The Rolling Stones American Tour 1969

Ten artykuł należy dopracować:

→ poprawić styl – powinien być encyklopedyczny.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Dwudziesta czwarta w historii trasa koncertowa grupy The Rolling Stones. Była to pierwsza trasa koncertowa z Mickiem Taylorem, który zastąpił wyrzuconego z zespołu i tragicznie zmarłego Briana Jonesa. Trasa ta uchodzi za jedną z najlepszych w historii rocka.

Była to pierwsza trasa w USA od 1966 roku, a wszystko to z powodu przerwy spowodowanej opłatami za skandale narkotyczne i innymi komplikacjami. Zespół zamiast koncertowania w małych i średnich miejscach pełnych wrzeszczących dziewczyn, grał w dużych miejscach, gdzie publiczność była o wiele bardziej dojrzała do słuchania muzyki, a bilety wyprzedane na pniu. Używano o wiele bardziej zaawansowanego systemu wzmacniaczy, a oświetlenie nadzorował Chip Monck (znany z pracy przy Festiwalu w Woodstock).

Trasa rozpoczęła się w Kolorado i generalnie muzycy podróżowali z zachodu na wschód. Formalne otwarcie trasy w Kia Forum przyciągnęło uwagę krajowych mediów.

Innym znanym koncertem był występ 9 listopada w Oakland, gdzie powstał jeden z pierwszych bootlegów w historii pod tytułem Live'r Than You'll Ever Be. Początkowo finałowym koncertem miał być występ w West Palm Beach, ale w trakcie trasy zespół ogłosił, że da darmowy koncert na torze Altamont Raceway Park.

Menedżer trasy Sam Cutler przedstawiał zespół jako "najlepszy zespół w historii rock and rolla". Twierdzenia tego użył po raz pierwszy podczas koncertu Hyde Parku.

Trasa wygenerowała ponad milion dolarów przychodu z biletów, a ceny wahały się od 4,5 do 8 dolarów.

Podczas koncertów w Madison Square Garden zrealizowano album koncertowy Get Yer Ya-Ya's Out!.

Wszystkie piosenki skomponowane przez Micka Jaggera i Keitha Richardsa, chyba że zaznaczono inaczej.

1. "Jumpin' Jack Flash"
2. "Carol" (Chuck Berry)
3. "Sympathy for the Devil"
4. "Stray Cat Blues"
5. "Love in Vain" (Robert Johnson)
6. "Prodigal Son" (Robert Wilkins)
7. "You Gotta Move" (Fred McDowell/Rev. Gary Davis)
8. "Under My Thumb"
9. "I'm Free"
10. "Midnight Rambler"
11. "Live with Me"
12. "Little Queenie" (Berry)
13. "(I Can’t Get No) Satisfaction"
14. "Honky Tonk Women"
15. "Street Fighting Man"

• Mick Jagger — wokal prowadzący, harmonijka
• Keith Richards — gitara, wokal wspierający
• Mick Taylor — gitara prowadząca
• Bill Wyman — gitara basowa
• Charlie Watts — perkusja, instrumenty perkusyjne
• Ian Stewart — fortepian (w utworach "Carol" i "Little Queenie)

• RoyR. Carr RoyR., The Rolling Stones: An Illustrated Record, New York: Harmony Books, 1976, ISBN 0-517-52641-7, OCLC 2151050 . Brak numerów stron w książce
• Robert Christgau, "The Rolling Stones", entry in The Rolling Stone History of Rock & Roll, Random House, 1980, s. 198–199