Bardzo dobra książka, chyba nawet lepsza niż "Przebudzenie", a na pewno dla mnie lepsza - "Przebudzenie" było dobre, ale raczej na zasadzie: "też tak Bardzo dobra książka, chyba nawet lepsza niż "Przebudzenie", a na pewno dla mnie lepsza - "Przebudzenie" było dobre, ale raczej na zasadzie: "też tak mam, też tak myślę", natomiast z tej książki czuję, że mogę coś (ważnego) naprawdę wyciągnąć. Autor fajnie pisze o związkach, przywiązaniu (zarówno do rzeczy jak i nawet najukochańszych ludzi) - wielu ludziom pewnie będzie trudno to pojąć ale ja myślę, że ma dokładnie rację, a już na pewno taki sposób patrzenia zdjął by cały lęk z tych wszystkich którzy się tak boją obecnych "niepewnych" czasów, losów świata i papierowego pieniądza i w ogóle wszystkiego ;) A wystarczy tylko jedna jedyna rzecz: wyzbyć się przywiązania, już żadna zmiana nie będzie napawała lękiem.
Wybrane cytaty:
"Rozejrzyj się wokoło i popatrz, czy potrafisz znaleźć choć jedną osobę, która jest naprawdę szczęśliwa — to znaczy wolna od lęku, różnego rodzaju obaw, niepokojów, napięć i zmartwień. Miałbyś szczęście, gdybyś znalazł jedną taką osobę na sto tysięcy. To powinno doprowadzić cię do wniosku, że to zaprogramowanie i te przekonania, które dzielisz z tyloma innymi ludźmi, są podejrzane. Lecz ty także zostałeś zaprogramowany w taki sposób, by niczego nie podważać, by nie mieć wątpliwości; by po prostu zaufać założeniom, które narzuca ci twoja tradycja, kultura, społeczeństwo i religia. I tak zostałeś wyćwiczony, że jeżeli nie jesteś szczęśliwy, to obwiniasz siebie, a nie to swoje zaprogramowanie, nie idee i przekonania wyniesione ze środowiska swej kultury. Sytuację pogarsza jeszcze fakt, że większość ludzi została poddana takiemu praniu mózgu, że nawet nie zdają sobie z tego sprawy, jak bardzo są nieszczęśliwi — podobnie jak człowiek, który śni, nie mając najmniejszego pojęcia o tym, że śni." (pdf.str.3-4)
- noo i w ten sposób faktycznie mogę się zgodzić że ludzie są "zaprogramowani"... A dalej na str. 5 jest o zniewoleniu - i znów, tak, w taki sposób przez przekonania narzucone nam przez rodziców, otoczenie, jesteśmy zniewoleni. Ale nie w żaden inny. To by była doskonała książka dla odbiorców książek w stylu "Zapiski zarazy" i podobnych treści :P
"Pomyśl o kimś, kogo miłości pożądasz. Czyż nie pragniesz być dla niego kimś ważnym, wyjątkowym i wiele znaczyć w jego życiu? Czy nie chciałbyś, by ta osoba troszczyła się o ciebie i interesowała się tobą w sposób szczególny? Jeśli tak jest, to otwórz oczy i zobacz, jak szaleńczo oczekujesz, by inni zarezerwowali sobie ciebie na własny użytek, by ograniczyli twoją wolność dla własnej korzyści, by kontrolowali twoje zachowanie, twój wzrost i twój rozwój zgodnie z osobistym interesem. Przypomina to sytuację, w której ktoś powiedziałby do ciebie: Jeśli chcesz być dla mnie kimś wyjątkowym, musisz się zgodzić na moje warunki. Z chwilą gdy przestaniesz żyć zgodnie z moimi oczekiwaniami, przestaniesz być dla mnie kimś szczególnym. Ty przecież chcesz odegrać w czyimś życiu wyjątkową rolę, czyż nie tak? A więc musisz płacić cenę swojej wolności. Musisz tańczyć tak, jak inni ci zagrają; podobnie jak sam spodziewasz się, że inni będą tańczyć na twoją melodię, jeśli mają być dla ciebie kimś szczególnym. Zatrzymaj się na chwilę i zapytaj samego siebie, czy warto płacić tak wysoką cenę za tak niewiele. Wyobraź sobie, że do osoby, na której uczuciach ci zależy, zwracasz się następująco: Pozwól mi być sobą, zachować swoje myśli, zaspokajać kaprysy, zachowywać się w sposób, który odpowiada moim gustom. W chwili gdy to powiesz, zrozumiesz, że domagasz się rzeczy niemożliwej. Oczekiwać od kogoś, by był dla ciebie kimś wyjątkowym, w gruncie rzeczy oznacza bez przerwy starać się o to, by temu komuś zrobić przyjemność. A w konsekwencji stracić własną wolność. Poświęć na to wystarczająco dużo czasu." (pdf.str.8)
- to jest dobre...
