Przejdź do zawartości

Krzysztof Bosak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Bosak
Ilustracja
Krzysztof Bosak (2020)
Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1982
Zielona Góra

Zawód, zajęcie

polityk

Stanowisko

prezes Młodzieży Wszechpolskiej (2005–2006), poseł na Sejm V, IX i X kadencji (2005–2007, od 2019), wicemarszałek Sejmu X kadencji (od 2023)

Partia

LPR (2001–2008)
RN (od 2014)
Konfederacja (od 2019)

Małżeństwo

Karina Bosak

Krzysztof Bosak (pierwszy z lewej w dolnym rzędzie) i politycy Konfederacji (2022)
Krzysztof Bosak (w środku) z Włodzimierzem Skalikiem i Ryszardem Wilkiem podczas konferencji prasowej w Sejmie (2023)

Krzysztof Bosak (ur. 13 czerwca 1982 w Zielonej Górze[1]) – polski polityk, w latach 2005–2006 prezes Młodzieży Wszechpolskiej, poseł na Sejm V, IX i X kadencji, współzałożyciel i jeden z liderów Konfederacji Wolność i Niepodległość, prezes Ruchu Narodowego. Kandydat na urząd prezydenta RP w pierwszych i drugich wyborach w 2020, wicemarszałek Sejmu X kadencji.

Życiorys

Młodość i wykształcenie

Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego w Zielonej Górze (2000)[2]. W młodości trenował akrobatykę sportową, następnie rozpoczął treningi windsurfingu[3]. Był instruktorem żeglarskim[3]. Działał w Związku Harcerstwa Polskiego[4].

W latach 2001–2004 studiował architekturę na Politechnice Wrocławskiej[3]. Odbył kurs dziennikarski w Wyższej Szkole Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu[5]. W latach 2004–2008 studiował zaocznie ekonomię w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie[3][6]. Studiował również zaocznie filozofię na prywatnej uczelni. Żadnych z wymienionych studiów nie ukończył[7].

Działalność publiczna

Działalność do 2019

W 2000 wstąpił do Młodzieży Wszechpolskiej we Wrocławiu, rok później zaczął działać w tej organizacji w województwie lubuskim, sprawując funkcję pełnomocnika, a w latach 2003–2004 prezesa okręgu. W 2002 był członkiem rady naczelnej MW, od lutego 2004 do kwietnia 2005 sekretarzem zarządu głównego, następnie do listopada 2005 rzecznikiem prasowym. 7 listopada 2005 objął stanowisko prezesa krajowego Młodzieży Wszechpolskiej, funkcję tę pełnił do 17 grudnia 2006.

W 2001 wstąpił do Ligi Polskich Rodzin. W wyborach samorządowych w 2002 bez powodzenia kandydował z jej ramienia do sejmiku lubuskiego[8].

Od 2004 do 2005 pracował jako asystent eurodeputowanego Macieja Giertycha[9]. W wyborach parlamentarnych w 2005 uzyskał mandat poselski, kandydując z dziesiątego miejsca listy LPR w okręgu zielonogórskim i otrzymując 3764 głosy[10]. W Sejmie V kadencji zasiadał w Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży oraz w Komisji Kultury i Środków Przekazu[1]. Był również członkiem delegacji polskiego parlamentu do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy[11] oraz wiceprzewodniczącym zespołu parlamentarnego Polska-Stany Zjednoczone[12] i grupy bilateralnej Polska-Izrael[13]. Sprawował też funkcję sekretarza Sejmu RP V kadencji[14].

W trakcie V kadencji Sejmu wystąpił w szóstej edycji programu rozrywkowego TVN Taniec z gwiazdami[3][15][16]. W latach 2006–2010 był członkiem Rady Programowej TVP, a od 2007 do 2008 pełnił funkcję jej wiceprzewodniczącego[17].

W 2006 dołączył do rady politycznej LPR. Został powołany przez zarząd główny partii na pełnomocnika do spraw utworzenia Ruchu Młodych LPR[18]. Objął także stanowisko prezesa wojewódzkiego partii w lubuskim. Bez powodzenia kandydował w przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 (otrzymał 2704 głosy). W czerwcu 2008 zrezygnował z członkostwa w LPR, wycofując się także z polityki[19]. Od 2008 do 2009 był redaktorem naczelnym serwisu internetowego Prawy.pl. W 2008 został prezesem Fundacji Europa Media, którą sam założył. W latach 2011–2012 był wicedyrektorem centrum analiz Fundacji Republikańskiej[20]. Po odejściu z Fundacji Republikańskiej w grudniu 2012 włączył się w działalność Ruchu Narodowego. Na początku 2013 wszedł w skład rady decyzyjnej tej organizacji[21].

