Henryk Sokolnicki

Henryk Sokolnicki
Data i miejsce urodzenia	19 stycznia 1891 ; Janiszew, Królestwo Polskie
Data i miejsce śmierci	21 października 1981 ; Helsinki, Finlandia
	Charge d'affaires RP w Norwegii
Okres	od 1 kwietnia 1921; do 15 listopada 1924
Poprzednik	Czesław Pruszyński (poseł)
Następca	Michał Kwapiszewski (charge d'affaires)
	Poseł RP w Finlandii
Okres	od 1 stycznia 1936; do 25 czerwca 1941
Poprzednik	Franciszek Charwat
Następca	Józef Weyers (charge d'affaires)
	Charge d'affaires RP w Szwecji
Okres	od 1 stycznia 1943; do 5 lipca 1945
Poprzednik	Gustaw Potworowski (poseł)
Następca	Adam Ostrowski (reprezentujący Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej)
	Odznaczenia

Henryk Józef Sokolnicki (ur. 19 stycznia 1891 w Janiszewie, zm. 21 października 1981 w Helsinkach) – polski dyplomata.

Życiorys

W 1908 roku zdał maturę w Wyższej Szkole Realnej w Krakowie^[1]. Ukończył studia rolnicze, następnie student Szkoły Nauk Politycznych w Brukseli.

W czerwcu 1919 przyjęty do służby dyplomatycznej II Rzeczypospolitej, mianowany sekretarzem legacyjnym poselstwa RP w Brukseli. Od 1 kwietnia 1921 chargé d’affaires poselstwa RP w Kristianii (Oslo), kierował placówką do 15 listopada 1924. Od stycznia 1925 w centrali Ministerstwa Spraw Zagranicznych – do 1932 kierował jednym z referatów Wydziału Zachodniego Departamentu Polityczno-Ekonomicznego MSZ. 1 maja 1932 został mianowany radcą poselstwa, a następnie radcą ambasady polskiej w Moskwie (po podniesieniu rangi przedstawicielstw dyplomatycznych 12 kwietnia 1934).

Od 1 stycznia 1936 do 25 czerwca 1941 był posłem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym w Helsinkach. Od 1 września 1941 do końca grudnia 1942 był radcą Ambasady RP w Moskwie (ewakuowanej do Kujbyszewa) z tytułem ministra pełnomocnego (po przywróceniu polsko-sowieckich stosunków dyplomatycznych po układzie Sikorski-Majski).

Następnie do 5 lipca 1945 pełnił obowiązki chargé d’affaires w Sztokholmie. Po wojnie pozostał w Szwecji i do 1951 był w tym kraju formalnym przedstawicielem rządu RP na uchodźstwie.

Odznaczenia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski^[2]
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[2]
Kawaler Honoru i Dewocji Orderu Maltańskiego (SMOM)^[2]^[3]
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Świętego Olafa (Norwegia)^[2]
Krzyż Komandorski Orderu Świętego Olafa (Norwegia)^[3]
Krzyż Komandorski Orderu Korony Dębowej (Luksemburg)^[2]^[3]
Krzyż Komandorski Orderu Korony (Włochy)^[2]^[3]
Krzyż Oficerski Orderu Legii Honorowej (Francja)^[2]^[3]
Krzyż Oficerski Orderu Leopolda (Belgia)^[2]^[3]
Krzyż Oficerski Orderu Korony (Belgia)^[2]^[3]

Przypisy

↑ Grzegorz Małachowski (red.): W Krakowie przy Studenckiej: Księga Pamiątkowa wydana z okazji Jubileuszu 130-lecia V Liceum Ogólnokształcacego im. A. Witkowskiego w Krakowie. 1871-2001. Kraków: Oficyna Wydawnicza TEXT, 2001, s. 223. ISBN 83-88934-02-3.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 681.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Zezwolenia na przyjęcie odznaczeń cudzoziemskich. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 4, s. 81, 1937

Bibliografia, literatura

Jacek M. Majchrowski (red.): Sokolnicki Henryk [w:] Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej. Warszawa: BGW, 1994, s. 112, ISBN 83-7066-569-1
Andrzej A. Zięba: Sokolnicki Henryk Józef (1891–1981) [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XL/2000-2001

[1] Grzegorz Małachowski (red.): W Krakowie przy Studenckiej: Księga Pamiątkowa wydana z okazji Jubileuszu 130-lecia V Liceum Ogólnokształcacego im. A. Witkowskiego w Krakowie. 1871-2001. Kraków: Oficyna Wydawnicza TEXT, 2001, s. 223. ISBN 83-88934-02-3.

[sl-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 681.

[du-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Zezwolenia na przyjęcie odznaczeń cudzoziemskich. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 4, s. 81, 1937

[1]