°°°·.°·..·°¯°·._.· ʜᴇʟᴇɴ Ροζουλί Εωσφόρος ·._.·°¯°·.·° .·°°° ★·.·´¯`·.·★ Ⓥⓔⓡⓝⓤⓢ Ⓟⓞⓡⓣⓘⓣⓞⓡ Ⓐⓡⓒⓐⓝⓤⓢ Ταμετούρο Αμ's Reviews > Μόνος στο Βερολίνο

«Μητέρα, ο Φύρερ σκότωσε τον γιο μου…»

Βερολίνο 1940. Αρχές του Β´παγκοσμίου πολέμου. Το χιτλερικό καθεστώς στο απώτερο μεγαλείο του. Η ναζιστική αθλιότητα και η τρομοκρατία του Γ´ράιχ παραλύουν και ματώνουν την ανθρωπότητα.

Εστιάζουμε στους Γερμανούς πολίτες την εποχή εκείνη.
Συγκεκριμένα σε μια πολυκατοικία και τους ενοίκους της σε μια λαϊκή γειτονιά του Βερολίνου. Οι ένοικοι αντιπροσωπεύουν όλες τις πολιτικές και κοινωνικές τάσεις.

Ο συνταξιούχος,αδέκαστος δικαστής Φρόμ, με γνώμονα των πράξεων του την αφέντρα του,τη δικαιοσύνη.

Ο χαμερπής και δειλός χαφιές Μπορκχάουζεν με πολλά παιδιά αμφιλεγόμενης πατρότητας και γυναίκα πόρνη. Δεν ενδιαφέρεται για τίποτε άλλο πέρα απο το το τομάρι του και το κέρδος.
Παρέα του ένας θλιβερός απατεώνας εθισμένος στο τζόγο και τις καταχρήσεις που έχει ξεχάσει παιδιά και γυναίκα προσπαθώντας να επιβιώσει με κάθε παρασιτικό τρόπο και να γλιτώσει τη στράτευση.

Αυτοί οι δυο προσπαθούν να ληστέψουν την ηλικιωμένη Εβραία κυρία Ρόζενταλ η οποία προπολεμικά είχε μια επικερδή επιχείρηση με το σύζυγο της.
Τώρα ο σύζυγος είναι εξαφανισμένος σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και η ίδια τρομοκρατημένη.

Στην ίδια πολυκατοικία συναντάμε τους Περζίκε. Μια φιλοναζιστική,φασιστική οικογένεια με πολλές διασυνδέσεις στη Γκεστάπο και το εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα του Χίτλερ.

Και φυσικά οι πρωταγωνιστές της ιστορίας μας. Το ζευγάρι των ηλικιωμένων Κβάνγκελ. Ο Ότο και η Άννα. Χάνουν το μοναχοπαίδι τους στον πόλεμο και αποφασίζουν να αγωνιστούν κατά του ναζιστικού κράτους.

Ήταν φιλήσυχοι και έντιμοι άνθρωποι. Θα μπορούσαμε να πούμε ουδέτεροι,εσωστρεφείς και ακοινώνητοι.
Η μεταστροφή τους σε γενναίους αγωνιστές με πάθος και τόλμη είναι συγκλονιστική.
Η αλόγιστη προσπάθεια αντίστασης του ζευγαριού είναι εξ αρχής απέλπιδη και καταδικασμένη.

Γράφουν κάρτες κατά του πολέμου και του Χίτλερ και τις αφήνουν σε κεντρικά σημεία και κτίρια με πολύ κόσμο.

Όμως οι άνθρωποι είναι ανέτιμοι για αντίσταση και τρομοκρατημένοι. Οι περισσότεροι τρέμουν και αδιαφορούν για τις εκατόμβες νεκρών σε όλο τον κόσμο σιωπώντας και θαυμάζοντας με δέος τον παρανοϊκό μακε��άρη που τους εξουσιάζει.