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 otwierał listę RN w okręgu nr 4 (Warszawa I), zdobywając 9952 głosy[22] (Ruch Narodowy nie osiągnął progu wyborczego). W tym samym roku kandydował na radnego Rady m.st. Warszawy[23], a także zdobył 1082 głosy (6,42%) w wyborach uzupełniających do Senatu w okręgu wyborczym nr 47[24]. Został jednym z wiceprezesów powołanej następnie partii pod nazwą Ruch Narodowy. W marcu 2015 startował ze wspólnego komitetu wyborczego Ruchu Narodowego i Kongresu Nowej Prawicy na prezydenta Zielonej Góry, zajmując 3. miejsce spośród 6 kandydatów i otrzymując 1716 głosów (4,45%)[25].

Był później współpracownikiem posła Roberta Winnickiego[26]. W 2018 startował w wyborach samorządowych jako lider listy wyborczej Ruchu Narodowego do sejmiku mazowieckiego w okręgu wyborczym nr 7[27]; otrzymał 1,29% głosów i nie uzyskał mandatu radnego[28].

Działalność od 2019

W 2019 został jednym z liderów koalicji pod nazwą Konfederacja KORWiN Braun Liroy Narodowcy, z ramienia której startował w tym samym roku w wyborach do Europarlamentu[29]. Został też jednym z liderów powołanej w tym samym roku federacyjnej partii pod nazwą Konfederacja Wolność i Niepodległość[30]. W wyborach parlamentarnych w tymże roku uzyskał z jej ramienia mandat poselski, kandydując w okręgu świętokrzyskim i otrzymując 22 158 głosów[31]. 18 października 2019 został powołany na wiceprzewodniczącego i rzecznika prasowego nowo zarejestrowanego w Sejmie IX kadencji koła poselskiego Konfederacji[32].

Został następnie jednym z kandydatów w zorganizowanych przez tę partię prawyborach mających wyłonić jej kandydata w wyborach prezydenckich w 2020[33]. 18 stycznia 2020 w trakcie zjazdu elektorów wygrał prawybory, uzyskując od swojego ugrupowania nominację na kandydata[34]. Pod koniec marca 2020 Państwowa Komisja Wyborcza zarejestrowała jego kandydaturę[35]. W czerwcu 2020 PKW ponownie zarejestrowała jego kandydaturę w powtórzonych wyborach w tymże miesiącu[36]. W pierwszej turze głosowania otrzymał 1 317 380 głosów (6,78%), nie wszedł tym samym do drugiej tury wyborów[37]. Nie udzielił poparcia żadnemu z kandydatów, którzy dostali się do drugiej tury[38]. 14 grudnia 2022 został przewodniczącym koła poselskiego Konfederacji[39], a dwa miesiące później współprzewodniczącym rady liderów tego ugrupowania (wraz ze Sławomirem Mentzenem, prezesem Nowej Nadziei)[40]. W maju 2023, po rezygnacji Roberta Winnickiego, objął obowiązki prezesa Ruchu Narodowego[41].

W wyborach w 2023 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję w okręgu podlaskim, otrzymując 44 902 głosy[42]. 13 listopada tego samego roku został wybrany na wicemarszałka Sejmu X kadencji[43]. Kilka tygodni później posłowie Lewicy złożyli wniosek o jego odwołanie z tej funkcji. Zarzucili mu, że jako prowadzący obrady nie zareagował odpowiednio na wystąpienie Grzegorza Brauna z 12 grudnia 2023, które ten wygłosił wkrótce po tym, jak przy użyciu gaśnicy zgasił zapalone w budynku Sejmu świece chanukowe[44]. 17 stycznia 2024 Sejm nie uwzględnił tego wniosku[44].

Życie prywatne

Urodził się w Zielonej Górze, zamieszkał w Warszawie. Jego matka Alicja została nauczycielką[45], ojciec Ryszard zajął się prowadzeniem przedsiębiorstwa poligraficznego w Zielonej Górze, a brat Marek pracował jako dyrektor w międzynarodowym przedsiębiorstwie pożyczkowym – Vivus[7][46][47].

Krzysztof Bosak w lutym 2020 zawarł związek małżeński z Kariną Walinowicz – prawniczką, analityczką oraz koordynatorką Centrum Wolności Religijnej Instytutu na rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris[48][49]. Ma troje dzieci: Artura Maksymiliana (ur. 2020)[50], Daniela Ksawerego (ur. 2022)[51] i Emilię Marię (ur. 2023)[52].

