Sualocin
| Sualocin | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Sterrenbeeld | Dolfijn (Delphinus) | |||
| Bayer-aanduiding | α Del | |||
| Waarnemingsgegevens | ||||
| Rechte klimming | 20u39m38,3s | |||
| Declinatie (Epoche 2000) |
+15° 54' 43" | |||
| Schijnbare magnitude | 3,77 | |||
| Details | ||||
| Spectraalklasse | B9IV | |||
| Afstand* (lj) | 253,818 lj (P=12,85 mas) | |||
| Veranderlijk | ja, amplitude 0,03 magnitude | |||
| Meervoudig | zesvoudig, scheiding 43,4", magnitudeverschil 7,5 | |||
| * afstanden aangegeven als "parallax xxx = yyy lj" zijn herleid uit de in de bron aangegeven parallax | ||||
| ||||
Sualocin (alpha Delphini) is een ster in het sterrenbeeld Dolfijn (Delphinus).
De ster staat ook bekend als Scalovin, Svalocin en Nicolaus.
Niccolò Cacciatore
[bewerken | brontekst bewerken]De oorsprong van de naam Sualocin is de Italiaanse astronoom Niccolò Cacciatore (1770-1841) die aan de sterren Alpha en Beta van het sterrenbeeld Dolfijn de Latijnse versies van zijn eigen voornaam en achternaam gaf. Hij draaide deze Latijnse versies achterstevoren en aldus ontstonden de namen Sualocin (Nicolaus) en Rotanev (Venator).[1][2]
Frances Rolleston
[bewerken | brontekst bewerken]Volgens Frances Rolleston, de auteur van het boek Mazzaroth; or, the constellations zijn de sternamen Sualocin en Rotanev echter afkomstig van het Arabische Scalooin (snel, vlug, gauw, schielijk, plotseling) (zoals vloeiend water) en Rotaneb of Rotaneu (vloeiend of stromend water).[3]
Bronnen
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Sualocin in SIMBAD
- Bright Star Catalogue
- ↑ T.W.Webb: Celestial Objects for Common Telescopes, Volume 2: The Stars, page 114
- ↑ Robert Burnham. Jr.: Burnham's Celestial Handbook - an observer's guide to the universe beyond the solar system, in three volumes - Volume 2: Chamaeleon through Orion, page 820
- ↑ Richard Hinckley Allen: Starnames - Their Lore and Meaning, pages 200-201