comhair

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Irish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Pronunciation

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Old Irish comair (“in front of”).[2]

Noun

[edit]

comhair

  1. Only used in faoi chomhair, i gcomhair, and os comhair

Further reading

[edit]

Etymology 2

[edit]

Possibly a back-formation from comhaireamh (“count; calculation, reckoning”), from comh- (“common, collective”) +‎ áireamh (“count, counting, enumeration”).[3]

Verb

[edit]

comhair (present analytic comhaireann, future analytic comhairfidh, verbal noun comhaireamh, past participle comhairthe)

  1. (transitive, intransitive) count
  2. (transitive, intransitive) calculate
Conjugation
[edit]
conjugation of comhair (first conjugation – A)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present comhairim comhaireann tú;
comhairir† 		comhaireann sé, sí comhairimid comhaireann sibh comhaireann siad;
comhairid† 		a chomhaireann; a chomhaireas /
a gcomhaireann* 		comhairtear
past chomhair mé; chomhaireas chomhair tú; chomhairis chomhair sé, sí chomhaireamar; chomhair muid chomhair sibh; chomhaireabhair chomhair siad; chomhaireadar a chomhair /
ar chomhair* 		comhaireadh
past habitual chomhairinn / gcomhairinn‡‡ chomhairteá / gcomhairteᇇ chomhaireadh sé, sí / gcomhaireadh sé, s퇇 chomhairimis; chomhaireadh muid / gcomhairimis‡‡; gcomhaireadh muid‡‡ chomhaireadh sibh / gcomhaireadh sibh‡‡ chomhairidís; chomhaireadh siad / gcomhairidís‡‡; gcomhaireadh siad‡‡ a chomhaireadh /
a gcomhaireadh* 		chomhairtí / gcomhairt퇇
future comhairfidh mé;
comhairfead 		comhairfidh tú;
comhairfir† 		comhairfidh sé, sí comhairfimid;
comhairfidh muid 		comhairfidh sibh comhairfidh siad;
comhairfid† 		a chomhairfidh; a chomhairfeas /
a gcomhairfidh* 		comhairfear
conditional chomhairfinn / gcomhairfinn‡‡ chomhairfeá / gcomhairfeᇇ chomhairfeadh sé, sí / gcomhairfeadh sé, s퇇 chomhairfimis; chomhairfeadh muid / gcomhairfimis‡‡; gcomhairfeadh muid‡‡ chomhairfeadh sibh / gcomhairfeadh sibh‡‡ chomhairfidís; chomhairfeadh siad / gcomhairfidís‡‡; gcomhairfeadh siad‡‡ a chomhairfeadh /
a gcomhairfeadh* 		chomhairfí / gcomhairf퇇
subjunctive present go gcomhaire mé;
go gcomhairead† 		go gcomhaire tú;
go gcomhairir† 		go gcomhaire sé, sí go gcomhairimid;
go gcomhaire muid 		go gcomhaire sibh go gcomhaire siad;
go gcomhairid† 		— go gcomhairtear
past dá gcomhairinn dá gcomhairteá dá gcomhaireadh sé, sí dá gcomhairimis;
dá gcomhaireadh muid 		dá gcomhaireadh sibh dá gcomhairidís;
dá gcomhaireadh siad 		— dá gcomhairtí
imperative comhairim comhair comhaireadh sé, sí comhairimis comhairigí;
comhairidh† 		comhairidís — comhairtear
verbal noun comhaireamh
past participle comhairthe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Further reading

[edit]

Etymology 3

[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

[edit]

comhair m pl

  1. inflection of comhar:
    1. vocative/genitive singular
    2. nominative/dative plural

Mutation

[edit]
Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
comhair chomhair gcomhair
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

[edit]
  1. ^ de Bhaldraithe, Tomás (1977) Gaeilge Chois Fhairrge: An Deilbhíocht (in Irish), 2nd edition, Institiúid Ard-Léinn Bhaile Átha Cliath, section 415, page 229
  2. ^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “comair”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
  3. ^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “comáirmid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=comhair&oldid=82587289"