| dbo:abstract
|
- Les fenícies (en grec: Φοίνισσαι) és una tragèdia del dramaturg grec Eurípides, datada el 410 aC. La trama de l'obra està basada en una part del cicle tebà i té un clar precedent en la tragèdia d'Èsquil d'Els set contra Tebes. El nom de Les fenícies prové del cor de dones procedents d'aquesta regió que intervenen en la tragèdia. Aquest cor es dirigia a l'oracle de Delfos i es relaciona amb l'origen del fundador de Tebes: Cadme, que procedia de Sidó, a Fenícia. (ca)
- Οι Φοίνισσαι είναι τραγωδία που έγραψε ο Ευριπίδης και διδάχτηκε (παίχτηκε) το 408 π.Χ. μετά την Αθηναϊκή συντριβή στη Σικελία. Αποτελούσε τριλογία μαζί με τις τραγωδίες Υψιπύλη και Αντιόπη, με την οποία ο Ευριπίδης κέρδισε το 2ο βραβειο. Είναι η μόνη τραγωδία από αυτήν την τριλογία, που έχει διασωθεί ολόκληρη. Το έργο αυτό έχει την ίδια υπόθεση με εκείνη της τραγωδίας του Αισχύλου "Επτά επί Θήβας" σε μεγαλύτερη όμως έκταση και ποικιλία πλοκής. Το δράμα αυτό χαρακτηρίζεται ως πολύ τραγικό σε σχέση με την σύγχρονη δραματουργία. Και αυτό διότι υπέρ της πατρίδας σφάζεται ο Μενοικεύς γιος του Κρέοντα, ύστερα φονεύονται οι στρατηγοί ηγεμόνες των πολιορκητών πλην ενός, του Αδράστου. Οι δυο αδελφοί διεκδικητές του θρόνου Πολυνείκης και Ετεοκλής αλληλοσκοτώνονται μονομαχώντας, και η μητέρα τους Ιοκάστη αυτοκτονεί πάνω από τα πτώματά τους. Τέλος η Αντιγόνη απειθεί στον Κρέοντα, που είχε διατάξει τη μη ταφή του νεκρού Πολυνείκη, ακολουθώντας μετά τον πατέρα της στην εξορία. (el)
- Die Phönikerinnen (auch: Die Phönizierinnen, Die Phoinissen, Die Phoinikerinnen, altgriechisch Φοίνισσαι) ist eine antike Tragödie des griechischen Dichters Euripides. Ihre Datierung ist umstritten, wird aber mittlerweile um 409/408 v. Chr. angesetzt. Die Tragödie war wohl Teil einer Tetralogie, ohne dass über die Namen der anderen Stücke Gewissheit besteht. Wurde sie früher mit dem Chrysippos, dem Oinomaos und einem unbekannten Satyrspiel zusammengestellt, so geht man heute eher von einer Zusammengehörigkeit mit der Antiope, der Hypsipyle und einem weiteren Stück, möglicherweise dem Orestes, aus. Der überlieferte Text weist zahlreiche Interpolationen auf, was die Rekonstruktion des Originals erheblich beeinträchtigt und so weit führte, dass man sich der Frage nach dem Euripideischen an der Tragödie verweigerte oder eine nach-euripideische Schöpfung vermutete. Der Stoff stammt aus dem Mythos der Labdakiden und spielt in mythischer Vorzeit im böotischen Stadtstaat Theben. Mit den Phönikerinnen griff Euripides in eigener Deutung das Thema der Sieben gegen Theben des Aischylos auf und behandelte zugleich die Vorgeschichte der Antigone des griechischen Tragikers Sophokles neu. (de)
