Elias James Corey

Elias James Corey

(2007)
Biografía
Nacemento	12 de xullo de 1928 (96 anos) Methuen, Estados Unidos de América (pt)
Residencia	Cambridge (1961–)
Educación	Instituto de Tecnoloxía de Massachusetts - química (–1951)
Director de tese	John C. Sheehan (pt)
Actividade
Campo de traballo	Química
Ocupación	químico, profesor universitario
Empregador	Universidade Harvard, catedrático (1959–) Universidade de Illinois en Urbana-Champaign Universidade Harvard
Membro de	Royal Society (Membro estranxeiro da Royal Society) (1998–) Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (Membro da Academia Nacional de Ciencias dos Estados Unidos) (1966–) Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos Asociación Americana para o Avance das Ciencias
Influencias	Dieter Seebach (pt)
Obra
Doutorando	Dale L. Boger (pt) , William L. Jorgensen (pt) , Hisashi Yamamoto (en) e Andrew G. Myers (en)
Premios
(2014)  Sir Derek Barton Gold medal (en) ../... 29+
Descrito pola fonte	Obálky knih,

Elias James Corey, nado en Methuen (EUA) o 12 de xullo de 1928 é un químico orgánico e profesor universitario estadounidense galardoado co Premio Nobel de Química do ano 1990 "polos seus adiantos en teoría e metodoloxía de síntese orgánica"".

Naceu na cidade de Methuen, poboación situada no estado norteamericano de Massachusetts. Estudou química no Instituto de Tecnoloxía de Massachusetts (MIT), onde se gradou en 1948 e doutorou en 1951. Entre 1951 e 1959 foi profesor na Universidade de Illinois, e a partir de 1959 é catedrático na Universidade Harvard.

Interesado na química orgánica, Corey desenvolveu interesantes investigacións acerca das reaccións químicas para entender o seu comportamento. Tamén a el se lle debe a creación da prostaglandina, sesquiterpeno, triciclohexaprenol e o ácido xiberélico, entre outros.

Tamén realizou pescudas na química teórica, desenvolvendo unha Teoría Xeral de Síntese, bautizada como retrosíntese. Esta consiste en someter unha molécula orgánica que se desexa sintetizar a unha serie de diseccións por etapas e de acordo cun conxunto de regras simples, tendo en conta o carácter e o contexto estrutural dos enlaces que se rompen. Foi o primeiro en ver a utilidade dos ordenadores, aplicándoos no proceso de retronsíntese.

• Páxina web do Instituto Nobel, Premio Nobel de Química 1990 (en inglés)

Predecesor: Sidney Altman e Thomas Cech

Premio Nobel de Química 1991

Sucesor: Richard R. Ernst