Naar inhoud springen

Duits voetbalkampioenschap 1924/25

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
1924/25
Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek
Kampioen: 1. FC Nürnberg
Vicekampioen: FSV Frankfurt

1924/25 was het achttiende Duitse voetbalkampioenschap ingericht door de DFB. Voor het eerst sinds 1905/06 was er een competitiehervorming. Elke regionale voetbalbond mocht twee teams sturen en de Zuid-Duitse en West-Duitse bond, die de sterkste van het land vormden mochten zelfs drie teams sturen. Het ging hier niet per se om de tweede of derde in de stand. Er werden speciale kwalificatierondes georganiseerd, soms ging ook de bekerwinnaar naar de eindronde. Ook een nieuwigheid was dat de titelverdediger niet meer automatisch geplaatst was.

Door de nieuwe regeling stonden in het eerste jaar al twee teams uit dezelfde bond tegenover elkaar en Nürnberg werd voor de vierde keer landskampioen en liet hierdoor VfB Leipzig achter zich.

In West-Duitsland werd een tweejaarlijks kampioenschap georganiseerd en er werd een kwalificatie gespeeld met de clubs die op dat moment aan de leiding van de rangschikking stonden. Duisburger SV wordt dus vaak verkeerdelijk als kampioen van 1925 aangewezen.

Deelnemers aan de eindronde

[bewerken | brontekst bewerken]
Club Gekwalificeerd als
VfB Königsberg Kampioen Noordoost-Duitsland
FC Titania Stettin Vicekampioen Noordoost-Duitsland
FC Viktoria Forst Kampioen Zuidoost-Duitsland
Breslauer SC 08 Vicekampioen Zuidoost-Duitsland
Hertha BSC Kampioen Berlijn-Brandenburg
Berliner TuFC Alemannia 90 Vicekampioen Berlin-Brandenburg
VfB Leipzig Kampioen Midden-Duitsland
1. SV Jena Winnaar Midden-Duitse kwalificatie
Hamburger SV Kampioen Noord-Duitsland
Altonaer FC 93 Vicekampioen Noord-Duitsland
Duisburger SpV Winnaar West-Duitse kwalificatie
Essener TB Schwarz-Weiß Tweede van de West-Duitse kwalificatie
TuRU Düsseldorf Winnaar West-Duitse kwalificatie voor de derde deelnemer
VfR Mannheim Kampioen Zuid-Duitsland
1. FC Nürnberg Vicekampioen Zuid-Duitsland
FSV Frankfurt Derde plaats in Zuid-Duitsland

1/8ste finale

[bewerken | brontekst bewerken]
Datum Teams Uitslag Stadion
3 mei 1925 TuRU Düsseldorf VfR Mannheim 4:1 (3:0) Keulen, Weidenpescher Park
3 mei 1925 FC Titania Stettin Altonaer FC 93 2:4 (1:3) Stettin, Preußen-Platz
3 mei 1925 1. FC Nürnberg 1. SV Jena 2:0 (2:0) Neurenberg, Platz am Zabo
3 mei 1925 Berliner TuFC Alemannia 90 Duisburger SpV 1:2 (1:1) Berlijn, Platz am Gesundbrunnen
3 mei 1925 VfB Leipzig Breslauer SC 08 1:2 (0:1) Dresden, Platz des DSC
3 mei 1925 FC Viktoria Forst Essener TB Schwarz-Weiß 1:2 (1:1) Forst (Lausitz), Forster Stadion
3 mei 1925 VfB Königsberg Hertha BSC 2:3 n.v. (1:1, 2:2) Königsberg, Platz des Prussia-Samland
3 mei 1925 Hamburger SV FSV Frankfurt 1:2 n.v. (0:1, 1:1) Hannover, Radrennbahn
Datum Teams Uitslag Stadion
17 mei 1925 Altonaer FC 93 Duisburger SpV 0:2 (0:1) Hamburg, Sportplatz Hoheluft
17 mei 1925 Hertha BSC TuRU Düsseldorf 4:1 (2:0) Berlijn, Platz des BFC Preussen
17 mei 1925 Essener TB Schwarz-Weiß FSV Frankfurt 1:3 (1:2) Bochum, TuS-48-Stadion
17 mei 1925 Breslauer SC 08 1. FC Nürnberg 1:4 (0:1) Breslau, Sportpark Grüneiche
Datum Teams Uitslag Stadion
24 mei 1925 Duisburger SpV 1. FC Nürnberg 0:3 (0:2) Duisburg, Wedaustadion
24 mei 1925 FSV Frankfurt Hertha BSC 1:0 n.v. (0:0, 0:0) Fürth, Platz am Ronhofer Weg
Datum Teams Uitslag Stadion
7 juni 1925 FSV Frankfurt 1. FC Nürnberg 0:1 n.v. (0:0, 0:0) Frankfurt am Main, Waldstadion

1. FC Nürnberg volgde zichzelf op als landskampioen. Na 90 minuten hadden de 40.000 toeschouwers nog geen doelpunt gezien, in de verlengingen scoorde Ludwig Wieder waardoor Nürnberg al zijn vierde landstitel binnen haalde en zo recordhouder werd.

Speler Club Goals
1. Vlag van Duitsland Josef Lüke TuRU Düsseldorf 3 (in twee wedstrijden)
Vlag van Duitsland Arthur Warnecke Altonaer FC 93 3 (in twee wedstrijden)
3. Vlag van Duitsland Willi Kirsei Hertha BSC 3 (in drie wedstrijden)
4. Vlag van Duitsland Georg Hochgesang 1. FC Nürnberg 3 (in drie wedstrijden)
Vlag van Duitsland Heinrich Träg 1. FC Nürnberg 3 (in vier wedstrijden)
[bewerken | brontekst bewerken]