Zeer lezenswaardig verslag van het onderzoeksproces van de twee journalisten die in 2017 publiceerden over Harvey Weinstein. Je komt veel te weten oveZeer lezenswaardig verslag van het onderzoeksproces van de twee journalisten die in 2017 publiceerden over Harvey Weinstein. Je komt veel te weten over het wangedrag van Weinstein maar ook, en minstens zo interessant, over het grondige werk dat de journalisten hebben verricht om dit aan het licht te brengen en de obstakels die daarbij op hun pad kwamen. Nadat de impact van de publicatie wordt geduid gaan de laatste hoofdstukken uitvoerig in op het proces dat Christine Ford heeft doorlopen om haar ervaringen met de op dat moment voor het hooggerechtshof genomineerde Brett Kavanaugh in het openbaar te brengen. De twee schrijvers waren niet of nauwelijks bij dit proces betrokken waardoor het totale boek iets van zijn kracht verliest....more
Dit boek is een tijdje bij me geweest. Ik was er halverwege in toen we op vakantie gingen maar vergat het vervolgens in de koffer te doen.
Nu gaat het Dit boek is een tijdje bij me geweest. Ik was er halverwege in toen we op vakantie gingen maar vergat het vervolgens in de koffer te doen.
Nu gaat het boek over de hele periode (bijna 20 jaar) dat Vos in de VS woont maar het is duidelijk geschreven vanuit het perspectief van de aankomende verkiezingen. En dan is het bizar om te zien hoeveel ontwikkelingen er alweer in de Amerikaanse politiek hebben plaatsgevonden sinds het verschijnen van dit boek maar zelfs in die 8 weken dat ik ermee bezig was. De twee meest in het oog springende gebeurtenissen zijn de aanslag op Trump en de enorme media-aandacht die hij daarop kreeg en de wisseling van Biden naar Harris en de enorme media-aandacht die daaruit volgde. Hoewel Vos al duidelijk laat zien dat een verkiezing in Amerika tegenwoordig een droevig, polariserend mediacircus is waar feiten er niet meer toe doen vraag ik me wel af of hij er niet ook nog graag deze twee hoofdstukken van de recente geschiedenis aan had toegevoegd.
Omdat ik regelmatig terecht kwam bij artikelen in de New York Times die zich achter de betaalmuur bevonden ben ik er sinds begin dit jaar abonnee geworden (en ik raad je aan om dat snel ook te worden, wat een overdaad aan goede journalistiek vind je daar nog en voor die € 2 per maand hoef je het sowieso niet te laten). Hoewel hun artikelen vaak wat aan de lange kant zijn kunnen ze soms ook treffend beknopt duiding geven. Zoals op 19 juli (twee dagen voordat Biden uit de race stapte):
The near-universal Republican embrace of Mr. Trump this week - after a deadly riot at the Capitol, an impeachment, four indictments and one criminal conviction since his last nomination - was all the more vivid because Democrats were tumbling further into turmoil over President's Biden's viability.
Gaat deze gekte nog overwaaien in de komende jaren? Ik ben bang van niet. Kan Vos er goed over schrijven? Zeker....more
Dit begint als een vermakelijk boekje met afwisselend interviews met wielrenners en columnachtige observaties, vooral over verschillende soorten wielrDit begint als een vermakelijk boekje met afwisselend interviews met wielrenners en columnachtige observaties, vooral over verschillende soorten wielrenners. Maar na een paar hoofdstukken kom je er achter dat in de interviews telkens dezelfde 7 vragen worden gesteld. En dat in de columns in oneindige variatie gesproken wordt over ‘de regels’ en de fietsbellen, sokkleur, zadeltasjes en fietsmerken die daar al dan niet bij zouden horen. Dan wordt het langzaam maar zeker repetitief en voorspelbaar.