Άλλοι γίνονται καταδότες και συνεργάτες των ναζιστών. Άλλοι υποδουλώνονται απο τρόμο, άλλοι εθελοντικά. Οι μισοί παρακολουθούν τους άλλους μισούς για να τους ενοχοποιήσουν. Και όλοι φοβούνται όλους.

Είναι ένας εφιάλτης που βιώνουν οικογένειες,γειτονιές,κοινωνίες,πόλεις,έθνη.

Επομένως ο τρόπος αντίστασης των Κβάνγκελ μόνο πανικό σπέρνει. Μετά απο δυο χρόνια απαράμιλλης αντίστασης και ασταμάτητου αγώνα το ζευγάρι έχει διανείμει εκατοντάδες κάρτες και γράμματα. Τα περισσότερα όμως έχουν καταλήξει στα γραφεία της Γκεστάπο
Ελάχιστα δεν παραδόθηκαν στις αρχές,όμως δεν μάθαμε ποτέ αν άγγιξαν την ψυχή και το μυαλό κάποιων.

Βέβαια, η Γκεστάπο, τα Ες Ες, και Ες Α,ως μηχανισμοί αναστολής αναστατώνονται απο αυτές τις «κάρτες» και παλεύουν να συλλάβουν τους προδότες του αισχρού τους καθεστώτος.
Όσο αποτυγχάνουν τόσο γελοιοποιούνται και ταπεινώνονται.

Αρχίζουν πόλεμο ιεραρχικών και εξουσιαστικών δομών προσπαθώντας με ατέλειωτες ανακρίσεις, υποθετικές δολοπλοκίες, φυλακίσεις θεωρητικά ενόχων και εγκλήματα να ανακαλύψουν τον «Φαντομά» που γράφει κάρτες.

Μέσα απο αυτή την αγωνιώδη για τον αναγνώστη καταδίωξη με όλες τις σκέψεις, τις πράξεις, τις αποφάσεις βήμα-βήμα και τις προσπάθειες των διωκτών, εχουμε και το δικό τους σκιαγράφημα -ιδιαίτερα επιτυχές και εύστοχο- αλλά και την κορύφωση της λαχτάρας του αναγνώστη να γλιτώσουν οι δικοί μας αντί-ήρωες-αγωνιστές απο το παραστράτημα και τον έσχατο κίνδυνο του λάθους και της σύλληψης.

«.. λίγο ή πολύ, κανείς δεν μπορεί να ρισκάρει τίποτα περισσότερο από την ίδια του τη ζωή. Κάθε άνθρωπος είχε διαφορετικές ικανότητες και διαφορετικό χαρακτήρα- το σημαντικό είναι να αντιστέκεσαι»

Το συγκλονιστικότερο μέρος της αφήγησης είναι μετά τη σύλληψη τους η παραμονή και η μετάλλαξη και ωρίμανση τους μέσα στη φυλακή.

Τόσο ο Ότο όσο και η Άννα μέσα στα κελιά και την απομόνωση μεταλλάσσονται. Απελευθερώνονται. Προσδοκούν ό,τι δεν έκαναν σε όλη τους τη ζωή. Φιλοσοφούν. Ελπίζουν. Αντιστέκονται. Ονειρεύονται. Συνειδητοποιούν.

Απλό,λιτό και αριστουργηματικό ανάγνωσμα. Χωρίς τραγικούς μελοδραματισμούς. Χωρίς δακρύβρεχτες και αιματοβαμμένες περιγραφές. Χωρίς πομπώδεις σκιαγραφήσεις ηρώων και αγωνιστών. Χωρίς πολλά χελιδόνια, μόνο με μια Άνοιξη.

«Μητέρα, ο Φύρερ σκότωσε τον γιο μου…»

Η πρώτη κάρτα των Κβάνγκελ ενάντια στο χιτλερικό καθεστώς.


Καλή ανάγνωση.
Αγωνιστικούς ασπασμούς.