Wyniki wyborcze

Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
2002 Liga Polskich Rodzin Sejmik Województwa Lubuskiego II kadencji nr 4 1221 (2,21%)N[8]
2005 Sejm V kadencji nr 8 3764 (1,39%)T[10]
2007 Sejm VI kadencji 2704 (0,69%)N[53]
2014 Ruch Narodowy Parlament Europejski VIII kadencji nr 4 9952 (1,30%)N[22]
2014 KWW Warszawa Dla Rodziny Rada m.st. Warszawy nr 4 509 (1,18%)N[23]
2014 Ruch Narodowy Senat VIII kadencji nr 47 1082 (6,42%)N[24]
2015 KWW Nowej Prawicy i Ruchu Narodowego Prezydent Miasta Zielona Góra 1716 (4,45%)N[25]
2018 Ruch Narodowy Sejmik Województwa Mazowieckiego VI kadencji nr 7 6189 (1,29%)N[27]
2019 Konfederacja KORWiN Braun Liroy Narodowcy Parlament Europejski IX kadencji nr 4 39 996 (2,89%)N[54]
2019 Konfederacja Wolność i Niepodległość Sejm IX kadencji nr 33 22 158 (3,89%)T[31]
2020 KW Kandydata na Prezydenta RP Krzysztofa Bosaka Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej 1 317 380 (6,78%)N[37]
2023 Konfederacja Wolność i Niepodległość Sejm X kadencji nr 24 44 902 (7,37%)T[42]