Het zal vast dat deze regels er zijn (overigens vaak niet herkend of begrepen door de profs die in het boekje worden geïnterviewd), mij interesseert het niet zoveel. Ik ben de puberteit gelukkig goed doorgekomen....more
Alleen die titel al. Hij pakt direct je aandacht en maakt je nieuwsgierig. Althans, zo ging dat bij mij. Maar ik ben hierin niet helemaal neutraal wanAlleen die titel al. Hij pakt direct je aandacht en maakt je nieuwsgierig. Althans, zo ging dat bij mij. Maar ik ben hierin niet helemaal neutraal want ik luister sinds een jaar naar de podcast VSR van Doortje Smithuijsen en Perre van den Brink. En daar werd al een tijdje een aanloop genomen naar deze publicatie. De stijl van Smithuijsen is persoonlijk, scherp en onderbouwd met data uit zeer uiteenlopende bronnen. En randstedelijk. Of preciezer: Amsterdams. En daar moet je maar net van houden. Ik hou ervan. Naast de gehanteerde bronnen heeft ze genoeg relativeringsvermogen om haar boodschap geloofwaardig over te brengen. En die boodschap, alhoewel helaas niet baanbrekend, is belangrijk. Omdat ze een systeem blootlegt waar we al jaren (of zelfs eeuwen) in vastzitten en dat ook niet zomaar zal verdwijnen. Het kan alleen in kleine stapjes en daar heeft iedereen, waaronder zowel de auteur als ik, een rol in....more
Dit boek over gentrificatie schuurt een beetje. En daarmee is het eigenlijk al geslaagd in zijn opzet. Tenslotte ben ik actief in het ruimtelijk domeiDit boek over gentrificatie schuurt een beetje. En daarmee is het eigenlijk al geslaagd in zijn opzet. Tenslotte ben ik actief in het ruimtelijk domein dus het zou gek zijn wanneer ik me niet geraakt zou voelen door alle aanvallen die de schrijver richt op de vastgoedhaaien en corporatiewolven. Ik kan hier wel een pleidooi houden dat die partijen over het algemeen met oprecht goede intenties werken aan de verbetering van wijken; blijkbaar wordt het door deze bewoner niet zo ervaren en dan is het goed dat hij dit tegengeluid (stevig) laat klinken. Maar ik vind het tegelijkertijd ook moeilijk om over objectief aantoonbare onwaarheden heen te lezen (bijvoorbeeld over een bewuste vertragingsstrategie van corporaties). Op dat soort momenten riekt het boek naar stemmingmakerij en dat draagt meestal niet zo lekker bij aan het slaan van een brug. Want waar ik het met de schrijver uiteindelijk over eens ben is dat we enkel in goed contact met elkaar, luisterend naar elkaar (of zoals hij het vaak noemt: verhoud je tot elkaar) tot verbetering kunnen komen waar de bestaande én nieuwe bewoners blijer van worden....more
Toen ik dit boek in handen kreeg dacht ik wijze lessen te krijgen hoe je over de drempel stapt om spannende dingen te kunnen doen. Inmiddels weet ik eToen ik dit boek in handen kreeg dacht ik wijze lessen te krijgen hoe je over de drempel stapt om spannende dingen te kunnen doen. Inmiddels weet ik echter dat dat eerste woord in de titel de focus van dit boek goed weergeeft: het gaat over de ontdekkingstocht van Martine Bakker. En hoewel ze zeker een stoer besluit nam om comedy te gaan proberen pluk ik er weinig vruchten van. Het boek blijf steken op het niveau van een dagboek dat veel ervaringen, twijfels en angsten beschrijft maar qua lessen toch wat blijft steken op het niveau Gewoon dóén. Dan helpt het niet wanneer haar stijl totaal niet bij mij aanslaat. Zelfs de verslaglegging van haar winnende show bij het Leeuwarder Cabaret Festival is feitelijk, chronologisch en gortdroog....more
Voor het heelal liep ik vroeger altijd even naar mijn broer. Die wist er op jonge leeftijd al aardig wat van en misschien wel juist daardoor bleef ik Voor het heelal liep ik vroeger altijd even naar mijn broer. Die wist er op jonge leeftijd al aardig wat van en misschien wel juist daardoor bleef ik op hem leunen waardoor het voor mij abstract bleef. En tot op de dag van vandaag ben je me eigenlijk al kwijt met een citaat als "Neem bijvoorbeeld de gedachte dat onze zon slechts één ster is van de meer dan honderd miljard sterren in ons Melkwegstelsel, dat zelf maar één stelsel is van de honderd miljarden waarin elk weer honderden miljarden sterren zitten.". Ja, ik weet dat het universum oneindig is maar toch past er in mijn hoofd maar één melkweg, geen honderden miljarden.
