suma
suma (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˈsũma], AS: [sũma], zjawiska fonetyczne: nazal.,
- podział przy przenoszeniu wyrazu: su•ma[1]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mat. wynik dodawania[2][3]
- (1.2) pewna ilość pieniędzy[2][3]
- (1.3) zbiór pewnej liczby rzeczy, zjawisk, wrażeń[2][3]
- (1.4) kośc. w liturgii katolickiej: główna uroczysta msza odprawiana w dni świąteczne[2][3]
rzeczownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik suma sumy dopełniacz sumy sum celownik sumie sumom biernik sumę sumy narzędnik sumą sumami miejscownik sumie sumach wołacz sumo sumy
- przykłady:
- (1.1) Suma 2 i 3 to 5.
- (1.2) W efekcie zbiórki zgromadzono sumę stu tysięcy złotych.
- (1.4) Po sumie organista zaintonował „Boże, coś Polskę”.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) bajeczna / bajońska suma pieniędzy
- (1.4) być na sumie • pójść na sumę • uczestniczyć w sumie • suma odpustowa
- synonimy:
- (1.2) kwota
- (1.4) gw. (Poznań) wielka msza[4]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. podsumowanie n, podsumowywanie n, posumowanie n, resumowanie n, subsumowanie n, sumariusz mrz, sumator mrz, sumowalność ż, sumowanie n, zasumowanie n, zesumowanie n, zesumowywanie n, zsumowanie n, zsumowywanie n
- czas. podsumować dk., podsumowywać ndk., posumować dk., resumować ndk., subsumować ndk., sumować ndk., zasumować dk., zesumować dk., zesumowywać ndk., zsumować dk., zsumowywać ndk.
- przym. sumacyjny, sumaryczny, sumowalny
- związki frazeologiczne:
- bajońskie sumy • neapolitańskie sumy • w sumie
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) sum
- arabski: (1.1) مبلغ, كمية, مجموع
- baskijski: (1.1) batura; (1.2) kopuru, diru-kopuru
- chiński standardowy: (1.1) 和 (hé)
- chorwacki: (1.1) zbroj m, suma ż
- duński: (1.1) sum w; (1.2) sum w
- esperanto: (1.1) sumo
- francuski: (1.1) somme ż; (1.2) somme ż; (1.4) grand-messe ż
- hiszpański: (1.1) suma ż; (1.2) suma ż; (1.4) misa mayor ż
- interlingua: aggregato
- niemiecki: (1.1) Summe ż; (1.2) Summe ż
- nowogrecki: (1.1) άθροισμα n; (1.2) ποσό n; (1.4) μεγάλη λειτουργία ż (εκκλησιαστική)
- rosyjski: (1.2) сумма ż
- słowacki: (1.2) suma ż
- szwedzki: (1.1) summa w; (1.2) summa w
- ukraiński: (1.1) сума ż; (1.2) сума ż
- wilamowski: (1.1) zumm, zum; (1.4) maas
- włoski: (1.1) somma ż, totale m; (1.2) somma ż, quota ż
- źródła:
- ↑ Hasło „suma” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 1255.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Hasło „suma” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Hasło „suma” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 254.
- ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 138.
suma (język hiszpański)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mat. dodawanie
- (1.2) mat. suma, wynik dowawania
- (1.3) esencja, istota rzeczy
- (1.4) podręcznik, zarys, kompendium
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od sumar
- (2.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od sumar
- (2.3) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od sumir
- (2.4) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od sumir
- (2.5) 3. os. lp (usted) trybu rozkazującego (imperativo) od sumir
- przykłady:
- (1.2) Todo número complejo, en su forma binómica, se puede representar como la suma de un número real y un número imaginario. → Każdą liczbę zespoloną można wyrazić w postaci algebraicznej (dosł. dwumianowej) jako sumę liczby rzeczywistej i liczby urojonej.
- składnia:
- antonimy:
- (1.1) sustracción
- (1.2) diferencia, residuo, resto, resta
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. sumar, sumarse, sumariar
- przym. sumario, sumador, sumarial, sumarísimo
- przysł. sumamente, sumariamente
- rzecz. sumando m, sumaria ż, sumario m, sumador m, sumadora ż, sumatorio m
- uwagi:
- (1.1) por. resta → odejmowanie
- (1.1) zobacz też: aritmética • suma • resta • multiplicación • división
- (1.1) zobacz też: Hiszpański - Matematyka
- źródła:
suma (język litewski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
suma (język słowacki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: