eis

• Geluid:  eis    (hulp, bestand)
• IPA: /ɛɪ̯s/

• eis

• Afkomstig van het Middelnederlandse eisc, Middelnederduitse eisch

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	eis	eisen
verkleinwoord	eisje	eisjes

de eis m

1. een dwingende vraag, een noodzakelijke voorwaarde voor iets

   • De eisen voor toelating tot deze universiteit zijn heel zwaar. 

   ▸ Haar vader de baron verlangde een welgestelde schoonzoon en dat was een onmogelijke eis.^[1]

2. (juridisch) de straf die de officier van justitie passend vind om opgelegd te worden

   • De eis van de officier van justitie was een levenslange gevangenisstraf. De advocaat van de verdachte pleitte echter voor vrijspraak. 

• ijs

• eisen, eisenbundel, eisenpakket, vereiste, eiser

• bevel

• eisen stellen aan iemand

vervoeging van
eisen

eis

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van eisen
   

   • Ik eis. 

2. gebiedende wijs van eisen
   

   • Eis! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van eisen
   

   • Eis je? 

• Het woord eis staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "eis" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.[2]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	eis	eise

eis

1. eis

	enkelvoud			meervoud
	mannelijk	vrouwelijk	onzijdig	mannelijk	vrouwelijk	onzijdig
nominatief	is	si	ita	eis	ijos	ija
accusatief	ina	ija		ins
genitief	is	izos	is	ize	izo	ize
datief	imma	izai	imma	im

eis

1. zij (nominatief mannelijk meervoud van de derde persoon)

• IPA: /ˈɛ.jiːs/

	enkelvoud			meervoud
	mannelijk	vrouwelijk	onzijdig	mannelijk	vrouwelijk	onzijdig
nominatief	is	ea	id	eī, iī	eae	ea
accusatief	eum	eam		eōs	eās
genitief	eius			eōrum	eārum	eōrum
datief	eī			eīs, iīs
ablatief	eō	eā	eō

ĕīs

1. hun, aan/voor hen; (aan/voor) deze/die (datief mannelijk of vrouwelijk meervoud van de derde persoon)
2. er, eraan/ervoor; hieraan/hiervoor, daaraan/daarvoor (datief onzijdig meervoud van de derde persoon)
3. door/met hen; door/met deze/die (ablatief mannelijk of vrouwelijk meervoud van de derde persoon)
4. erdoor, ermee; hierdoor/hierdoor, daarmee/daardoor (ablatief onzijdig meervoud van de derde persoon)

• IPA: /ɑɪ̯s/

	enkelvoud		meervoud
	sterk	zwak	sterk	zwak
nominatief	ech		mir	mer
accusatief	mech		eis / äis
datief	mir	mer
wederkerend	mech

• eis

eis

1. ons (accusatief van de eerste persoon meervoud)
2. (aan/voor) ons (datief van de eerste persoon meervoud)