Железо(III) сулфат
Назив според МСЧПХ Железо(III) сулфат | |
Други називи Железо сулфат | |
Назнаки | |
---|---|
10028-22-5 | |
ChEBI | CHEBI:53438 |
ChemSpider | 23211 |
| |
3Д-модел (Jmol) | Слика |
PubChem | 24826 |
RTECS-бр. | NO8505000 |
| |
UNII | 4YKQ1X5E5Y |
Својства | |
Хемиска формула | |
Моларна маса | 0 g mol−1 |
Изглед | сиво-бели кристали |
Густина | 3.097 g/cm3 (anhydrous) 1.898 g/cm3 (pentahydrate) |
Точка на топење | |
256g/L (монохидрат, 293K) | |
Растворливост | слабо растворлив воетанол занемарлива растворливост во aцетон, етил ацетат нерастворлив во сулфурна киселина, амонијак |
Показател на прекршување (nD) | 1.814 (anhydrous) 1.552 (nonahydrate) |
Опасност | |
NFPA 704 | |
Смртоносна доза или концентрација: | |
LD50 (средна доза)
|
500 mg/kg (oral, rat) |
NIOSH (здравствени граници во САД): | |
REL (препорачана)
|
TWA 1 mg/m3[1] |
Слични супстанци | |
Други анјони | Железо(III) хлорид Железо(III) нитрат |
Дополнителни податоци | |
(што е ова?) (провери) Освен ако не е поинаку укажано, податоците се однесуваат на материјалите во нивната стандардна состојба (25 °C, 100 kPa) | |
Наводи |
Железо(III) сулфат (или „железен сулфат“), е група на неоргански соединенија со формула Fe2(SO 4)3(H2O)n. Познати се различни хидрати, вклучувајќи ја и најчесто сретнуваната форма на „железен сулфат“. Растворите се користат при боење како мордант и како коагулант за индустриски отпад. Растворите на железен сулфат се користат и при преработка на алуминиум и челик.[2][3]
Видообразба
[уреди | уреди извор]Различните кристални форми на Fe2(SO4)3(H2O)n се добро дефинирани, често со кристалографија со Х-зраци . Природата на водените раствори е често помалку сигурна, но често се прерпоставуваат акуо-хидроксо комплекси како што е [Fe(H2O)6]3+ и [Fe(H2O)5(OH)]2+.[4] Без разлика, сите такви цврсти материи и раствори имаат железни јони, секој со пет неспарени електрони. Врз основа на оваа d5 електронска конфигурација, овие јони се парамагнетни и се слаби хромофори.
Производство
[уреди | уреди извор]Растворите на железо сулфат обично се создаваат од отпадоци од железо. Вистинскиот идентитет на видот на железо е често нејасен, но многу апликации не бараат материјали со висока чистота. Се произведува во големи размери со третирање на сулфурна киселина, топол раствор на железо(II) сулфат и оксидирачки агенс. Типични оксидирачки агенси вклучуваат хлор, азотна киселина и водороден пероксид.[5]
- 2 FeSO4 + H2SO4 + H2O2 → Fe2(SO4)3 + 2 H2O
Природни појави
[уреди | уреди извор]Железо сулфатите се јавуваат како различни ретки (комерцијално неважни) минерали. Mikasaite, мешан железо-алуминиум сулфат со хемиска формула (Fe3+, Al3+)2(SO4)3[6] е името на минералошката форма на железо(III) сулфат. Хидратите се почести, со кокимбит (ненахидрат) како веројатно најчестиот меѓу нив. Паракокимбит е другиот природен нонахидрат кој ретко се среќава. Корнелит (хептахидрат) и квенстедтит (декахидрат) ретко се наоѓаат. Лаузенит (хекса- или пентахидрат) е сомнителен вид. Сите споменати природни хидрати се нестабилни поврзани со атмосферските влијанија (аеробна оксидација) на примарните минерали кои содржат Fe (главно пирит и марказит)
Поврзано
[уреди | уреди извор]- Железо(II) сулфат или железо сулфат
- Амониум железо(II) сулфат
- Амониум железо(III) сулфат
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Џебен водич за опасните хемиски материи #0346“. Национален институт за безбедност и здравје при работа (NIOSH). (англиски)
- ↑ Ferric sulfate. The Columbia Encyclopedia, Sixth Edition. Retrieved November, 2007.
- ↑ Wildermuth, Egon; Stark, Hans; Friedrich, Gabriele; Ebenhöch, Franz Ludwig; Kühborth, Brigitte; Silver, Jack; Rituper, Rafael (2000), „Iron Compounds“, Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley-VCH, doi:10.1002/14356007.a14_591
- ↑ Grant, M.; Jordan, R. B. (1981). „Kinetics of Solvent Water Exchange on Iron(III)“. Inorganic Chemistry. 20: 55–60. doi:10.1021/ic50215a014.
- ↑ Iron compounds. Encyclopædia Britannica Article. Retrieved November, 2007
- ↑ Mikasaite
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]
|