Przejdź do zawartości

Jackie Cooper

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jackie Cooper
Ilustracja
Jackie Cooper (1956)
Imię i nazwisko

John George Cooper Jr.

Data i miejsce urodzenia

15 września 1922
Los Angeles

Data i miejsce śmierci

3 maja 2011
Santa Monica

Zawód

aktor, reżyser

Współmałżonek

June Harris
(1944–1949; rozwód)
Hildy Parks
(1950–1954; rozwód)
Barbara Rae Kraus
(1954–2009; jej śmierć)

Lata aktywności

1928–1990

Faksymile

Jackie Cooper, właśc. John George Cooper Jr. (ur. 15 września 1922 w Los Angeles, zm. 3 maja 2011 w Santa Monica) – amerykański aktor i reżyser filmowy i telewizyjny.

Najmłodszy w historii aktor nominowany do Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego za rolę Skippy’ego Skinnera w komedii familijnej Normana Tauroga Skippy (1931)[1], sprzed wprowadzenia Kodeksu. Nominację otrzymał mając 9 lat[2].

8 lutego 1960 odsłonił swoją gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 1507 Vine Street[3][4].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Los Angeles[5] w Kalifornii. Jego ojciec, John George Cooper[6], opuścił rodzinę, gdy Jackie miała dwa lata; był pianistą i autorem tekstów, prowadził mały sklep muzyczny w Los Angeles[7]. Jego matka, Mabel Frances Leonard Bigelow (z domu Polito)[6], była pianistką estradową. Wujek Coopera, Jack Leonard, był scenarzystą, a jego ciotka ze strony matki, Julie Leonard, była aktorką, żoną reżysera Normana Tauroga. Ojczymem Coopera był C.J. Bigelow, kierownik produkcji w studiu. Jego matka była Amerykanką pochodzenia włoskiego (nazwisko jej rodziny zostało zmienione z „Polito” na „Leonard”); Rodzina powiedziała Cooperowi, że jego ojciec był Żydem. Obaj nigdy się nie spotkali po tym, jak opuścił rodzinę[8].

Po raz pierwszy pojawił się w filmach jako statysta ze swoją babcią, która zabierała go na przesłuchania, mając nadzieję, że pomoże jej to w znalezieniu dodatkowej pracy. W wieku trzech lat wziął udział w komediach Lloyda Hamiltona pod pseudonimem „Leonard”. Mając 7 lat znalazł się niewymieniony w czołówce w obsadzie dwóch komedii muzycznych Davida ButleraMovietone Follies (Fox Movietone Follies of 1929, 1929) jako mały chłopiec w numerze „To ty, kochanie” („That’s You, Baby”) ze Stepinem Fetchitem i Sunny Side Up (1929) w roli Jerry’ego McGinnisa z Janet Gaynor. Ponadto wystąpił w serii filmów krótkometrażowych. David Butler, polecił Coopera reżyserowi Leo McCareyowi, który zaangażował go do serialu komediowego Nasz gang (Our Gang, 1929–1931), wyprodukowanego przez Hala Roacha. Następnie podpisał trzyletni kontrakt i dołączył do serii Rękawice bokserskie (Boxing Gloves, 1929) jako pierwszy wściekły widz i reporter podczas walki. Zanim nastała era Shirley Temple, był w pierwszej połowie lat 30. najsłynniejszym dzieckiem Hollywood.

Po II wojnie światowej jego gwiazda nieco przybladła. W 1949 zadebiutował na Broadwayu w roli Andy’ego Hamilla w komedii Magnolia Alley[9]. Możliwość powrotu na duży ekran dał mu Richard Donner, powierzając mu rolę Perry’ego White’a, redaktora naczelnego gazety „Daily Planet”, w której pracuje Clark Kent, w filmie Superman (1978) z Christopherem Reevem w roli tytułowej. Cooper wystąpił również w kontynuacjach filmu.

W latach 70. i 80. zajął się również reżyserią telewizyjną[10]. Jako reżyser pracował m.in. przy serialach: M*A*S*H (1973–1974), Magnum (1987), Cagney i Lacey (1987–1988) i Gliniarz i prokurator (1989). Otrzymał dwie nagrody Emmy; za reżyserię jednego z odcinków M*A*S*H-a – pt. „Carry On, Hawkeye” (1973) w kategorii najlepsza reżyseria serialu komediowego i za reżyserię pilota serialu CBS Biały cień (The White Shadow, 1979) z Kenem Howardem w kategorii najlepsza reżyseria w serialu dramatycznym[11]. Z branży rozrywkowej wycofał się ostatecznie pod koniec lat 80.

Był trzykrotnie żonaty. 11 grudnia 1944 zawarł związek małżeński z June Horne[12]. Mieli syna Johna Anthony’ego (ur. 19 sierpnia 1946)[13]. 5 listopada 1949 rozwiedli się[12]. Od 18 marca 1950 do 16 lutego 1954 jego drugą żoną była Hildy Parks. 29 kwietnia 1954 poślubił Barbarę Rae Kraus, z którą miał troje dzieci: Russella, Julie i Cristinę. Pozostali małżeństwem aż do jej śmierci w 2009[12].

Zmarł w domu spokojnej starości w Santa Monica z przyczyn naturalnych w wieku 88 lat[14][15].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zmarł aktor Jackie Cooper [online], Gazeta.pl [dostęp 2011-05-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-16] (pol.).
  2. Jackie Cooper, „The Daily Telegraph”, 5 maja 2011 [dostęp 2024-11-07] (ang.).
  3. Jackie Cooper. Walk of Fame. [dostęp 2024-11-07]. (ang.).
  4. Ruth Ryon, Hollywood Star Walk: Jackie Cooper, Actor, Director, Producer, „Los Angeles Times”, 27 maja 2001 [dostęp 2024-11-07] (ang.).
  5. Jackie Cooper Biography (1922–2011). Film Reference. [dostęp 2024-11-09]. (ang.).
  6. a b Memorials: Jackie Cooper (1922–2011). Find a Grave. [dostęp 2024-11-09]. (ang.).
  7. Dennis McLell, Jackie Cooper dies at 88; child star in the 1930s, „Los Angeles Times”, 5 maja 2011 [dostęp 2024-11-07] (ang.).
  8. Aljean Harmetz: Rolling Breaks and Other Movie Business. Knopf, 1983, s. 108. ISBN 978-0-3945-2886-1.
  9. Jackie Cooper. Internet Broadway Database. [dostęp 2024-11-07]. (ang.).
  10. Jackie Cooper. Rotten Tomatoes. [dostęp 2024-11-07]. (ang.).
  11. Jackie Cooper Awards. AllMovie. [dostęp 2024-11-09]. (ang.).
  12. a b c Jackie Cooper Biography (1922–2011). Hometowns to Hollywood. [dostęp 2024-11-09]. (ang.).
  13. Jackie Cooper Jr. w bazie IMDb (ang.)
  14. Jackie Cooper, Former Child Star, 'Superman' Actor, Dies at 88, „The Hollywood Reporter”, 4 maja 2011 [dostęp 2011-05-07] (ang.).
  15. Robert McFadden, Jackie Cooper, Film and Television Actor, Dies at 88, „The New York Times”, 5 maja 2011 [dostęp 2011-05-09] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]