- La fenicinoj (greklingve Φοίνισσαι, Fòinissai, estas la titolo de greka tragedio de dramisto . Ĝi estis unufojon ludita en la “tragedia” agono de la de 476 a.K., kie la trilogio en kiu la Fenicinoj estis inkluzivita gajnis la venkon. La protekta funkcio de financanto estis konfidita ĉifoje al Temistoklo. Temas pri la dua tragedio konstruiĝinta sur historio kreita de Friniko, iniciatinto de la ĝenro, post la de 494 a.K. La verko celebras, fakte, la batalon de Salamino, okazinta en 480 a.K., en kiu la atena sciparmeo preparita laŭvole de reganto Temistoklo estis detruinta, spite de sia nombra malsupereco, la potencan persan sciparmeon. La sama temo estos reprenita nur kvar jarojn poste , 472 a.K., de Esĥilo en liaj Persoj. La verko de Friniko radike diferenciĝas, tamen, el tiu de Eshilo ĉar la Frinika bazigas sur la reprezentado de la sufero de finicaj virinoj plorantaj la morton de sias edzoj, maristoj de la Kseksa sciparmeno falintaj en batalo. De la Fenicinoj konserviĝis nur malgrandaj fragmentoj (eo)
- Fenicias (Φοίνισσαι / Phoínissai) es una tragedia de Eurípides datada en torno al año 410 a. C. La trama de la obra está basada en una parte del Ciclo Tebano, y tiene un claro precedente en la tragedia de Esquilo Los siete contra Tebas. El nombre de «fenicias» es debido al coro de mujeres procedentes de esa región que interviene en la tragedia. Este coro se dirigía al oráculo de Delfos, y se relaciona con el origen del fundador de Tebas: Cadmo, que procedía de Sidón (Fenicia). (es)
- Les Phéniciennes (en grec ancien Φoινίσσαι / Phoiníssai, en latin Phœnissæ) est une tragédie grecque d'Euripide écrite entre 411 et 408 av. J.-C.. Euripide y reprend le thème abordé par Eschyle dans Les Sept contre Thèbes : la lutte fratricide d'Étéocle et de Polynice, tous deux fils d'Œdipe, pour la possession du royaume de Thèbes. L'apport original d'Euripide est que Jocaste, mère d'Étéocle et de Polynice, est toujours vivante ainsi que leur père, Œdipe, qui, s'étant percé les yeux, vit reclus dans le palais royal. Cette tragédie doit son titre à la composition du chœur, formé de jeunes femmes de Phénicie qui, destinées à entrer au service d'Apollon à Delphes et ayant fait halte à Thèbes, sont bloquées dans celle-ci par la guerre. (fr)
- The Phoenician Women (Ancient Greek: Φοίνισσαι, Phoinissai) is a tragedy by Euripides, based on the same story as Aeschylus' play Seven Against Thebes. It was presented along with the tragedies Hypsipyle and . With this trilogy, Euripides won the second prize. The title refers to the Greek chorus, which is composed of Phoenician women on their way to Delphi who are trapped in Thebes by the war. Unlike some of Euripides' other plays, the chorus does not play a significant role in the plot, but represents the innocent and neutral people who very often are found in the middle of war situations. Patriotism is a significant theme in the story, as Polynices talks a great deal about his love for the city of Thebes but has brought an army to destroy it; Creon is also forced to make a choice between saving the city and saving the life of his son. Euripides wrote the play around 408 BC, amid military disasters for his homeland, Athens. (en)
- Le fenicie (in greco antico: Φοίνισσαι, Phoínissai) è una tragedia di Euripide, che tratta un episodio del Ciclo tebano. Venne rappresentata per la prima volta nel 410 o 409 a.C. e faceva parte di una trilogia comprendente anche le tragedie Enomao e Crisippo (oggi perdute). L'argomento affrontato è lo stesso dei Sette contro Tebe di Eschilo: la reciproca uccisione dei fratelli Eteocle e Polinice, figli di Edipo. (it)
