Pierre-Hugues Herbert

Pierre-Hugues Herbert

Państwo	Francja
Data i miejsce urodzenia	18 marca 1991 Schiltigheim
Wzrost	188 cm
Gra	praworęczny, oburęczny bekhend
Status profesjonalny	2010
Zakończenie kariery	aktywny
Trener	Jean Roch Herbert
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	36 (11 lutego 2019)
Australian Open	3R (2016, 2019)
Roland Garros	3R (2018)
Wimbledon	3R (2016)
US Open	2R (2018)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	23
Najwyżej w rankingu	2 (11 lipca 2016)
Australian Open	W (2019)
Roland Garros	W (2018, 2021)
Wimbledon	W (2016)
US Open	W (2015)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Pierre-Hugues Herbert (ur. 18 marca 1991 w Schiltigheim) – francuski tenisista, zwycięzca wielkoszlemowych US Open 2015, Wimbledonu 2016, French Open 2018 i 2021, a także Australian Open 2019 w grze podwójnej mężczyzn, zdobywca Pucharu Davisa 2017, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016).

Wychowany w tenisowej rodzinie, od 1997 roku trenowany m.in. przez ojca – Jeana Rocha, natomiast jego matka – Marie Laure jest instruktorką tenisa ziemnego.

Jako zawodowy tenisista Herbert zaczął występować od 2010 roku.

W grze pojedynczej jest finalistą czterech turniejów rangi ATP Tour: w Winston-Salem (2015), Shenzhen (2018), Montpellier (2019) i Marsylii (2021).

W grze podwójnej Francuz jest mistrzem US Open 2015, Wimbledonu 2016, French Open w latach 2018 i 2021 oraz Australian Open 2019, grając wspólnie z Nicolasem Mahutem. Herbert doszedł także z Mahutem do finału Australian Open 2015. Łącznie w deblu triumfował w dwudziestu trzech turniejach ATP Tour z trzydziestu trzech rozegranych finałów.

W 2016 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro, odpadając z rywalizacji deblowej i gry mieszanej w 1. rundach.

W lipcu 2016 roku zadebiutował w reprezentacji Francji w rywalizacji o Puchar Davisa. W listopadzie 2017 przyczynił się do pierwszego od 2001 roku triumfu Francji w turnieju, wygrywając w finale przeciwko Belgii mecz gry podwójnej wspólnie z Richardem Gasquetem z parą Ruben Bemelmans–Joris De Loore^[1]. Końcowy wynik rywalizacji to 3:2 dla Francji.

Najwyższe – 36. miejsce w rankingu singlowym osiągnął 11 lutego 2019 roku. Najwyższą lokatę w deblu (2. pozycja) osiągnął 11 lipca 2016.

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	29 sierpnia 2015	Winston-Salem	Twarda	Kevin Anderson	4:6, 5:7
Finalista	2.	30 września 2018	Shenzhen	Twarda	Yoshihito Nishioka	5:7, 6:2, 4:6
Finalista	3.	10 lutego 2019	Montpellier	Twarda (hala)	Jo-Wilfried Tsonga	4:6, 3:6
Finalista	4.	14 marca 2021	Marsylia	Twarda (hala)	Daniił Miedwiediew	4:6, 7:6(4), 4:6

