ben

• IPA^(kilîd): /bɛn/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: ben

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ben	ben
Îzafe	benê	benên
Çemandî	benî	benan
Nîşandera çemandî	wî benî	wan benan
Bangkirin	beno	benino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	benek	benin
Îzafe	benekî	benine
Çemandî	benekî	beninan

ben nêr

1. Dezî, bizînk, werîs û tiştên din yên dirêj yên tişt pê tên girêdan.
   • Rojeke derwêş dibêjite Şatirê ku îşeve çewalekê û ben û berheste û şemal û betlek evne hazir bike — (Mele Mehmûdê Bazîdî, Cami’eya Riseleyan û Hikayetan Bi Zimanê Kurmancî, Lîs, 2010, çapa 1em, r. 120, ISBN 978-605-5683-27-6)

• kurdî-erebî: به‌ن‎

• bend (1)
• bendik (1)
• benik
• benk

• bend (2 ->)
• benî

• ban
• bên
• bin
• bîn
• bûn

• dav
• ta

• benik
• benî

Ji proto-hindûewropî *bʰendʰ- (“girê dan, bestin, bi benekî/benan asê kirin”), proto-hindûaryayî *bʰendʰ-, proto-îranî *bend-, hevreha bend, band, pend, (li) bend(a ...), benî, bestin yên kurdî, avestayî bend-, pehlewî bend-, farisî بند‎ (bend) û بستن‎ (besten, “bestin, girê dan, asê kirin”), sanskrîtî badhnāti (ew girê dide), lîtwanî beñdras (hevbend, hevpar), yûnaniya kevn peîsma (ben, bizînk, werîs), latînî of-fendīx (girêk, xilf), îngilîzî bind (girê dan), band (band, şerît), bond (selef; deynname), bound (girêdayî). Ben û bend di eslê xwe de heman peyv in lê ben bi wateya şênber û konkret û bend jî zêdetir bi wateya razber û abstrakt tê bikaranîn.

ben nêtar

1. (anatomî) hestî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

ben mê

1. (malbat) jin (hevser, hevjîn)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

ben mê

1. (mirov) jin (mirovên mê)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

ben

1. (erdnîgarî) çiya
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên çiya hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

ben nêtar

1. ling
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên ling hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

ben

1. ronahî, ronî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên ronahî hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

• Deng^ⓘ

ben nêtar

1. (anatomî) hestî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• Deng (Tirkiye)^ⓘ
• Deng^ⓘ
• Deng^ⓘ

ben

1. ez

   Ben söylüyorum. ― Ez dibêjim.

2. min

   Ben söyledim. ― Min got.

• bana
• beni
• benim