"Za każdym razem, kiedy oddalasz się od przedmiotu twego przywiązania, pozostawiasz przy nim swoje serce, i tak oto nie możesz się zaangażować w sytuacje, które kolejno się pojawiają. Symfonia życia trwa nadal, ale ty spoglądasz w przeszłość, przywarłeś do kilku taktów melodii, zatykając uszy na pozostałe fragmenty utworu i doprowadzając do dysharmonii i konfliktu pomiędzy tym, co życie ci oferuje, a tym, czego się uczepiłeś. Pojawia się napięcie i lęk, które oznaczają prawdziwą śmierć dla miłości i pełnej radości wolności, która jest owocem miłości. Miłość i wolność można znaleźć tylko wtedy, kiedy człowiek potrafi cieszyć się każdą nową chwilą, która nadchodzi, i następnie gdy pozwala jej odejść, by móc być w pełni otwartym na przychodzącą rzeczywistość." (pdf.str.20)
"Gdyby cię zapytano: Co powoduje, że nie czujesz się bezpieczny?,prawie na pewno dałbyś złą odpowiedź. Może powiedziałbyś: Mój przyjaciel zbyt mało mnie kocha, lub: Nie mam wystarczającego wykształcenia, a jest mi ono potrzebne, lub coś w tym rodzaju. Innymi słowy, wskazywałbyś na pewną zewnętrzną sytuację, nie zdając sobie sprawy, że poczucie braku bezpieczeństwa nie jest powodowane przez żadne zewnętrzne czynniki, lecz wyłącznie przez twoje emocjonalne zaprogramowanie, przez coś, co mówi do ciebie w twojej głowie. Jeśli zmienisz swój program, twoje uczucia niepewności znikną w jednej chwili, mimo że wszystko w świecie zewnętrznym pozostanie takie, jak było. Jeden człowiek czuje się całkiem bezpiecznie, właściwie nie mając pieniędzy w banku, a inny będzie się czuł niepewnie nawet, gdy ma ich bardzo dużo. To, co ich różni, to nie ilość pieniędzy, ale ich oprogramowanie. Jedna osoba nie ma wcale przyjaciół, a mimo to czuje się całkowicie bezpieczna, jeśli chodzi o miłość ludzi. Ktoś inny czuje się niepewnie nawet w najbardziej zaborczym i wyłącznym związku. Znów różnica jest w programach. (...) musisz zrozumieć, że to twoje zaprogramowanie przejąłeś od niepewnych ludzi, którzy, gdy byłeś bardzo młody i podatny, nauczyli cię swoim zachowaniem i swoimi panicznymi reakcjami, że ilekroć świat zewnętrzny nie przystaje do pewnego wzoru, musisz w sobie stworzyć emocjonalny niepokój, który nazywa się niepewnością. I musisz robić wszystko, co w twojej mocy, aby zmienić układ w zewnętrznym świecie: zarobić więcej pieniędzy, szukać więcej zabezpieczeń, udobruchać i przypodobać się osobie, którą obraziłeś itd., itd., po to, by opuściła cię niepewność. Wystarczy, abyś zdał sobie sprawę z tego, że nie musisz tego robić, że zmiana zewnętrznych okoliczności niczego nie rozwiązuje, a emocjonalny niepokój spowodowany jest wyłącznie przez ciebie i twoją kulturę. (...) Ostatecznie uczucia braku bezpieczeństwa znikną jedynie wtedy, gdy osiągniesz tę błogosławioną zdolność ptaków w powietrzu i kwiatów na polu, aby żyć w pełni chwilą obecną, jedną chwilą. Chwila obecna, choćby nie wiem jak bolesna, nigdy nie jest nie do zniesienia. Nie do wytrzymania jest to, co wydaje ci się, że zdarzy się za pięć godzin albo za pięć dni. Nie do zniesienia są tego rodzaju słowa, które sobie powtarzasz w głowie: To jest okropne, to jest nie do wytrzymania, jak długo to ma zamiar trwać itd." (pdf.str.28-29)
Książkę zacząłem czytać jeszcze w marcu i tak jakoś... może akurat miałem przesyt tematyką, ochotę na coś innego albo coś, bo nie mogłem się skupić. DKsiążkę zacząłem czytać jeszcze w marcu i tak jakoś... może akurat miałem przesyt tematyką, ochotę na coś innego albo coś, bo nie mogłem się skupić. Dotarłem do osiemdziesiątej strony i postanowiłem odłożyć by czytać inne rzeczy. Teraz miałem ochotę wrócić i to był dobry wybór, resztę pochłonąłem szybko i z uwagą, i uważam, że jest bardzo dobra (na tyle, że ją zatrzymam). To tyle ze wstępu, teraz cytaty.