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	5 października 2014	Tokio	Twarda	Michał Przysiężny	Ivan Dodig Marcelo Melo	6:3, 6:7(3), 10–5
Finalista	1.	31 stycznia 2015	Australian Open, Melbourne	Twarda	Nicolas Mahut	Simone Bolelli Fabio Fognini	4:6, 4:6
Finalista	2.	13 czerwca 2015	’s-Hertogenbosch	Trawiasta	Nicolas Mahut	Ivo Karlović Łukasz Kubot	2:6, 6:7(9)
Zwycięzca	2.	21 czerwca 2015	Londyn (Queen’s)	Trawiasta	Nicolas Mahut	Marcin Matkowski Nenad Zimonjić	6:2, 6:2
Zwycięzca	3.	12 września 2015	US Open, Nowy Jork	Twarda	Nicolas Mahut	Jamie Murray John Peers	6:4, 6:4
Finalista	3.	27 września 2015	Metz	Twarda (hala)	Nicolas Mahut	Łukasz Kubot Édouard Roger-Vasselin	6:2, 3:6, 7–10
Zwycięzca	4.	19 marca 2016	Indian Wells	Twarda	Nicolas Mahut	Vasek Pospisil Jack Sock	6:3, 7:6(5)
Zwycięzca	5.	2 kwietnia 2016	Miami	Twarda	Nicolas Mahut	Raven Klaasen Rajeev Ram	5:7, 6:1, 10–7
Zwycięzca	6.	18 kwietnia 2016	Monte Carlo	Ceglana	Nicolas Mahut	Jamie Murray Bruno Soares	4:6, 6:0, 10–6
Zwycięzca	7.	19 czerwca 2016	Londyn (Queen’s)	Trawiasta	Nicolas Mahut	Chris Guccione André Sá	6:3, 7:6(5)
Zwycięzca	8.	9 lipca 2016	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Nicolas Mahut	Julien Benneteau Édouard Roger-Vasselin	6:4, 7:6(1), 6:3
Finalista	4.	23 października 2016	Antwerpia	Twarda (hala)	Nicolas Mahut	Daniel Nestor Édouard Roger-Vasselin	4:6, 4:6
Finalista	5.	6 listopada 2016	Paryż	Twarda (hala)	Nicolas Mahut	Henri Kontinen John Peers	4:6, 6:3, 6–10
Zwycięzca	9.	21 maja 2017	Rzym	Ceglana	Nicolas Mahut	Ivan Dodig Marcel Granollers	4:6, 6:4, 10–3
Zwycięzca	10.	13 sierpnia 2017	Montreal	Twarda	Nicolas Mahut	Rohan Bopanna Ivan Dodig	6:4, 3:6, 10–6
Zwycięzca	11.	20 sierpnia 2017	Cincinnati	Twarda	Nicolas Mahut	Jamie Murray Bruno Soares	7:6(6), 6:4
Finalista	6.	6 stycznia 2018	Pune	Twarda	Gilles Simon	Robin Haase Matwé Middelkoop	6:7(5), 6:7(5)
Zwycięzca	12.	18 lutego 2018	Rotterdam	Twarda (hala)	Nicolas Mahut	Oliver Marach Mate Pavić	2:6, 6:2, 10–7
Zwycięzca	13.	9 czerwca 2018	French Open, Paryż	Ceglana	Nicolas Mahut	Oliver Marach Mate Pavić	6:2, 7:6(4)
Finalista	7.	18 listopada 2018	Londyn	Twarda (hala)	Nicolas Mahut	Mike Bryan Jack Sock	7:5, 1:6, 11–13
Zwycięzca	14.	5 stycznia 2019	Doha	Twarda	David Goffin	Robin Haase Matwé Middelkoop	5:7, 6:4, 10–4
Zwycięzca	15.	27 stycznia 2019	Australian Open, Melbourne	Twarda	Nicolas Mahut	Henri Kontinen John Peers	6:4, 7:6(1)
Zwycięzca	16.	3 listopada 2019	Paryż	Twarda (hala)	Nicolas Mahut	Karen Chaczanow Andriej Rublow	6:4, 6:1
Zwycięzca	17.	17 listopada 2019	Londyn	Twarda (hala)	Nicolas Mahut	Raven Klaasen Michael Venus	6:3, 6:4
Zwycięzca	18.	16 lutego 2020	Rotterdam	Twarda (hala)	Nicolas Mahut	Henri Kontinen Jan-Lennard Struff	7:6(5), 4:6, 10–7
Zwycięzca	19.	18 października 2020	Kolonia	Twarda (hala)	Nicolas Mahut	Łukasz Kubot Marcelo Melo	6:4, 6:4
Finalista	8.	23 maja 2021	Lyon	Ceglana	Nicolas Mahut	Hugo Nys Tim Pütz	4:6, 7:5, 8–10
Zwycięzca	20.	12 czerwca 2021	French Open, Paryż	Ceglana	Nicolas Mahut	Aleksandr Bublik Andriej Gołubiew	4:6, 7:6(1), 6:4
Zwycięzca	21.	20 czerwca 2021	Londyn	Trawiasta	Nicolas Mahut	Reilly Opelka John Peers	6:4, 7:5
Finalista	9.	7 listopada 2021	Paryż	Twarda (hala)	Nicolas Mahut	Tim Pütz Michael Venus	3:6, 7:6(4), 9–11
Zwycięzca	22.	21 listopada 2021	Turyn	Twarda (hala)	Nicolas Mahut	Rajeev Ram Joe Salisbury	6:4, 7:6(0)
Zwycięzca	23.	6 lutego 2022	Montpellier	Twarda (hala)	Nicolas Mahut	Lloyd Glasspool Harri Heliövaara	4:6, 7:6(3), 12–10

W 2009 roku zwyciężył w juniorskim deblowym turnieju wielkoszlemowym – na Wimbledonie. W zawodach tych tworzył parę razem z Kevinem Krawietzem. W finale pokonali Juliena Obry’ego i Adriena Pugeta 6:7(3), 6:2, 12–10. W 2009 roku osiągnął półfinał gry pojedynczej w juniorskim US Open, przegrywając z Bernardem Tomiciem 1:6, 6:7(5).

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	5 lipca 2009	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Kevin Krawietz	Julien Obry Adrien Puget	6:7(3), 6:2, 12–10

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-23]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-23]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-23]  (ang.).