KamRun 's Reviews > بابا لنگ دراز
بابا لنگ دراز
by
by
یکی از خاطرات دوران کودکی ام که مادرم نقشی پررنگ در آن دارد مرتبط با کارتون بابالنگ دراز است. پنج، شش ساله بودم که هر صبح می نشستیم پای تلویزیون، حوالی ساعت ده و بابالنگ دراز را می دیدیم. هنوز تصاویری محو از بعضی قسمتهایش در سرم است و آن صدای به یاد ماندنی خانم شکوفنده در نقش آبوت که در پایان هر قسمت بعد از نوشتن نامه با صدای بلند می گفت "دوستدار شما جـــــودی آبــــــوت". کتاب را برای سرک کشیدن در خاطرات و رجعت به حال و هوای آن دوران - که وجه اشتراکش با امروز، فقط هوای سرد استخوانسوزش است - در دست گرفتم. خواندن نامههای جودی و کندوکاش در احاسات بی غل و غش یک دختر جوان در هیاهوی محیط کار و بازی با خاطرات گذشته، تجربهای ناب و رویایی بود. ناب از این جهت که به خاطرات عزیز و دور گره خورده بود و رویایی چون تاریخ مصرفش گذشته و در همان گذشتهها رها شده بود، گویی به دنیایی دیگر تعلق داشت. بعد از خواندن دوباره در همان گذشته به حال خود رهایش کردم تا نوستالژیک بودنش را حفظ کند، شاید روزی از سر اضطرار باز به سراغش رفتم
Sign into Goodreads to see if any of your friends have read
بابا لنگ دراز.
Sign In »
Reading Progress
November 19, 2016
–
Started Reading
November 23, 2016
– Shelved
November 23, 2016
–
Finished Reading
Comments Showing 1-6 of 6 (6 new)
date
newest »
message 1:
by
Zeinab
(new)
-
added it
Nov 23, 2016 05:57AM
من خیلی خوشحالم که این کتاب رو درست زمانی که باید، یعنی در دوره نوجوانی م خوندم. لذتی که در اون دوران از خوندن چندباره این کتاب بردم، بسیار بود.
reply
|
flag
Zeinab wrote: "من خیلی خوشحالم که این کتاب رو درست زمانی که باید، یعنی در دوره نوجوانی م خوندم. لذتی که در اون دوران از خوندن چندباره این کتاب بردم، بسیار بود."
آره، خیلی فیلم ها رو باید در وقت مناسبش دید، در مورد کارتون ها و کتابها هم صدق می کنه. اگر در اون سن خونده نمی شد احتمالا هیچوقت انقدر ازش لذت نمی بردی
آره، خیلی فیلم ها رو باید در وقت مناسبش دید، در مورد کارتون ها و کتابها هم صدق می کنه. اگر در اون سن خونده نمی شد احتمالا هیچوقت انقدر ازش لذت نمی بردی
من یادمه که کتاب داستانش رو وقتی خیلی کوچولو بودم فکر کنم پنج سالم بود خریدم.چون نمیتونستم بخونم نقاشی هاش رو بارها دیده بودم و هنوزم تو ذهنم هستن.تصویرهای جودی با لباس های بلند قرن بیست و کلاه های زیباش من رو به وجد میاورد.به خصوص تصویری که پشت میز نشسته بود و داشت با خط عجیبی نامه می نوشت.اما بعدتر که کارتونش رو دیدم همش ناراحت میشدم که جودی تو کارتون اصلا شبیه تو کتاب نیست.این نوستالژی رو به تمام معنا رو
Mahdie wrote: "من یادمه که کتاب داستانش رو وقتی خیلی کوچولو بودم فکر کنم پنج سالم بود خریدم.چون نمیتونستم بخونم نقاشی هاش رو بارها دیده بودم و هنوزم تو ذهنم هستن.تصویرهای جودی با لباس های بلند قرن بیست و کلاه های..."
Mahdie wrote: "من یادمه که کتاب داستانش رو وقتی خیلی کوچولو بودم فکر کنم پنج سالم بود خریدم.چون نمیتونستم بخونم نقاشی هاش رو بارها دیده بودم و هنوزم تو ذهنم هستن.تصویرهای جودی با لباس های بلند قرن بیست و کلاه های..."
این تفاوت بین کاراکتر داستانها در کتاب و کارتون، برای یک کودک فاجعه ست :) بخصوص وقتی که کارتون ساخت کشورهای آسیای شرقی باشه. باز جای شکرش باقیه شخصیتهای بابالنگ دراز رو در کارتون شرقی نساختند
Mahdie wrote: "من یادمه که کتاب داستانش رو وقتی خیلی کوچولو بودم فکر کنم پنج سالم بود خریدم.چون نمیتونستم بخونم نقاشی هاش رو بارها دیده بودم و هنوزم تو ذهنم هستن.تصویرهای جودی با لباس های بلند قرن بیست و کلاه های..."
این تفاوت بین کاراکتر داستانها در کتاب و کارتون، برای یک کودک فاجعه ست :) بخصوص وقتی که کارتون ساخت کشورهای آسیای شرقی باشه. باز جای شکرش باقیه شخصیتهای بابالنگ دراز رو در کارتون شرقی نساختند