En toen lag dit boek ineens bij ons in huis. Dus dan lees je de achterflap en denk je, ja, toch maar eens proberen.
Helaas, een kant en klare oplossing heb ik niet in het boek ontdekt. Wel veel mooie inzichten, vaak meer filosofisch en poëtisch van aard dan technisch of wetenschappelijk. Alleen jammer dat het alle kanten uitschiet. Want ik houd het liever een beetje overzichtelijk....more
Voor iedereen die denkt dat je met een wilsverklaring of soortgelijk document kunt voorkomen dat je dementerend eindigt in een verpleeghuis kan dit boVoor iedereen die denkt dat je met een wilsverklaring of soortgelijk document kunt voorkomen dat je dementerend eindigt in een verpleeghuis kan dit boek je uit de droom helpen. Voor iedereen die denkt dat dit boek je een oplossing aanreikt hoe je met dementie dan wél kunt beschikken over je eigen leven(seinde) kan ik je uit de droom helpen. Zo eenvoudig is het helaas allemaal niet, de belofte op de achterflap ten spijt. Wel legt het boek pijnlijk bloot waarom het euthanasiebeleid voor deze groep mensen nooit goed van de grond gekomen is. Ik keek ervan op dat hier zelfs de drijfveren van een individuele persoon (bij het OM) bepalend in geweest is....more
Ja, ik verbleef de afgelopen dagen op een vakantiepark, een resort, zoals ze bij Hof van Saksen liever zeggen. En ik hoor tot de groep die achteraf zeJa, ik verbleef de afgelopen dagen op een vakantiepark, een resort, zoals ze bij Hof van Saksen liever zeggen. En ik hoor tot de groep die achteraf zegt dat het “echt wel goed verzorgd was”, blijkbaar omdat ik niet al te hoge verwachtingen bij zo’n park heb. In elk huisje, sorry, elke boerderij lag dit boekje klaar om in de tas te doen. Maar het las zo snel, dat dat niet nodig bleek.
Het blijkt de eerste publicatie van een uitgeverij die Ronald Giphart met een partner heeft opgezet en die een biografie op bestelling aflevert. En inderdaad, je kunt niet zeggen dat het hier om gedegen onderzoeksjournalistiek gaat. Het boek is tot stand gekomen nadat de schrijver twee weken stage liep op het resort en daarbij sprak met de net afgezwaaide directeur en veel collega’s om hem heen. Hoewel er hier en daar een puntje van kritiek wordt geleverd op de hoofdpersoon is het toch vooral een lange lofzang. Het geeft een mooi kijkje achter de schermen en dan met name met de focus op gastvrijheid, die dankzij hem tot belangrijkste kernwaarde van het Hof is verheven.
Dit boek durf ik gerust een eye-opener te noemen. Het geeft een totaal andere kijk op verkeer en de impact daarvan op de ruimtelijke inrichting. De vaDit boek durf ik gerust een eye-opener te noemen. Het geeft een totaal andere kijk op verkeer en de impact daarvan op de ruimtelijke inrichting. De vanzelfsprekendheid waarmee je over dit onderwerp denkt ben je na een paar hoofdstukken helemaal kwijt.
De stijl moet bij je passen; de schrijfster neemt je mee in haar eigen ontdekkingsreis. Het prettige hieraan is dat het nergens academisch wordt en je zelf soortgelijke denkstappen kunt maken (zij het niet in 3 jaar maar in mijn geval in 10 dagen). Het nadeel is dat het soms wel neigt naar navelstaren.