- Phoinissai (Oudgrieks: Φοίνισσαι, Latijn: Phoenissae), in het Nederlands wel bekend als Fenicische Vrouwen, is een tragedie van de Griekse tragediedichter Euripides. Het drama werd ca. 410 v.Chr. opgevoerd en behaalde een tweede prijs bij de Dionysia. (nl)
- 《포이니케 여인들》(고대 그리스어: Φοίνισσαι, Phoinissai)은 에우리피데스가 쓴 고대 그리스 비극 작품이다. 고대 그리스 비극 작가 가운데 여성 캐릭터 묘사에 특출했던 에우리피데스는 여성 인물을 내세운 작품을 유독 많이 남겼다. 오이디푸스 가문과 테베에 내려진 저주를 다룬 ＜포이니케 여인들＞에서 돋보이는 인물은 이오카스테다. 같은 주제의 다른 비극에선 언급만 되거나 역할이 미미했던 이오카스테가 여기선 어머니로서, 아내로서, 무엇보다 테베의 왕비로서 드라마 전면에 나선다. 에우리피데스는 이오카스테라는 인물에 숨결을 불어넣고, 남편을 잃고, 아들과 혼인하고, 두 아들의 싸움으로 테베가 고통받는 것을 지켜봐야 했던 그녀의 슬픔, 고통, 절망을 생생하게 전한다. (ko)
- 『フェニキアの女たち』（希: Φοίνισσαι, Phoinissai, ポイニッサイ、羅: Phoenissae）は、古代ギリシアのエウリピデスによるギリシア悲劇の1つ。 オイディプス絡みのいわゆる「テーバイ攻め」を題材としている。題名の「フェニキアの女たち」とは、作中のコロス（合唱隊）がフェニキア（ポイニーケー）の女たちによって構成されているからであるが、これは作中歌に登場するテーバイの創建者カドモスが、フェニキアの最大都市であるティルス出身であったことにちなむ。 紀元前409年の大ディオニューシア祭で上演されたと推定される。 (ja)
- Fenicjanki – tragedia grecka napisana przez Eurypidesa w V w. p.n.e. Jest to jedno z 18 jego zachowanych do dzisiaj dzieł. (pl)
- As Fenícias é uma tragédia grega e foi escrita por Eurípedes por volta de 411 a.C.. A peça propõe um outro enfoque à saga de Édipo, escrita por Sófocles. Conta a história da maldição da família de Édipo. Segundo a peça, tudo começou quando Cadmo, bizavô de Laio, pai de Édipo, chegou à Tebas trazendo uma maldição lançada pelo deus Ares. O oráculo de Apolo disse que Laio não poderia ter um filho homem, devido à maldição. Mas, mesmo assim, ele casou-se com Jocasta e, não resistindo à força do desejo, numa das idas ao seu leito, teve Édipo. Com medo da maldição, ele deixou o filho numa encosta do cume do monte . Lá, a criança foi achada pelos pastores e levado à casa de um rei de outras terras, o rei , que cuidou dele a vida toda, junto com sua esposa. Certo dia, já crescido, Édipo quis saber sobre a sua descendência verdadeira, e foi ao oráculo de Apolo. Lá encontrou Laio, que também queria saber o paradeiro de seu filho abandonado. E, após um desentendimento, e sem saber que Laio era seu pai, Édipo o matou. Neste mesmo período, a Esfinge castigava com crueldade a cidade de Tebas e, por isso, Creonte, irmão de Jocasta, ofereceu a coroa e a mão de sua irmã a quem pudesse decifrar o enigma da Esfinge e acabar com ela. Por um triste acaso, foi Édipo que interpretou o seu canto e casou-se com a própria mãe. Desse casamento nasceram quatro filhos: dois homens, Etéocles e Polinices, e duas meninas, e Antígona. E quando Édipo descobriu que tivera filhos e irmãos com sua mãe, enlouquecido por esta desventura, ele perfurou os próprios olhos, e lançou uma maldição aos filhos, dizendo que eles se matariam num duelo pelo palácio. Os dois irmãos, temendo que os deuses cumprissem esta maldição paterna, convencionaram que o mais novo, Polinices, deixasse a pátria pelo