reb

 Binêre herwiha: Reb

• IPA^(kilîd): /rɛb/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: reb

reb

1. Xwedê, xwedan, xwedî, xweyî, nexasma bi wateya dînî.

   Ya Rebê alemê, tu gunehên me bixefirînî!

   • Ya rahiberê wî Mustefa bit
     Ya reb bi heqqê Mustefa kî
     Xanî bi xwe ra tu aşina kî — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

• rap
• rep

Ji erebî رَبّ‎ (rabb) ji aramî ܪܒܐ‎ (reba, “mezin”), hevreha akadî reb ("mezin").