"Podstawą życia jest wolność, konsekwencją życia jest rozwój, a celem życia jest radość." (s. 13)
- to chyba najlepsze ujęcie sensu życia z jakim się spotkałem.
"Ty byłeś Źródłem. Inaczej mówiąc, chociaż masz palce, ręce, nogi itd., nie postrzegasz ich jako odrębnych Istot; postrzegasz te elementy jako części siebie. Nie próbujesz opisać związku z własną nogą, ręką itd., bowiem rozumiesz, że takie elementy są tobą. Na podobnej zasadzie - przed narodzinami - byłeś Wibracyjnie spleciony ze Źródłem czy też z bytem, który ludzie nazywają Bogiem. Ale integracja z Bogiem polegała na tym, że nie istniał związek między wami, gdyż stanowiliście Jedność. Chwila narodzin W momencie narodzin część Świadomości, którą sam jesteś, skupiła się na ciele fizycznym i tak oto zaczął się twój pierwszy związek - między fizycznym tobą a Nie-Fizycznym Tobą." (s.31)
- a to jest fragment jednego z najlepszych opisów natury człowieka/duszy/Boga/świata ;) Fragment, bo mógłbym więcej przytoczyć ale nie będę książki przepisywał ;)
"(...) chociaż jesteś skupiony w ciele stanowiący Punkt Wyjścia; w czasie stanowiącym Punkt Wyjścia - Wieczna, Nie-Fizyczna, starsza, mądrzejsza, większa część ciebie pozostaje skupiona w Nie-Fizycznym wymiarze. I ponieważ taka Nie-Fizyczna cząstka istnieje, i ponieważ Ty tutaj istniejesz, między tymi dwoma ważnymi aspektami Twojej osobowości istnieje Wieczny związek." (s.32)
"Błędne założenie nr 3: Jeśli będę wystarczająco mocno zwalczał niechciane rzeczy, te rzeczy odejdą." (s.42)
- tu się nie będę rozpisywał, chciałem sobie tylko zanotować żebym potem wiedział gdzie w książce szukać ;)
"Twoje szczęście nie zależy od rezultatów, jakie osiągają inni. Zależy po prostu od tego, na czym świadomie się skupiasz. Jeżeli odkryjesz tę prawdę, znajdziesz wreszcie wolność, której tak bardzo pragniesz. I takie zrozumienie przyniesie ci wszystko, co chciałeś i co chcesz osiągnąć. Kontrola nad własnym samopoczuciem - nad własnymi reakcjami wobec rzeczywistości - stanowi klucz do twojego trwałego szczęścia i wszystkiego, czego pragniesz. Naprawdę warto ją w sobie wyrabiać." (s.94)
Dalej (s. 112-113) jest mowa właściwe o tym czy to źle jeśli zmieniamy partnerów... ale przecież my się też zmieniamy z biegiem lat, nasze potrzeby, nasze zapatrywania na związek (nasze i naszych partnerów).
"Gdy oświadczasz: "Zostanę z tobą, w chorobie... dopóki śmierć nas nie rozdzieli", twoja kultura nakłania cię do przestrzegania raczej nielogicznego i niemożliwego do utrzymania standardu. Znacznie lepsza intencja - czy też przyrzeczenie - brzmiałaby: "Zamierzam nade wszystko koncentrować myśli w pozytywnym kierunku, tak aby utrzymać Połączenie ze Źródłem i Miłością, którą sam jestem. Postępując w ten sposób, zawsze będę przejawiał wobec ciebie najlepszą część mnie. Chcę, abyś prosiła o to samo dla siebie. Jeśli każde z nas będzie czynić wysiłki, aby zachować indywidualną synchronizację z tym, kim-naprawdę-jest, nasz związek stanie się bezustannym i radosnym rozwojem". (s.113)
- to jest dobre przyrzeczenie/intencja.