Przypisy

  1. a b Strona sejmowa posła V kadencji. [dostęp 2013-02-27].
  2. Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2022-12-18].
  3. a b c d e Taniec z gwiazdami VI – Para X: Krzysztof i Kamila. tanieczgwiazdami.onet.pl. [dostęp 2019-04-22].
  4. Krzysztof Bosak analizuje rządowy Plan na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju. program7.pl, 22 września 2016. [dostęp 2023-11-18].
  5. Wszechpolak i morze. wyborcza.pl, 13 czerwca 2006. [dostęp 2013-02-27].
  6. Krzysztof Bosak. money.pl. [dostęp 2013-04-14].
  7. a b Krzysztof Bosak – narodowiec imprezowy. newsweek.pl, 16 listopada 2013. [dostęp 2019-11-03].
  8. a b Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2013-02-27].
  9. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. V kadencja. Przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Sejmow, 2006, s. 22.
  10. a b Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2013-02-27].
  11. Profil na stronie Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. [dostęp 2013-02-27]. (ang.).
  12. Współpraca międzynarodowa Sejmu. Grupy bilateralne. Zespół Parlamentarny Polska-Stany Zjednoczone (V kadencja). sejm.gov.pl. [dostęp 2013-04-14].
  13. Współpraca międzynarodowa Sejmu. Grupy bilateralne. Polsko-Izraelska Grupa Parlamentarna (V kadencja). sejm.gov.pl. [dostęp 2013-04-14].
  14. Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 listopada 2005 w sprawie wyboru sekretarzy Sejmu. sejm.gov.pl. [dostęp 2013-04-14].
  15. ‘Wydarzenia’ Polsatu informują o uczestnikach show TVN. wirtualnemedia.pl, 2 sierpnia 2007. [dostęp 2014-09-05].
  16. Krzysztof Bosak odpadł z „Tańca z Gwiazdami”. gazetalubuska.pl, 15 października 2007. [dostęp 2013-02-27].
  17. Uchwała nr 10/2010 Rady Programowej TVP S.A. w sprawie podsumowania prac Rady Programowej w latach 2006–2010. tvp.pl, 20 grudnia 2010. [dostęp 2013-02-27].
  18. Krzysztof Bosak w serwisie „Ludzie Wprost”. [dostęp 2013-02-27].
  19. Prezes LPR odchodzi; partię opuszczają też Dobrosz i Bosak. wp.pl, 13 czerwca 2008. [dostęp 2013-02-27].
  20. Krzysztof Bosak odchodzi z Fundacji Republikańskiej i deklaruje zaangażowanie w ruch narodowy. 300polityka.pl, 23 grudnia 2012. [dostęp 2013-02-27].
  21. Ruch Narodowy zwiera szeregi. Kongres pod koniec maja. tvn24.pl, 27 lutego 2013. [dostęp 2013-04-14].
  22. a b Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2014-06-03].
  23. a b Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2018-10-24].
  24. a b Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2014-09-08].
  25. a b Oficjalne wyniki wyborów na prezydenta Zielonej Góry i do rady miasta. gazetalubuska.pl, 16 marca 2015. [dostęp 2015-03-21].
  26. Sylwester Ruszkiewicz: Winnicki dawał zarobić Bosakowi. Z sejmowych pieniędzy na biuro poselskie. wp.pl, 19 grudnia 2019. [dostęp 2023-07-18].
  27. a b Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-11-21].
  28. Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-11-21].
  29. Krzysztof Bosak. wnp.pl. [dostęp 2019-05-28].
  30. Liderzy. konfederacja.eu. [dostęp 2019-08-17].
  31. a b Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-14].
  32. Koło Konfederacji wybrało już władze. dorzeczy.pl, 18 października 2019. [dostęp 2019-10-20].
  33. Ogłoszono kandydatów Konfederacji w prawyborach. Na liście m.in. Bosak, Braun i Korwin-Mikke. wprost.pl, 18 listopada 2019. [dostęp 2024-09-08].
  34. Kacper Rogacin: Prawybory Konfederacji. Krzysztof Bosak kandydatem Konfederacji na prezydenta. Kulisy zjazdu elektorów. polskatimes.pl, 18 stycznia 2019. [dostęp 2020-01-18].
  35. Wybory prezydenckie. PKW zarejestrowała kolejnych czterech kandydatów, odmówiła siedmiu. polsatnews.pl, 31 marca 2020. [dostęp 2020-04-09].
  36. Obwieszczenie PKW z dnia 12 czerwca 2020 r. o kandydatach na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w wyborach zarządzonych na dzień 28 czerwca 2020 r.. pkw.gov.pl. [dostęp 2020-07-01].
  37. a b Serwis PKW – Wybory 2020. [dostęp 2020-07-01].
  38. Iwona Pałczyńska: Bosak: ani Duda, ani Trzaskowski nie zasługują na nasze poparcie w II turze wyborów. pap.pl, 29 czerwca 2020. [dostęp 2020-07-01].
  39. Koło poselskie Konfederacji ma nowego przewodniczącego. dorzeczy.pl, 14 grudnia 2022. [dostęp 2022-12-14].
  40. Duże zmiany w Konfederacji. Chodzi o Radę Liderów. dorzeczy.pl, 14 lutego 2023. [dostęp 2023-05-14].
  41. Poseł Konfederacji trafił do szpitala. „Muszę powiedzieć stop”. polsatnews.pl, 12 maja 2023. [dostęp 2023-05-14].
  42. a b Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-17].
  43. Sejm wybrał wicemarszałków. Jeden klub bez reprezentanta. polsatnews.pl, 13 listopada 2023. [dostęp 2023-11-13].
  44. a b Sejm zdecydował w sprawie Krzysztofa Bosaka. Co z funkcją wicemarszałka?. businessinsider.com.pl, 17 stycznia 2024. [dostęp 2024-01-18].
  45. Krzysztof Bosak. Rodzina, żona. Kim jest piękna Karina Bosak? Wybory prezydenckie 2020. se.pl, 26 czerwca 2020. [dostęp 2021-10-02].
  46. Kim jest brat Bosaka? Tajemnicze powiązania. fakt.pl, 24 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-25].
  47. Brat Krzysztofa Bosaka jest dyrektorem w firmie rosyjskiego oligarchy. fronda.pl, 30 kwietnia 2019. [dostęp 2020-01-25].
  48. Wiemy kiedy Krzysztof Bosak się żeni! Zobacz kim jest jego wybranka serca. nczas.com, 8 lutego 2020. [dostęp 2020-02-08].
  49. Kandydat Konfederacji na prezydenta wziął ślub. Kim jest żona Bosaka?. polsatnews.pl, 8 lutego 2020. [dostęp 2020-02-08].
  50. Krystian Winogrodzki: Krzysztof Bosak został ojcem. Zdradził imię dziecka. wp.pl, 15 listopada 2020. [dostęp 2020-11-16].
  51. Krzysztof Bosak ponownie został ojcem. Dziecko otrzyma dwa imiona. polsatnews.pl, 3 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-04].
  52. Marcin Jan Orłowski: Krzysztof Bosak został ojcem. Na świat przyszła Emilia Maria. interia.pl, 18 listopada 2023. [dostęp 2023-11-18].
  53. Serwis PKW – Wybory 2007. [dostęp 2019-12-13].
  54. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-12-13].