período de um ano, e que o trono ficasse com Etéocles. Após este período, ele voltaria para o revesamento do poder, com iguais direitos. Só que passado este prazo, Etéocles se recusou a entregar o palácio, expulsando novamente Polinices da pátria. Desarvorado, Polinices juntou-se ao rei de Argos, o rei Ádrasto, e reuniu muitos soldados para enfim invadir Tebas e tomar o seu trono devido. Antes, Jocasta propôs uma trégua, onde os filhos pudessem resolver a querela. Só que após muito argumentarem, os dois irmãos se revoltaram e quase se mataram no próprio palácio, fazendo com que Polinices fosse novamente embora e ambos se preparassem para o duelo final. Antes de sair, Etéocles passou algumas instruções a Creonte, entre elas que o cadáver de Polinices nunca fosse enterrado em Tebas, recebendo a pena de morte quem tivesse esta audácia, amigo ou inimigo. Entre outras decisões, Creonte ficaria com o trono caso ele não continuasse vivo. Durante este acontecimento, o adivinho Tirésias disse que o jovem Meneceu, filho de Creonte, deveria morrer para salvar Tebas, oferecendo o seu sangue pela salvação da pátria. E assim foi feito. Etéocles e Polinices se encontraram para um duelo sangrento, que durou muito tempo, e que resultou na morte dos dois. Jocasta, avisada por um mensageiro, correu até o campo de batalha com sua filha Antígona, para tentar evitar esta tragédia, chegando tarde demais. Vendo aquela cena horrenda, ela pegou o punhal de um dos filhos e atravessou em seu pescoço, matando-se também. Antígona, desesperada, voltou ao palácio para contar a seu pai, Édipo, as tragédias que haviam ocorrido. Édipo recebeu a notícia com muita dor. Creonte, destruído por ter perdido o filho, soube que também perdera a irmã, e que o rei Etéocles e seu irmão Polinices já não mais existiam. Com isso, sendo assim o novo rei, expôs as determinações que Etéocles havia transmitido a ele: Antigona deveria se casar com seu filho Hêmon, Édipo deveria ser expulso da pátria, e o corpo de Polinices não deveria ser sepultado e sim entregue às aves carniceiras. Antígona ficou revoltada com a decisão e disse que iria enterrar o seu irmão. Creonte decretou a morte de Antígona, caso ela consumasse este feito. Édipo, mandado para o exílio, foi acompanhado por Antígona e, em seus momentos finais, refletiu que ele, um siples mortal, mesmo tendo derrotado a feroz Esfinge, tendo sido um herói para Tebas e feito só coisas boas, foi incapaz de mudar o seu destino, não tendo domínio sobre sua vida, estando vulnerável apenas a acatar as decisões dos deuses. (pt)
- «Финикия́нки» (др.-греч. Φοίνισσαι, Phoinissai) — трагедия древнегреческого драматурга Еврипида, поставленная около 411 года до н. э. (ru)
- «Фінікіянки» (дав.-гр. Φοίνισσαι, Phoinissai) — трагедія давньогрецького драматурга Еврипіда, створена близько 411 р. до н. е. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Les fenícies (en grec: Φοίνισσαι) és una tragèdia del dramaturg grec Eurípides, datada el 410 aC. La trama de l'obra està basada en una part del cicle tebà i té un clar precedent en la tragèdia d'Èsquil d'Els set contra Tebes. El nom de Les fenícies prové del cor de dones procedents d'aquesta regió que intervenen en la tragèdia. Aquest cor es dirigia a l'oracle de Delfos i es relaciona amb l'origen del fundador de Tebes: Cadme, que procedia de Sidó, a Fenícia. (ca)