"Błędne założenie nr 13: Można żyć dobrze lub źle. Wszyscy ludzie powinni odkryć właściwy sposób życia i zgodzić się co do jego słuszności. I taki sposób życia powinien zostać narzucony wszystkim.
Zakładanie, że wszystko można ocenić w jedynie słuszny sposób, jest zarzewiem olbrzymich niezgodności i wstrząsów społecznych. Na szczęście nikt nie ma możliwości narzucenia tej błędnej koncepcji wszystkim. Gdyby tak było, nastąpiłby koniec Istnienia. Innymi słowy, wszelki rozwój wynika z nowych intencji i idei, a te rodzą się z kontrastu - eliminacja przeciwieństw wstrzymałaby rozwój(...) Ludzie sądzę, że potrzebują praw, aby kontrolować otoczenie, bowiem ich zdaniem zachowanie innych może negatywnie na nich oddziaływać. Ale jeżeli zaczniesz rozumieć, iż nic nie może zaistnieć w Twoim życiu, dopóki nie przywołasz tego poprzez myśl, zrozumiesz, że możesz uwolnić się od bezskutecznych prób kontrolowania otoczenia, zastępując to działanie zdecydowanie prostszym zadaniem kontrolowania kierunku własnych myśli." (s.115-116)
"Rozumiałeś [przybywając do fizycznego ciała], że Wieczna natura bytu nazywanego Bogiem zostanie wzmocniona twoim uczestnictwem. Wiedziałeś, że sfera olbrzymiego kontrastu stanie się podstawą Wiecznego rozwoju, istniejącego w obszarze nazywanym Wiecznością. Rozwój Boga nie ma końca i nieodłącznie towarzyszy mu różnorodność ludzkich postaw." (s.126)
- podoba mi się zwłaszcza ostatnie zdanie :)
"Chcielibyśmy pomóc ci zrozumieć, że jeśli czekasz aby twoje społeczeństwo znalazło właściwy kierunek, nim zaczniesz żyć szczęśliwie, będziesz musiał niezwykle długo czekać. Jeśli czekasz, aby ktoś inny znalazł właściwy kierunek, nim zaczniesz żyć szczęśliwie, będziesz musiał niezwykle długo czekać." (s.146)
- ;)
Strony 147-149 to znów "Czy monogamia jest naturalna czy nienaturalna?" i jeszcze trochę o wolności ("Partner życiowy na teraz - to może być dobra idea." - to prawda, to dobre określenie :) ).
"Jeśli masz seks i czujesz się winna z tego powodu, bo "ktoś ci coś powiedział", takie doświadczenie jest bezwartościowe dla ciebie i tracisz tylko Energię. Ale jeśli masz seks i czujesz się zadowolona z tego powodu, moc Wszechświata stoi za tobą." (s.154)
- podoba mi się :) i zgadzam się (i to bez względu na to jaki to seks - czy z miłości, czy dla przyjemności, czy dla pieniędzy itd.).
"Abraham: Oto nasza propozycja doskonałej przysięgi wspólnego-życia - niekoniecznie musimy ją odnosić do małżeństwa - z której możesz skorzystać:
'Witaj przyjacielu. Jesteśmy tutaj jako współ-twórcy. Chcę, abyśmy w naszym małżeństwie/związku w każdy możliwy sposób osiągali zadowolenie. Pragnę odkryć, kim jestem i kim ty jesteś. Przede wszystkim powinienem znaleźć szczęście, abym mógł wzbudzać szczęście w tobie. Nie odpowiadam za twoje życie - odpowiadam za moje życie. Oczekuję, że spotka mnie tutaj dużo dobrego. Spodziewam się, że wspólne życie doprowadzi nas do ostateczności wszelkich pozytywnych doznań. Tego zamierzam poszukiwać. Zostańmy razem, dopóki będziemy czuć satysfakcję. A jeżeli mielibyśmy odczuwać niezadowolenie, żyjmy w separacji - w obrębie myśli albo na planie fizycznym - dopóki to, co negatywne, całkiem nas nie rozdzieli.'" (s.154-155)
- uważam, że jest to najlepsza "przysięga" jaką można sobie złożyć, gdyyybym kiedyś planował jakiś reprezentacyjny ślub (byłaby to ceremonia humanistyczna oczywiście), to taką treść przysięgi chciałbym wygłosić :)
"A przede wszystkim pozwól dziecku zrozumieć, że nie pragniesz, aby było odpowiedzialne za twoje samopoczucie. Uwolnij dziecko z więzów bezskutecznej potrzeby zadowalania ciebie; uwolnij je z zamiarem obudzenia w nim świadomości wspaniałego Systemu Kierowania." (s.177)
- najlepsza rada dla wszystkich rodziców, szkoda że tak wielu rodziców się do niej nie zastosuje...
