«Όνειρο ή όχι, ποια η διαφορά; Η αλήθεια μας είναι αυτό που νιώθουμε τώρα. Αυτή είναι η πραγματικότητα της συνείδησής μας Και ας είναι κατασκεύασ
«Όνειρο ή όχι, ποια η διαφορά; Η αλήθεια μας είναι αυτό που νιώθουμε τώρα. Αυτή είναι η πραγματικότητα της συνείδησής μας Και ας είναι κατασκεύασμα του μυαλού»
Η πρώτη ποιητική συλλογή του Δημήτρη Ρογγίτη ξετυλίγει όσα εκείνος είναι. Ή μάλλον ήταν, όπως μας είπε στην παρουσίαση, τα κομμάτια αυτά εκφράζουν την περίοδο που έγραφε τα συγκεκριμένα ποιήματα. Ντυμένα με δικά του σχέδια, ο άνθρωπος είναι ολοκληρωμένος καλλιτέχνης. Διακρίνεται στις εικόνες που γραπτά εκφράζει για την φύση. Ξεχωρίζει στις ακτιβιστικές του δράσεις για τα ζώα. Είναι εκεί συχνά και όταν μιλά με πάθος.
Η ποιητική συλλογή βρίθει νοσταλγίας και μελαγχολίας. Αλλά πάντα ακούγεται μια αισιόδοξη νότα στο τέλος ώστε το κάθε ποίημα να κλείσει σε ματζόρε.
Σε ένα δωμάτιο φυλακή (το οποίο έμαθα να αγαπώ), προσκυνώ την τέχνη και κάθε πένθος που μαζί της συνοδεύει.
Μου αρέσει ο Μαγιακόφσκι, έχει κάτι που διαφέρει από τους άλλους ποιητές, σαν να μην φοβάται, καταπιάνεται με όλα, έχει Σήμερα Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης
Μου αρέσει ο Μαγιακόφσκι, έχει κάτι που διαφέρει από τους άλλους ποιητές, σαν να μην φοβάται, καταπιάνεται με όλα, έχει θάρρος και αφήνει μια ηρωική γεύση στο τέλος η γραφή του.
Νομίζω το αγαπημένο μου ήταν το Σύννεφο με Παντελόνια
Εσείς οι αβροί!.. Επάνω στα βιολιά ξαπλώνετε τον έρωτα. Επάνω στα ταμπούρλα ο άξεστος τον έρωτα ξαπλώνει.