Sikorsky R-4
Sikorsky R-4B | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja |
konstrukcja metalowa |
Załoga |
1–2 |
Historia | |
Data oblotu |
13 stycznia 1942 |
Lata produkcji | |
Wycofanie ze służby | |
Dane techniczne | |
Napęd |
1 silnik gwiazdowy, Warner R-550 |
Moc |
200 KM (149 kW) |
Wymiary | |
Średnica wirnika |
11,58 m |
Długość |
14,68 m |
Długość kadłuba |
10,80 m |
Wysokość |
3,78 m |
Powierzchnia nośna |
105,32 m² |
Masa | |
Własna |
916 kg |
Startowa |
1180 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
121 km/h |
Prędkość przelotowa |
96,5 km/h |
Prędkość wznoszenia |
3,96 m/s |
Pułap praktyczny |
2440 m |
Zasięg |
209 km |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
Stany Zjednoczone Wielka Brytania Kanada |
Sikorsky R-4 – amerykański śmigłowiec, który jako pierwszy został użyty bojowo przez USAAF i był pierwszym alianckim śmigłowcem produkowanym seryjnie i pierwszym śmigłowcem na świecie produkowanym masowo.
Historia rozwoju
[edytuj | edytuj kod]Jego pierwszy model nazwany XR-4 powstał na bazie eksperymentalnego VS-300 zaprojektowanego przez Igora Sikorskiego w 1940 roku. Pierwszy lot XR-4 odbył się 13 stycznia 1942 roku, po próbach USAAF zamówił 30 egzemplarzy śmigłowca w dwóch wersjach YR-4A (do testowania, 3 egzemplarze) i YR-4B (wersja użytkowa, 27 sztuk). Jeden YR-4B został wysłany do Birmy, jeden na Alaskę, a kilka sztuk zostało dostarczonych do US Navy, United States Coast Guard i Royal Navy.
Śmigłowce okazały się tak udane, że zamówiono dodatkowo 100 egzemplarzy modelu R-4B.
Zastosowanie bojowe
[edytuj | edytuj kod]Sikorsky R-4 był pierwszym alianckim śmigłowcem użytym bojowo. Stacjonujący w Birmie i należący do nowo powstałej grupy 1st Air Commando YR-4 23 kwietnia 1944 roku wziął udział w operacji uratowania pilota i trzech pasażerów samolotu Stinson L-1 Vigilant, który rozbił się na terenie nieprzyjaciela. R-4 był także pierwszym alianckim śmigłowcem, który wylądował na pokładzie okrętu – lotniskowca USS „Bunker Hill”.
Wersje
[edytuj | edytuj kod]- XR-4: prototyp, Model VS-316A, z dwuosobową załogą i zdwojonymi przyrządami do sterowania, napędzany silnikiem R-500-3. Później przebudowany do wariantu XR-4C.
- YR-4A: wariant z wirnikiem o większej średnicy i mocniejszym silnikiem R-550-1; zbudowano trzy egzemplarze.
- YR-4B: wariant ze zmianami konstrukcyjnymi wynikającymi z testów YR-4A; zbudowano 41 egzemplarzy.
- R-4B: wariant produkcyjny, z silnikiem R-550-3 o mocy 200 KM; zbudowano 20 egzemplarzy dla US Navy oraz 45 dla Royal Air Force.
- XR-4C: prototyp XR-4 wyposażony w mocniejszy silnik R-550-1 oraz wirnik o większej średnicy, pochodzący z YR-4A.
- HNS-1: oznaczenie US Navy nadane trzem egzemplarzom YR-4B oraz 22 egzemplarzom R-4B. Dwa z nich przekazano United States Coast Guard.
- Hoverfly I: brytyjskie oznaczenie śmigłowców R-4 eksploatowanych przez Royal Air Force i Royal Navy. Dostarczono 52 egzemplarze, jeden z nich przekazano Royal Canadian Air Force.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Galeria zdjęć śmigłowca Sikorsky R-4B Hoverfly I. 2005-04-18. [dostęp 2006-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-20)].