"Najbardziej destruktywną konkluzję, do jakiej możesz dojść, stanowi przekonanie, że stajesz się ofiarą i że inni mają moc zadawania ci bólu." (s.177)
"Wrodzona śmiałość gaśnie, bowiem pozwalasz innym, aby odciągali cię od twojego Wiru; pozwalasz innym, aby cię przekonali, że ich samopoczucie jest dla ciebie ważniejsze niż własne uczucia." (s.190)
- zdanie przełomowe dla każdego kto ma problem z tym co myślą inni, także dla mnie. No ja już od dawna się tym nie przejmuję... aż tak ;) ale jednak to zdanie może pomóc wyzbyć się resztek - gdy je przeczytałem, uświadomiłem sobie, że nawet jak zrobię głupie coś, to nie ma żadnego znaczenia co pomyślą inni. Żadnego. Właśnie żadnego. Bo przecież to co oni sobie myślą o moim zachowaniu i co czuję, to są ich myśli i uczucia, a nie moje. To ich samopoczucie, a ja muszę tylko zadbać o własne.
S.193-194 - o strachu w odniesieniu do kryzysu finansowego - można doskonale odnieść też do "kryzysu migracyjnego" ale nie będę się rozpisywać.
"Jeśli szukasz finansowego dobrobytu dla siebie, musisz wychwalać bogactwo, kiedy tylko je dostrzegasz." (s.195)
bo: "Błędne założenie nr 22: Mogę krytykować kogoś, kto osiągnął sukces i samemu osiągnąć sukces." (s.196)
"Czasami jesteśmy krytykowani za to, że kładziemy duży nacisk na dążenie do indywidualnego zadowolenia. Oskarża się nas zatem o nauczanie egoizmu. Przyznajemy, że prawdziwy egoizm stanowi istotę naszych nauk, ponieważ nie możesz osiągnąć synchronizacji ze Źródłem, gdy nie jesteś wystarczająco egoistyczny; gdy nie dbasz o to, jak się czujesz; gdy nie chcesz stale zmieniać kierunku myśli w stronę dobrego samopoczucia. A dopóki nie znajdujesz się w synchronizacji ze Źródłem, nie masz nic wartościowego do zaoferowania." (s.196)
- to prawda. Jeżeli nie kochasz siebie, to co chcesz zaoferować innym? No przecież nie kogoś, kogo nawet ty nie kochasz :P Jeśli nie kochasz siebie, to znaczy że uważasz, że nie możesz zaoferować nic wartościowego.
"W miarę upływu czasu przejawiasz wiele opinii, postaw i nawyków myślowych, w tym przekonań co do własnej osoby. Kiedy je uaktywniasz, utrzymują cię poza Wirem. Łatwiej zatem dotrzeć do Wiru poprzez skupianie uwagi na elementach otoczenia, które prędzej wzbudzą w tobie dobre samopoczucie. Na przykład, możesz pomyśleć o ulubionym zwierzaku i doceniając go, wniknąć do Wiru, bowiem nie będziesz wówczas przejawiać myśli sprzeciwu wobec tej istoty, dotyczących choćby zazdrości, winy, osądzania. Chcielibyśmy, abyś zobaczył, że myślenie o swoim kocie lub czymkolwiek innym nieinicjującym w tobie oporu wobec Wiru - czyli bez przeszkód wpływasz na niego - jednoczy cię z całością tego, co cię ukształtowało. Takie podejście stanowi rodzaj wewnętrznego przyzwolenia. Nazwalibyśmy je ostatecznym uznaniem siebie. A osiągnąłbyś ten stan bez myślenia o sobie. Na twoim miejscu wybralibyśmy takie elementy otoczenia, które łatwo wzbudzają pozytywną koncentrację prowadzącą do Wiru." (s.198)
- moje pluszaki chyba tak właśnie działają, stąd mam taki do nich stosunek jaki mam :P
**spoiler alert** Kolejna bardzo pozytywna książka. W sumie to wszystko opiera się na jednym i tym samym, na "sekrecie", który w istocie nie jest żadn**spoiler alert** Kolejna bardzo pozytywna książka. W sumie to wszystko opiera się na jednym i tym samym, na "sekrecie", który w istocie nie jest żadnym sekretem tylko oczywistością jak się dobrze zastanowić. Wkleję tylko zapadające w pamięć cytaty.