- Fenicias (Φοίνισσαι / Phoínissai) es una tragedia de Eurípides datada en torno al año 410 a. C. La trama de la obra está basada en una parte del Ciclo Tebano, y tiene un claro precedente en la tragedia de Esquilo Los siete contra Tebas. El nombre de «fenicias» es debido al coro de mujeres procedentes de esa región que interviene en la tragedia. Este coro se dirigía al oráculo de Delfos, y se relaciona con el origen del fundador de Tebas: Cadmo, que procedía de Sidón (Fenicia). (es)
- Le fenicie (in greco antico: Φοίνισσαι, Phoínissai) è una tragedia di Euripide, che tratta un episodio del Ciclo tebano. Venne rappresentata per la prima volta nel 410 o 409 a.C. e faceva parte di una trilogia comprendente anche le tragedie Enomao e Crisippo (oggi perdute). L'argomento affrontato è lo stesso dei Sette contro Tebe di Eschilo: la reciproca uccisione dei fratelli Eteocle e Polinice, figli di Edipo. (it)
- Phoinissai (Oudgrieks: Φοίνισσαι, Latijn: Phoenissae), in het Nederlands wel bekend als Fenicische Vrouwen, is een tragedie van de Griekse tragediedichter Euripides. Het drama werd ca. 410 v.Chr. opgevoerd en behaalde een tweede prijs bij de Dionysia. (nl)
- 《포이니케 여인들》(고대 그리스어: Φοίνισσαι, Phoinissai)은 에우리피데스가 쓴 고대 그리스 비극 작품이다. 고대 그리스 비극 작가 가운데 여성 캐릭터 묘사에 특출했던 에우리피데스는 여성 인물을 내세운 작품을 유독 많이 남겼다. 오이디푸스 가문과 테베에 내려진 저주를 다룬 ＜포이니케 여인들＞에서 돋보이는 인물은 이오카스테다. 같은 주제의 다른 비극에선 언급만 되거나 역할이 미미했던 이오카스테가 여기선 어머니로서, 아내로서, 무엇보다 테베의 왕비로서 드라마 전면에 나선다. 에우리피데스는 이오카스테라는 인물에 숨결을 불어넣고, 남편을 잃고, 아들과 혼인하고, 두 아들의 싸움으로 테베가 고통받는 것을 지켜봐야 했던 그녀의 슬픔, 고통, 절망을 생생하게 전한다. (ko)
- 『フェニキアの女たち』（希: Φοίνισσαι, Phoinissai, ポイニッサイ、羅: Phoenissae）は、古代ギリシアのエウリピデスによるギリシア悲劇の1つ。 オイディプス絡みのいわゆる「テーバイ攻め」を題材としている。題名の「フェニキアの女たち」とは、作中のコロス（合唱隊）がフェニキア（ポイニーケー）の女たちによって構成されているからであるが、これは作中歌に登場するテーバイの創建者カドモスが、フェニキアの最大都市であるティルス出身であったことにちなむ。 紀元前409年の大ディオニューシア祭で上演されたと推定される。 (ja)
- Fenicjanki – tragedia grecka napisana przez Eurypidesa w V w. p.n.e. Jest to jedno z 18 jego zachowanych do dzisiaj dzieł. (pl)
- «Финикия́нки» (др.-греч. Φοίνισσαι, Phoinissai) — трагедия древнегреческого драматурга Еврипида, поставленная около 411 года до н. э. (ru)
- «Фінікіянки» (дав.-гр. Φοίνισσαι, Phoinissai) — трагедія давньогрецького драматурга Еврипіда, створена близько 411 р. до н. е. (uk)
- Οι Φοίνισσαι είναι τραγωδία που έγραψε ο Ευριπίδης και διδάχτηκε (παίχτηκε) το 408 π.Χ. μετά την Αθηναϊκή συντριβή στη Σικελία. Αποτελούσε τριλογία μαζί με τις τραγωδίες Υψιπύλη και Αντιόπη, με την οποία ο Ευριπίδης κέρδισε το 2ο βραβειο. Είναι η μόνη τραγωδία από αυτήν την τριλογία, που έχει διασωθεί ολόκληρη. Το έργο αυτό έχει την ίδια υπόθεση με εκείνη της τραγωδίας του Αισχύλου "Επτά επί Θήβας" σε μεγαλύτερη όμως έκταση και ποικιλία πλοκής. (el)