Toch wel een verbijsterend portret van een man waarvan ik al wist dat het geen grijze muis was. De biografie start bij de voorouders van Bernhard en eToch wel een verbijsterend portret van een man waarvan ik al wist dat het geen grijze muis was. De biografie start bij de voorouders van Bernhard en eindigt grofweg bij het einde van WOII. En alhoewel ik die periode voor zijn geboorte een stroef deel van het boek vond snap ik achteraf wel waarom de auteur ons hier zo inhoudelijk in meeneemt. Eigenlijk ervaarde ik de biografie als een lange aaneenschakeling van ontkrachte mythes. Niets is wat het lijkt (of leek) bij de prins. Weliswaar laat de schrijfster haar expliciete mening hierbij achterwege maar ik voel aan alles dat ze zelf ook wel verrast is door haar ontdekkingen. Daarmee is het geen objectieve waarneming (bestaat er wel zoiets als een objectieve biografie?) maar je blijft wel gefascineerd tot het eind....more
A shout-out to Bill Gates who triggered me to read this with his recommendation elsewhere on Goodreads. It was in fact my first read of a biography byA shout-out to Bill Gates who triggered me to read this with his recommendation elsewhere on Goodreads. It was in fact my first read of a biography by a CEO. If it would have been a biography of Steve Jobs or Bill Gates himself I would have had a slight notion of what to expect. Of Robert Iger's I had virtually none. Neither did I have a clear image of everything that happened in the last decade in the Disney corporation. The prologue itself is worth a work on its own. There's so much going on there that it drew me fully into the book. Now that I have finished it I have to acknowledge though that the prologue differs from the rest of the book. It's the only chapter that covers one of the theme parks and it does so in a style that is reminiscent of a thriller. If he would have been able to maintain this quality throughout this would definitely have been a five star rating.
Roughly the first half covers Mr. Iger's (already impressive) career up until he became CEO while the second half explores everything from 2005 up until now. In that second half focus is on the various acquisitions that were made by Disney (Pixar, Marvel, Lucasfilm and 21st Century Fox) so do not expect a lot of input from Mickey Mouse or Bambi here. The author has a pleasant tone of voice and based on what he has written I would say that he is a smart man with his heart in the right place. I am aware though that probably his PR executive and his lawyer have both read an ARC before it was published and that he could not fully disclose on various subjects, such as expanding in countries with a strict censorship. In general, I missed depth in a couple of stories. Having said that, it is worth the read and you will probably pick up some management advice along the way as well....more
Het idee voor dit boek is simpel: selecteer 25 succesvolle bedrijven met een oorsprong in Amsterdam en vertel hun verhaal. Ik was positief verrast hoeHet idee voor dit boek is simpel: selecteer 25 succesvolle bedrijven met een oorsprong in Amsterdam en vertel hun verhaal. Ik was positief verrast hoe dat uitpakt. Je komt niet alleen iets te weten over de bedrijven maar ook over de tijd waarin zij flore(e)r(d)en, de initiatiefnemers en de redenen waarom het bedrijf zo heeft kunnen groeien. De kruisbestuiving tussen hoofdstukken is mooi, er worden dwarsverbanden gelegd en je gaat een groter geheel ontdekken. Vooral bij de oudere bedrijven gaf me dat veel nieuw inzicht.
De kwaliteit van de verhalen is helaas wisselend. Mijn persoonlijke favoriet was het hoofdstuk over het Concertgebouw en het Concertgebouworkest, beeldend verteld en levendig verrijkt met anekdotes. Soms gaat het echter wel heel hoog over (Heineken) en kom je nauwelijks iets nieuws te weten.
Over de gekozen opzet valt ook wel wat op te merken. Er is duidelijk van een lezer uitgegaan die hapsnap wat bedrijven zou scannen. Ik las het echter volgens de ‘oude school’, van kaft tot kaft. De zich herhalende structuur in elk hoofdstuk werkt dan als een nauw korset en ging me soms tegenstaan. Sowieso was er niet zo’n uitgebreide 'inleiding' nodig bij elk bedrijf omdat daarin vaak al het hele verhaal van a tot z uit de doeken wordt gedaan. Had dat dan tenminste een samenvatting genoemd.
Het boek is rijk aan geïllustreerd archiefmateriaal en dit verlevendigt het lezen. Maar de gedachte achter de selectie van dat beeldmateriaal is me lang niet altijd duidelijk. Waarom geen portretfoto van Samuel Sarphati in een hoofdstuk dat geheel aan hem gewijd is? Waarom een schilderij van een 'Jonge vrouw in Carré' bij een hoofdstuk over de Wallen?