"Na każdy kłopot, który nosi Ziemia, Albo jest lekarstwo, albo też go nie ma. Jeśli jest - spróbuj je odnaleźć, Jeśli nie ma - nie myśl o tym wcale."
Emmerson powiedział: "Człowiek jest tym, o czym myśli przez cały dzień." Bo jakże moglibyśmy być czymś innym?
Nasze życie jest tym, co zeń uczynią nasze myśli. Jest dokładnie tak. Jeśli myślimy o szczęściu, będziemy szczęśliwi. Jeśli nasze myśli są żałosne, zgotujemy sobie żałosne życie. Jeśli przepełnia je strach, będziemy się bać. Jeśli myślimy o chorobie, z pewnością zachorujemy. Ilekroć myśli nasze krążą wokół niepowodzenia, niepowodzenie nas nie minie.
Martwiłem się bardzo, że nie mam butów, Dopóki nie spotkałem na ulicy człowieka bez nóg.
W naszym życiu około 90 procent rzeczy jest dobrych, a tylko dziesięć złych. Aby być szczęśliwy, musisz się jedynie skoncentrować na tych 90 procentach, które są dobre, i całkowicie zignorować 10 procent rzeczy złych. Jeśli zaś chcesz dorobić się wrzodów żołądka, zamartwiać się i nurzać w goryczy, skoncentruj po prostu uwagę na tych 10 i zapomnij o 90 procentach rzeczy pozytywnych w twoim życiu.
Fakt, że nie do końca rozumiemy tajemnicę funkcjonowania naszego ciała, elektryczności czy silników spalinowych, nie przeszkadza nam czerpać z nich radości i przyjemności. Fakt, że nie potrafię pojąć tajemnic modlitwy i religii, nie przeszkadza mi w czerpaniu szczęścia z bogatszego życia, które daje religia.
Nawet najczarniejsze chwile naszego życia są tylko chwilami, a przyszłość jest przed nami.
Nawet jeśli nie jesteś osobą religijną z przekonania, nawet jeśli nie wychowałeś się w duchu religii i jesteś największym sceptykiem, modlitwa może pomóc ci o wiele bardziej, niż sądzisz, ponieważ jest czymś >praktycznym<. Jak to rozumiem? Otóż modlitwa zaspokaja trzy potrzeby psychiczne, podstawowe potrzeby, które mamy wszyscy, czy wierzymy w Boga, czy też nie: 1. Modlitwa pomaga nam ubrać w słowa to, co rzeczywiście nas kłopocze. (...) rozwiązanie problemu jest niemal niemożliwe, dopóki pozostaje on niejasny i mglisty. Modlitwa zastępuje zapisanie naszych problemów na kawałku papieru. Jeśli prosimy o pomoc - nawet Boga - musimy zwerbalizować nasze potrzeby. 2. Modlitwa daje nam poczucie dzielenia się naszym ciężarem, poczucie, że nie jesteśmy samotni. Niewielu z nas jest tak silnych, aby móc samotnie dźwigać największe ciężary, rozwiązywać najpoważniejsze problemy. Czasem nasze zmartwienia są tak intymne, że nie możemy o nich rozmawiać nawet z najbliższymi przyjaciółmi. Rozwiązaniem jest w takich wypadkach modlitwa. Każdy psychiatra potwierdzi terapeutyczne znaczenie wygadania się przed kimś o problemach, które nas dławią. Jeśli nie możemy ich wyznać nikomu innemu, zawsze możemy zwrócić się do Boga. 3. Modlitwa jest rodzajem >aktywności<. Stanowi pierwszy krok do działania. Wątpię, aby codzienna modlitwa o spełnienie czegoś nie przyniosła komuś korzyści - inaczej mówiąc, jeśli modlimy się o coś - podejmujemy kroki zmierzające do wykonania tego. Światowej sławy lekarz, dr Alexis Carrel, powiedział: "Modlitwa jest najpotężniejszym rodzajem energii, jaki może wyprodukować człowiek." Może więc warto ją wykorzystać? Niech będzie to Bóg, Allach albo Duch Święty - po co spierać się o detale, skoro i tak wszystko sprowadza się do tajemnicy Natury?