- La fenicinoj (greklingve Φοίνισσαι, Fòinissai, estas la titolo de greka tragedio de dramisto . Ĝi estis unufojon ludita en la “tragedia” agono de la de 476 a.K., kie la trilogio en kiu la Fenicinoj estis inkluzivita gajnis la venkon. La protekta funkcio de financanto estis konfidita ĉifoje al Temistoklo. De la Fenicinoj konserviĝis nur malgrandaj fragmentoj (eo)
- Die Phönikerinnen (auch: Die Phönizierinnen, Die Phoinissen, Die Phoinikerinnen, altgriechisch Φοίνισσαι) ist eine antike Tragödie des griechischen Dichters Euripides. Ihre Datierung ist umstritten, wird aber mittlerweile um 409/408 v. Chr. angesetzt. Die Tragödie war wohl Teil einer Tetralogie, ohne dass über die Namen der anderen Stücke Gewissheit besteht. Wurde sie früher mit dem Chrysippos, dem Oinomaos und einem unbekannten Satyrspiel zusammengestellt, so geht man heute eher von einer Zusammengehörigkeit mit der Antiope, der Hypsipyle und einem weiteren Stück, möglicherweise dem Orestes, aus. (de)
- Les Phéniciennes (en grec ancien Φoινίσσαι / Phoiníssai, en latin Phœnissæ) est une tragédie grecque d'Euripide écrite entre 411 et 408 av. J.-C.. Euripide y reprend le thème abordé par Eschyle dans Les Sept contre Thèbes : la lutte fratricide d'Étéocle et de Polynice, tous deux fils d'Œdipe, pour la possession du royaume de Thèbes. L'apport original d'Euripide est que Jocaste, mère d'Étéocle et de Polynice, est toujours vivante ainsi que leur père, Œdipe, qui, s'étant percé les yeux, vit reclus dans le palais royal. (fr)
- The Phoenician Women (Ancient Greek: Φοίνισσαι, Phoinissai) is a tragedy by Euripides, based on the same story as Aeschylus' play Seven Against Thebes. It was presented along with the tragedies Hypsipyle and . With this trilogy, Euripides won the second prize. The title refers to the Greek chorus, which is composed of Phoenician women on their way to Delphi who are trapped in Thebes by the war. Unlike some of Euripides' other plays, the chorus does not play a significant role in the plot, but represents the innocent and neutral people who very often are found in the middle of war situations. Patriotism is a significant theme in the story, as Polynices talks a great deal about his love for the city of Thebes but has brought an army to destroy it; Creon is also forced to make a choice betwee (en)
- As Fenícias é uma tragédia grega e foi escrita por Eurípedes por volta de 411 a.C.. A peça propõe um outro enfoque à saga de Édipo, escrita por Sófocles. Conta a história da maldição da família de Édipo. Segundo a peça, tudo começou quando Cadmo, bizavô de Laio, pai de Édipo, chegou à Tebas trazendo uma maldição lançada pelo deus Ares. O oráculo de Apolo disse que Laio não poderia ter um filho homem, devido à maldição. Mas, mesmo assim, ele casou-se com Jocasta e, não resistindo à força do desejo, numa das idas ao seu leito, teve Édipo. Com medo da maldição, ele deixou o filho numa encosta do cume do monte . Lá, a criança foi achada pelos pastores e levado à casa de um rei de outras terras, o rei , que cuidou dele a vida toda, junto com sua esposa. (pt)
|
