bouwen

From Middle Dutch bouwen, from Old Dutch buwan, from Proto-West Germanic *būan, from Proto-Germanic *būaną.

• IPA^(key): /ˈbɑu̯ə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: bou‧wen
• Rhymes: -ɑu̯ən

bouwen

1. (transitive) to build, to construct
2. (transitive, dialectal) to cultivate, to till

   Synonym: verbouwen

Conjugation of bouwen (weak)
infinitive	bouwen
past singular	bouwde
past participle	gebouwd
infinitive	bouwen
gerund	bouwen n
	present tense	past tense
1st person singular	bouw	bouwde
2nd person sing. (jij)	bouwt, bouw2	bouwde
2nd person sing. (u)	bouwt	bouwde
2nd person sing. (gij)	bouwt	bouwde
3rd person singular	bouwt	bouwde
plural	bouwen	bouwden
subjunctive sing.1	bouwe	bouwde
subjunctive plur.1	bouwen	bouwden
imperative sing.	bouw
imperative plur.1	bouwt
participles	bouwend	gebouwd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

• Afrikaans: bou
• Jersey Dutch: bāue
• Negerhollands: bou, bau, bow
• → Aukan: bow
• → Papiamentu: bouw (dated)
• → Sranan Tongo: bow
  • → Lokono: bowdun
  • → Caribbean Javanese: ngebau

From Old Dutch buwan, from Proto-West Germanic *būan, from Proto-Germanic *būaną.

bouwen

1. to build, to found
2. to till, to work (land)
3. to inhabit, to dwell
4. to cultivate, to cherish

This verb needs an inflection-table template.

• buwen

• bouwinge
• gebouwen
• verbouwen
• volbouwen

• Dutch: bouwen
  • Afrikaans: bou
  • Jersey Dutch: bāue
  • Negerhollands: bou, bau, bow
  • → Aukan: bow
  • → Papiamentu: bouw (dated)
  • → Sranan Tongo: bow
    • → Lokono: bowdun
    • → Caribbean Javanese: ngebau
• Limburgish: boewe

• Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “bouwen (I)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page I