Ludzie nie dbają o to, co mówi się o mnie czy o tobie. Myślą o sobie, od śniadania do kolacji. Bardziej przejęliby się niewielkim bólem głowy niż wiadomością o mojej czy twojej śmierci.
I jedna z historii w całości:
W ciągu godziny zmieniam się w wielkiego optymistę Roger W. Babson Kiedy sytuacja, w której się znajduję, wprawia mnie w depresję, potrafię w ciągu godziny wypędzić zmartwienia i przeobrazić się w niepoprawnego optymistę. Oto jak to robię. Wchodzę do swojej biblioteki, zamykam oczy i podchodzę do półek, na których stoją tylko książki historyczne. Z zamkniętymi oczami sięgam po jedną z nich nie wiedząc, czy jest to "Podbój Meksyku" Prescotta, czy też "Życie dwunastu Cezarów" Swetoniusza. Wciąż z zamkniętymi oczami otwieram książkę. Dopiero wtedy podnoszę powieki i czytam przez godzinę. Im dłużej czytam, tym bardziej uświadamiam sobie, że świat był szarpany agonią praktycznie od zawsze, że od zawsze cywilizacja stoi na glinianych nogach na skraju przepaści. Karty książek historycznych pełne są tragicznych opowieści o wojnach, głodzie, ubóstwie, zarazach i przykładach nieludzkiego zachowania człowieka wobec człowieka. Po godzinie lektury widzę wyraźnie, że choć obecna sytuacja jest zł, to jednak o niebo lepsza od tej z przeszłości. To pozwala mi ujrzeć moje kłopoty we właściwym świetle i stawić im czoło, a także zrozumieć, że świat jako całość jest jednak coraz lepszy.
[przeczytana: od 2 do 4.12.2010 - 1 od 5.10.2012 - 4.11.2012 - przeczytana 2 i 3 raz] ...more
To taki "Sekret" dla racjonalistów :P Bo dokładniej są opisane mechanizmy podświadomości i dlaczego działa pozytywne nastawianie, autosugestia, wiara,To taki "Sekret" dla racjonalistów :P Bo dokładniej są opisane mechanizmy podświadomości i dlaczego działa pozytywne nastawianie, autosugestia, wiara, co powodują myśli.
"W dzień i w nocy wszystko mi sprzyja"
"Zjednoczyłem się z nieskończonym bogactwem mojej podświadomości. Mam prawo do sukcesu i do zamożności. Spływają do mnie pieniądze z niewyczerpanych Źródeł. Znam swoją prawdziwą wartość. Wszystkim, co mam i co potrafię, chętnie służę bliźnim; doznaję wszelkich dobrodziejstw materialnych. Życie jest wspaniałe!"
"Przez cały dzień w moim sercu i umyśle panuje spokój, harmonia i równowaga!"...more
**spoiler alert** Przeczytana na komórce, w pracy :D Tak marzyłem o tej książce od kilku lat, że zacząłem już wręcz 'uświęcać' ;) A trochę sie pomyliłe**spoiler alert** Przeczytana na komórce, w pracy :D Tak marzyłem o tej książce od kilku lat, że zacząłem już wręcz 'uświęcać' ;) A trochę sie pomyliłem, myślałem, że historia będzie nieco inna, ja bym napisał inną... ale... raczej to autor miał rację niż ja ;) Bo ja myślałem, że jakby wybuchł głód, to ludzie zaczęliby racjonalnie dzielić żywność i stopniowo co raz mniej jeść aż by się posunęli do różnych takich okropności, od których autor właśnie zaczął. No ale powiedzmy sobie szczerz: jeśli społeczeństwo bogate, przesycone, któremu nigdy niczego nie brakowało, nagle popada w kryzysową sytuację i słyszy, że wkrótce może zabraknąć pożywienia, to czy by na prawdę spokojnie na te czasy czekało? Raczej nie, raczej ludzie zachowywaliby się tak jak to właśnie opisał Masterton - masowe wykupywanie towarów ze sklepów, a gdyby im w tym próbowano przeszkadzać, to agresja, a potem to już tylko agresja - napaść, zdemolować... nie ważne, że niszcząc dobrą żywność, liczy się to co teraz się dzieje. No i w kilka dni z ludzi wyłażą najgorsze cechy. Co mi się w tej książce nie podobało, to historia na kanwie spisku - no nie wiem, po prostu mi ten pomysł nie leży. Chociaż realniejsze to