Nikoleta's Reviews > Σεραφίνα

Ένα υπέροχο παραμύθι με δράκους, που συνδυάζει όμορφα και το αστυνομικό στοιχείο. Ποιος δολοφόνησε τον βασιλιά Ρούφους; Ποιοι προσπαθούν να σπάσουν την ανακωχή ανάμεσα στους δράκους και τους ανθρώπους μετά από 40 χρόνια ειρήνης;. Ποιος ο ρόλος του χαμένου επί 16 συνεχή χρόνια δράκου Ίμλαν; Δεν είναι όμως όλα αυτά που κάνουν το βιβλίο για εμένα τόσο ιδιαίτερο. Δεν είναι η πλοκή, αλλά ο τρόπος που την διαχειρίστηκε η Χάρτμαν. Είναι το μυαλό της ηρωίδας, αυτό το πολύπλοκο δημιούργημα. Δεν μπορώ όμως να πω περισσότερα, για αυτό αρκεί να το διαβάσετε. Κάτι ακόμα που αγάπησα είναι ο ρόλος της μουσικής και του ρυθμού μέσα στην αφήγηση, που ήταν ενεργός. Περιγράφει τους ήχους και τους ρυθμούς τόσο γλαφυρά, τόσο ζωντανά που μπορείς να τους ακούσεις. Οι γκάιντες, το ούτι, το φλάουτο, συνθέτουν μια εξαιρετική συμφωνία. Και τελικά νομίζω ότι αυτό είναι αυτό το βιβλίο, μια συμφωνία που σε καλεί να λικνιστείς στους ρυθμούς της. Χορέψτε λοιπόν στον ρυθμό αυτής της εξαιρετικής μουσουργού Σεραφίνας και δεν θα χάσετε. Νομίζω ότι την αγάπησα αυτή την ηρωίδα.

«Αν μπορούσα να κρατήσω μια και μοναδική στιγμή για πάντα, αυτή θα ήταν η συγκεκριμένη στιγμή.
Έγινα αέρας, γέμισα αστέρια. Ήμουν τα κενά ανάμεσα στους οβελίσκους της μητρόπολης, η μοναχική ανάσα των καμινάδων, μια ψιθυριστή προσευχή στον χειμωνιάτικο άνεμο. Ήμουν η σιωπή, η μουσική, μια διάφανη, υπερβατική συγχορδία που ανέβαινε προς τον ουρανό. Εκείνη τη στιγμή είχα την αίσθηση ότι θα μπορούσα κι εγώ να ανέβω στον ουρανό με το σώμα μου, αν δεν με κρατούσε σαν άγκυρα το χέρι του πάνω στα μαλλιά μου και το στρογγυλό, απαλό, τέλειο στόμα του πάνω στο δικό μου.
Αυτός ο ουρανός είναι ο μεγαλύτερος από όλους!»
σ.578

«Είμαστε όλοι τέρατα και μπάσταρδοι, και είμαστε όλοι όμορφοι.
Σήμερα το δικό μου μερίδιο της ομορφιάς το πήρα και με το παραπάνω. Αύριο θα έδινα λίγο πίσω, θα φρόντιζα να αποκατασταθεί και να ομορφύνει ο κόσμος.»
σ.580