Occitan

Etimologia

Del latin bĕnĕ.

Prononciacion

/be/, /be/

França (Bearn) : escotar « ben »

Advèrbi

ben

1. Quicòm de corrècte, fach d'un biais satisfasent.

Variantas dialectalas

• plan

Traduccions

Nom comun

ben masculin

1. L'opausat del mal.
2. Una possession.

Traduccions

Turc

Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

/ben/, /ben/

Turquia : escotar « ben » escotar « ben »

Pronom personal

ben

1. Ieu, pronom personal, primièra persona del singular.