Dream.M's Reviews > خانه کاغذی

من با ترجمه بیوک بوداغی خوندم، که بهترین ترجمه از این کتابه😍
بارها اینجا و توی جمع دوستانم گفتم که بزرگترین نگرانی‌م توی زندگیم، و برای بعد از مرگم، سرنوشت کتابهام هستش. کاش میشد همشونو باهام دفن کنن. نمیتونم تصور کنم کسی باهاشون بدرفتاری کنه یا ارزششون رو نفهمه. بخصوص کتابهایی که هدیه گرفتم، عزیزترین دارایی های منن. با اون یادداشت‌های دوست داشتنی و پرمهر، دست خطهای کودکانه که با دقت و احتیاط نوشته شدن اما بازم کج رفتن، اون نشونه های مخفی که تا کتاب رو نخونی متوجهش نمیشی، عاح خدایا! نمیتونم بعد خودم رهاشون کنم.
مطمئنم این نگرانی رو همه کتاب دوستها و عاشقای کتاب کاغذی دلرن. چنتا از دوستانم برای این نگرانی یک راه حل قطعی پیدا کردن و اون نخریدن کتاب کاغذی عه. اما من عاشق کاغذ ام، درسته کتاب الکترونیکی هم زیاد میخونم، ولی لمس کاغذ ، خط کشیدن و حاشیه نویسی یک چیز دیگه اس و جایگزین نداره.
این نگرانی برای من از نگرانی خرید کتاب هم بیشتره. فقط امیدوارم پوریا کتابهام رو به دوستاش کادو نده. کاری که قبلا کرده و سرش کتک خورده. خدایا استرسم بیشتر شد.
خیلی چیزا دوست دارم درمورد کتاب و عشقم بهشون و داستان این کتاب بنویسم ولی الان خیلی مریضم. شاید یکروز بهتر بودم و این متن رو ادیت کردم. شایدم همینجوری موند. آهاا فقط اینو بگم که توی سخت ترین شبها و روزهام، کتاب ها نجاتم دادن. و بهترین دوستانم رو از طریق کتاب ها بدست آوردم.


این کتاب کوچولوی خیلی خوب رو هم خودم هدیه گرفتم. واقعا دوسش دارم و گوشه ای از قلبم رو تسخیر کرد.
مرسی بخاطرش♡♡