66 Armia (ZSRR)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
27 sierpnia 1942 |
| Rozformowanie |
5 maja 1943 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. por. Władimir Kurdiumow |
| Ostatni |
gen. por. Aleksiej Żadow |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Podległość |
Front Stalingradzki, Doński, Rezerwowy oraz Stepowy Okręg Wojskowy |
66 Armia (ros. 66-я армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Armię utworzono 27 sierpnia 1942 r. na bazie 8 Armii Rezerwowej w odwodzie Naczelnego Dowództwa.
30 sierpnia 1942 r. armia została włączona w skład Frontu Stalingradzkiego, a następnie w dniu 30 września 1942 r. w skład Frontu Dońskiego. W składzie tych frontów wzięła udział w bitwie Stalingradzkiej, początkowo prowadząc działania obronne na północ od Stalingradu. W okresie od września do października przeprowadziła szereg kontruderzeń mających na celu powstrzymanie natarcia wojsk niemieckich, które dotarły do Wołgi na północ od Stalingradu.
W czasie radzieckiej kontrofensywy pod Stalingradem początkowo walczyła w obronie, a 24 listopada 1942 roku rozpoczęła ofensywę mającą za zadanie okrążenie wojsk niemieckich w Stalingradzie. Po dotarciu do miejscowości Rynok nawiązała kontakt z oddziałami 62 Armii Frontu Stalingradzkiego, co oznaczało zamknięcie okrążenia wojsk niemieckich w Stalingradzie.
Następnie brała udział w blokowaniu okrążonych wojsk niemieckich w Stalingradzie. W styczniu 1943 roku wzięła udział w działaniach przeciwko okrążonym wojskom niemieckim, aż do ich kapitulacji.
Po kapitulacji wojsk niemieckich pozostała w Stalingradzie i 6 lutego weszła w skład grupy armijnej gen. por. Trubnikowa odwodu Naczelnego Dowództwa.
13 marca 1943 roku została włączona w skład Frontu Rezerwowego, a 15 kwietnia 1943 roku została podporządkowana Stepowemu Okręgowi Wojskowemu.
5 maja 1943 roku armia za zasługi w czasie bitwy stalingradzkiej została przemianowana w 5 Gwardyjską Armię.
Dowódcy
[edytuj | edytuj kod]- gen. por. Władimir Kurdiumow (5 – 15 sierpnia 1942)
- gen. por. Stiepan Kalinin (15 – 27 sierpnia 1942)
- gen. por. Rodion Malinowski (27 sierpnia – 14 października 1942)
- gen. mjr/gen. por. Aleksiej Żadow (14 października 1942 – 5 maja 1943)[1]
Skład[2]
[edytuj | edytuj kod]- wrzesień 1942
- 49, 99, 120, 231, 299, 316 Dywizja Strzelecka, 10, 69, 148, 248 Brygada Pancerna
- październik 1942
- 64, 84, 99, 120, 299 Dywizja Strzelecka, 7 Korpus Pancerny (3 Gwardyjska Brygada Pancerna, 62, 87 Brygada Pancerna, 7 Brygada Zmechanizowana) 10 Brygada Pancerna
- listopad 1942
- 49, 62, 64, 84, 99, 116, 120, 212, 226, 231, 299, 343 Dywizja Strzelecka, 58 Brygada Pancerna
- grudzień 1942
- 64, 99, 116, 226, 299, 343 Dywizja Strzelecka, 58 Brygada Pancerna
- styczeń 1943
- 64, 99, 116, 226, 299, 343 Dywizja Strzelecka
- luty 1942
- 84, 99, 116, 226, 273, 299, 343 Dywizja Strzelecka
- marzec 1943
- 13 Gwardyjska Dywizja Strzelecka, 116, 226, 299, 343 Dywizja Strzelecka
- kwiecień 1943
- 13 i 66 Gwardyjska Dywizja Strzelecka, 116, 226, 299, 343 Dywizja Strzelecka
- maj 1943
- 13 i 66 Gwardyjska Dywizja Strzelecka, 116, 226, 299, 434 Dywizja Strzelecka, 10 Korpus Pancerny (178, 183, 186 Brygada Pancerna, 11 Brygada Zmechanizowana)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jakubowski 1976 ↓, s. 112.
- ↑ Na podstawie Боевой Состав Советcкой Армии Часть II i III, Военное Издательство Министерства Обороны СССР Moskwa wyd. 1972.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Iwan Jakubowski: Ziemia w ogniu. Warszawa: 1976.
- Praca zbiorowa pod red. gen. por. M. M. Kirjana: Велкая Отечественная война 1941-1945: словарь-справочник. Moskwa: Издательство политической литературы Политиэдат, 1985, s. 312. (ros.).
- Praca zbiorowa pod red. gen. armii M. M. Kozłowa: Великая Отечественная Война 1941 -1945 энциклопедия. Moskwa: «Советская Энциклопедия», 1985, s. 793. (ros.).
- 66-я армия. Боевые действия РККА. [dostęp 2021-03-01]. (ros.).