odejmowanie
odejmowanie (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌɔdɛjmɔˈvãɲɛ], AS: [odei ̯movãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) mat. jedno z czterech podstawowych działań arytmetycznych, działanie odwrotne do dodawania; zob. też odejmowanie w Wikipedii
- (1.2) rzecz. odczas. od odejmować
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik odejmowanie odejmowania dopełniacz odejmowania odejmowań celownik odejmowaniu odejmowaniom biernik odejmowanie odejmowania narzędnik odejmowaniem odejmowaniami miejscownik odejmowaniu odejmowaniach wołacz odejmowanie odejmowania
- przykłady:
- (1.1) Różnica to wynik odejmowania.
- (1.2) Lecz odejmowanie komuś należnej mu zapłaty jest niesprawiedliwością, której nie można Bogu przypisać[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) dodawanie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. odjemna ż, odjemnik m, odjęcie n
- czas. odejmować ndk., odjąć dk.
- przym. odjemny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) subtraction; (1.2) subtraction
- baskijski: (1.1) kenketa
- białoruski: (1.1) адніманне n; (1.2) адніманне n
- bułgarski: (1.1) изваждане n
- chorwacki: (1.1) oduzimanje n
- czeski: (1.?) odčítání, odečítání
- hiszpański: (1.1) resta ż, sustracción ż
- niemiecki: (1.1) Subtraktion ż
- nowogrecki: (1.1) αφαίρεση ż; (1.2) αφαίρεση ż
- słoweński: (1.1) odštevanje n
- suahili: (1.1) kutoa
- szwedzki: (1.1) subtraktion w
- źródła:
- ↑ św. Tomasz „Suma teologiczna”, t. XXIX