wymowa:
IPA[ɛ̃ŋˈklava], AS[ẽŋklava], zjawiska fonetyczne: nazal.-nk-  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) polit. adm. geogr. terytorium państwa lub jego część otoczone ze wszystkich stron przez terytorium lądowe innego państwa; zob. też enklawa w Wikipedii
(1.2) teren otoczony ze wszystkich stron obszarem innego rodzaju[1]
(1.3) przen. miejsce dające poczucie bezpieczeństwa[2]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) San Marino jest enklawą na terytorium Włoch.
(1.3) Pasieka była dla niego enklawą, której nikomu z członków rodziny nie było wolno naruszać.
składnia:
kolokacje:
(1.2) enklawa zieleni
synonimy:
antonimy:
(1.1) eksklawa
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. enclave
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „enklawa” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „enklawa” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.