Julie Walters

Ten artykuł od 2023-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Julie Walters

Julie Walters (2014)
Imię i nazwisko	Julia Mary Walters
Data i miejsce urodzenia	22 lutego 1950 Birmingham
Zawód	aktorka
Współmałżonek	Grant Roffey (od 1997)
Lata aktywności	od 1972
Multimedia w Wikimedia Commons

Dame Julie Walters, właśc. Julia Mary Walters (ur. 22 lutego 1950, w Birmingham) – brytyjska aktorka. Dwukrotnie nominowana do Oscara. Grała m.in. w filmach: Billy Elliot, Edukacja Rity i Mamma Mia! oraz w serii filmów o Harrym Potterze. Odznaczona Orderem Imperium Brytyjskiego.

Karierę sceniczną rozpoczęła w Liverpoolu. W telewizji występowała już na przełomie lat 70. i 80. XX wieku. Rola Angie Todd w serialu Boys from the Blackstuff (1980) przyniosła jej pierwszą nominację do nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej (BAFTA). Wkrótce Julie stała się popularną aktorką charakterystyczną w kinie i telewizji brytyjskiej. W latach 80. i 90. uzyskała kolejne nominacje do nagrody BAFTA: w 1987 za pierwszoplanową kreację Cynthii Payne w filmie Personal Services, w 1991 za rolę Very w zrealizowanej w Kanadzie komedii Steping Out oraz w 1998 za postać Petuli Gordino w serialu Dinnerladies.

Zdarzało się, że była oskarżana o wulgarność. Stało się tak po jej rolach w farsie Wszystkiemu winien samochód (1985) Davida Greena oraz w satyrze społecznej Pełen zakres usług (1987) Terry’ego Jonesa. Publiczność kochała ją przede wszystkim jako odtwórczynię ról drugoplanowych, m.in. jako matkę pisarza Joe Ortona (Gary Oldman) w Nadstaw uszu (1987) Stephena Frearsa, jako panią Peachum w Mackie Majcher (1989) Menahema Golana, ekranizacji „Opery za trzy grosze” Bertolda Brechta lub jako żonę rabusia (Phil Collins) w „Busterze” Davida Greena. Znakomite kreacje stworzyła także w Killing Dad (1989) Michaela Austina, w Sister My Sister (1994) Nancy Meckler oraz w Girls Night (1998) Nicka Hurrana, gdzie wystąpiła obok Brendy Blethyn. Sukcesem na skalę międzynarodową okazała się rola pani Wilkinson, nauczycielki baletu w małym górniczym miasteczku w obrazie Billy Elliot (2000), debiucie filmowym reżysera teatralnego Stephena Daldry’ego. Walters została wyróżniona szeregiem nagród i nominacji, w tym do Oscara, nagrody BAFTA, Złotego Globu, Golden Satellite Award, a także Gildii Aktorów Scenicznych. W 2001 wystąpiła w oczekiwanej adaptacji powieści Harry Potter i Kamień Filozoficzny w reżyserii Chrisa Columbusa jako Molly Weasley. Błysnęła także w roli Rosie w filmie Mamma Mia!.

Jej mężem jest Grant Roffey, z którym ma córkę Maisie.

• 2004 – nominacja do Nagrody BAFTA dla najlepszej aktorki za film Opowieści kanterberyjskie
• 2003 – nominacja do Nagrody BAFTA dla najlepszej aktorki za film Murder
• 2002 – nominacja do Nagrody BAFTA dla najlepszej aktorki za film Obca krew
• 2001 – nominacja do Oscara dla najlepszej aktorki drugoplanowej za film Billy Elliot
• 2001 – nominacja do Złotego Globu dla najlepszej aktorki drugoplanowej za film Billy Elliot
• 2000 – Nagroda Felix dla najlepszej aktorki za film Billy Elliot
• 2000 – nominacja do Nagrody BIFA dla najlepszej aktorki za film Billy Elliot
• 1994 – nominacja do Nagrody BAFTA dla najlepszej aktorki za film Wide-Eyed and Legless
• 1992 – nominacja do Nagrody BAFTA dla najlepszej aktorki drugoplanowej za film Stepping Out
• 1988 – nominacja do Nagrody BAFTA dla najlepszej aktorki za film Personal Services
• 1984 – nominacja do Oscara dla najlepszej aktorki za film Edukacja Rity

• Julie Walters w bazie IMDb (ang.)
• Julie Walters w bazie Filmweb