Tot slot nog een laatste slak waar ik zout op wil leggen. Het boek staat vol met bedragen. In de context van geschiedenis is dat altijd lastig want je hebt eigenlijk geen idee wat een gulden in die tijd waard was. Gelukkig heeft de schrijver dat voor ons omgerekend. Maar tegen welke koers? Je zou zeggen dat een gulden aan het begin van de 17e eeuw meer waard is dan aan het eind van de 18e eeuw, toch? Welnu: het omgekeerde lijkt het geval: p. 69: Bij de oprichting van de VOC (1602) stond een gulden omgerekend naar nu gelijk aan €34. p. 279: Wanneer een kunsthandelaar in 1660 een grote opdracht krijgt blijkt één gulden ineens gelijk aan €1.100. p. 93 In 1750 is een gulden gelijk aan $1.469 (op de wisselkoers van deze publicatie dus €1.335). p. 92: En in 1780 is een gulden alweer €1.616 geworden. Naast alle kennis die we voorgeschoteld krijgen doet de schrijver dus nog een belangrijke economische ontdekking: de deflatie van de gulden over de jaren is indrukwekkend. Terwijl deze handige website hem goed had kunnen helpen....more
Very interesting read on bias and how it effects our daily behavior. Focus is on racial bias and specifically against black people in the US. But otheVery interesting read on bias and how it effects our daily behavior. Focus is on racial bias and specifically against black people in the US. But other forms are discussed as well and the book is certainly translatable to a European setting and other minority groups. The author is a professor at Stanford but the book does not read as a dry scientific study. In fact, it is written in a lively style. She does not only draw examples from her own research and that of her colleagues but she also shares some personal (and sometimes even emotional) stories. The only reason I was slightly disappointed was because I had hoped to receive more guidance in how to avoid bias or how to overcome a biased situation in everyday life....more
When would you read an auto-biography by a 37 year old comedian? Never, right? Well, I made an exception here. For one thing, because I didn’t realiseWhen would you read an auto-biography by a 37 year old comedian? Never, right? Well, I made an exception here. For one thing, because I didn’t realise it to be a biography. But more importantly, because it was written by Ali Wong. In the first chapter already, she had me liteally laughing out loud, something that seldom occurs while reading. My expectations grew even higher. It was in the next chapters that I discovered the book to be more than a series of awkward stories or tongue in cheek observations. It was about, well, her life. Although in her standup she delivers many personal revelations you’re constantly in doubt whether or not they’ve been made up. In this book the downright funny is well counterweighted with the more serious.
Deze stond al jaren op mijn leeslijst. Maar ik kwam er telkens niet aan toe. Omdat ik nu vaker thuis ben eindelijk de rust gevonden om ‘m te lezen. De Deze stond al jaren op mijn leeslijst. Maar ik kwam er telkens niet aan toe. Omdat ik nu vaker thuis ben eindelijk de rust gevonden om ‘m te lezen. De verwachtingen waren hooggespannen. Maar ik had er inmiddels ook al veel over gehoord. Dus daarom viel het uiteindelijk misschien toch wat tegen....more
Aanvankelijk twijfelde ik nog of ik dit boek drie of vier sterren zou geven. Maar het zijn er nu duidelijk en ruimhartig vier geworden, zoals je ziet.Aanvankelijk twijfelde ik nog of ik dit boek drie of vier sterren zou geven. Maar het zijn er nu duidelijk en ruimhartig vier geworden, zoals je ziet. Het is zo makkelijk om nog wat kritische noten te geven bij dit boek (of bij elk boek eigenlijk). Maar waarom zou ik? Dan is het net of de essentie me is ontgaan. Ik vond het prettig om middenin deze coronatijd wat positivisme tot me te nemen. Alhoewel ik het volledig eens ben met de recente column van Sander Schimmelpenninck deed zijn ene zinnetje met verwijzing naar dit boek me wel wat pijn. Ik deed het namelijk allebei, me het gompes werken en daarnaast op mijn balkonnetje dit boekje lezen. Op die manier blijf ik overeind. Misschien dat Sander het zelf ook eens ter hand moet nemen? Ik hoor dat mensen zijn afgehaakt op Rutger Bregman omdat het zo'n enorme positivo is. Maar als het zelfs mij gelukt is om dit boek uit te lezen verwacht ik dat jij het zéker kunt!...more
Loading...
