140-150 °C na 0.8 mmHg | ||
|
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala | |||
| Infobox references | |||
Gliceraldehid je trioza monosaharid sa hemijskom formulom C3H6O3.[1] On je najjednostavniji molekul iz grupe aldoza. To je slatka bezbojna kristalna čvrsta materija koja je intermedijarno jedinjenje u ugljeno hidratnom metabolizmu.[2] Naziv potiče od kombinacije glicerina i aldehida, jer je gliceraldehid glicerin sa jednom hidroksimetilenskom grupom zamenjenom za aldehid.
Gliceraldehid sadrži hiralni centar i stoga postoji kao dva različita enantiomera sa suprotnom optičkom rotacijom:
| dgliceraldehid (R)-gliceraldehid (+)-gliceraldehid |
lgliceraldehid (S)-gliceraldehid (−)-gliceraldehid | |
| Fišerova projekcija |
|
|
| Skeletalna formula | 
|
|
| Molekulski model | 
|
|
- ↑ The Merck Index: An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals (11th izd.). Merck Publishing. 1989. ISBN 0-911910-28-X.
- ↑ Donald Voet, Judith G. Voet (2005). Biochemistry (3 izd.). Wiley. ISBN 978-0-471-19350-0.
