Fahim's Reviews > طبل حلبی

گراس جزء معدود بازماندگان آخرین نسل نویسندگان بزرگ آلمانی است که هم دوران جنگ جهانی را تجربه کردند و هم با مسائل پس از جنگ،بحرانها،دوپاره شدن سرزمین آلمان،شکوفایی اقتصادی آلمان غربی و این اواخر با اتحاد دوباره ی دو کشور درگیر بودند.
او در این کتاب به دنبال یکی از بزرگترین فجایع جنگ جهانی دوم رفته و در قالب یک داستان عجیب از تاریخ لهستان و آلمان میگوید.
نویسنده،با دقت،جزئیات پیرامون زندگی شخصیت اصلی و حتی دیگر شخصیت ها را بیان می کند...این پرداخت به جزئیات، در دیگر آثار گراس نیز در کنار پیچیدگی در نوع نوشتار، از مشخصات آثار گراس به شمار می رود.

اسکار شخصیت اصلی و راوی داستان ،کوتوله ست ،کوتوله ای که نمی خواهد دیگران بفهمند عقل و حواسش خوب کار می کند. درواقع اوبه نحوی، خود را به کوتوله گی زده است واین کوتوله در جهانی بسیار بزرگ و در میان انبوهی از چیزهای بزرگ زیست می کند ،او خودش خواسته که مثل دیگران نباشد وچندین بار تاکید می کند که خود را درسه سالگی متوقف نموده . ودر این جهان سراسر اشباع از اشیا وموجوداتِ درشت ، دست به تجربه می زند.
طبل حلبی روایت ماست ،روایت انسانی دوشقه شده که پدرانش را نمی شناسد و به سراغ هر کدام هم که به عنوان پدر اصلی خودمی رود اقناع نمیشود ... وحالا او در خلاء، به دنبال کوچکترین دستگیره ای ست که به آن تکیه کند و نمی یابدش .او در دایره ای گرفتارست که گویی صدا (هنر )هم نجات بخشش نیست چون هنر هم دیگر به خود ایمانی ندارد ....
طبل حلبی کتابی است سهل و دشوار. نزدیک به هشتصد صفحه و مملو از خرده روایت های عجیب و سورئال که در بطن وقایع تاریخی و واقعی اتفاق می افتند. شخصیت اصلی داستان، اسکار، نیز شخصیت عجیب و غریبی است که خیلی دوست داشتنی نیست و نمی شود با او همذات پنداری کرد.
با اینکه نثر کتاب ساده و روان است، اما به دلیل حجم زیاد توصیفات و گریزها و خرده داستان ها، خواندنش چندان آسان نیست.
گراس؛همانگونه که در بیان مسائل سیاسی محافظه کارانه عمل نمی کند،در ساختن شخصیت هایی با تم و عمق روانشناسی نیز خود را محدود نمی سازد هرچند که این تم و عمق ، آنقدر شدید باشد که گزنده و تلخ جلوه کند و منجر به کاستی های فراوان در ظاهر و باطن شخصیت گردد....