niż nagłe straty plonów z innych przyczyn, ale ja bym tak to właśnie napisał - że tylko plony więdną, a reszta żywności w porządku i stopniowo tej reszty zaczęłoby ubywać... no ale wtedy nie doszłoby do kryzysu, zapewne inne państwa by pomogły. Chyba, ze te inne państwa dotknęłaby podobna klęska - to by było dobre. Ale wtedy to już by był koniec cywilizacji, a tak została niedopowiedziana historia (bo co teraz? Rosjanie podbijają USA? co z ludźmi? da się ich uratować?). WIęc mimo tego minusa, książka jest super, to właśnie lubię - jak mam ciarki na ciele czytając :P Więc definitywnie trafia do ulubionych....more
Moja ulubiona książka, po prostu ją kocham. Nigdy wcześniej i nigdy później nie czytałem niczego co by tak bardzo na mnie zadziałało. Momentami jest zMoja ulubiona książka, po prostu ją kocham. Nigdy wcześniej i nigdy później nie czytałem niczego co by tak bardzo na mnie zadziałało. Momentami jest zabawna, ale głównie smutna i muszę się przyznać, że od egzekucji Eduarda Delacroix płakałem do samego końca z małymi może przerwami ;) i to właśnie jego historia wzruszyła mnie w sumie nawet bardziej niż Johna. Nigdy wcześniej nie zdarzyło mi się nic takiego żebym po przeczytaniu jakiejś książki do końca zabrał się od razu bezmyślnie do czytani od początku - to bez sensu, ale ja się nie mogłem i nie chciałem z tą książką rozstawać (nie doczytałem wtedy, bo ktoś pożyczył). Z pół roku żyłem książką - byłem jak opętany ;) Właściwie to nadal jestem, bo w dłuższe podróże się bez niej nie ruszam. Czytałem ją dwa i pół raza ;) i na pewno na tym nie poprzestanę.
"Każdy musi umrzeć, wiem, że od tej reguły nie ma wyjątku, ale czasami, Boże mój, Zielona Mila jest taka długa."...more
Kocham tą książką. Moja druga ulubiona. Czytałem dwa razy. Jest genialna i brak mi słów by ją opisać. Zawiera wszystko co najlepsze, czasem zabawna czKocham tą książką. Moja druga ulubiona. Czytałem dwa razy. Jest genialna i brak mi słów by ją opisać. Zawiera wszystko co najlepsze, czasem zabawna czasem smutna (się popłakałem nawet)....more
Zdecydowanie kocham. Jest to druga książka Mastertona (po "Zarazie"), która jest moją ulubioną. Znów ten główny bohater był mi pod wieloma względami bZdecydowanie kocham. Jest to druga książka Mastertona (po "Zarazie"), która jest moją ulubioną. Znów ten główny bohater był mi pod wieloma względami bliski. Chyba się nawet wzruszyłem przy tej książce ;)...more
Ta książka znajduje się wysoko na mojej liście ulubionych, gdyż główny bohater jest postacią, którą darzyłem wielką sympatią. To był ten bohater, z ktTa książka znajduje się wysoko na mojej liście ulubionych, gdyż główny bohater jest postacią, którą darzyłem wielką sympatią. To był ten bohater, z którym się utożsamiałem. Książka była momentami smutna, taka z rodzaju tych, o których potem się myśli....more
Mój pierwszy przeczytany w życiu horror, miałem wtedy 15 lat i byłem nim zachwycony. Pewnie dziś byłoby inaczej, ale czytając ją 6 lat temu mnie powalMój pierwszy przeczytany w życiu horror, miałem wtedy 15 lat i byłem nim zachwycony. Pewnie dziś byłoby inaczej, ale czytając ją 6 lat temu mnie powaliła. Zakochałem się w niej i stwierdziłem, że to jest właśnie to co kocham najbardziej. Cała ta atmosfera zbliżającej się śmiertelnej choroby... coś niesamowitego ;) i zakończenie (którego teraz to już tak dokładnie nie pamiętam), to wszystko sprawiło, że pokochałem takie książki :)
--- 29.07.2017 Oook, właśnie przypomniałem sobie tą książkę po 16 latach od pierwszego przeczytania... i zrobiła na mnie zdecydowanie gorsze wrażenie :P (widać jak się ma 15 lat i jest to pierwszy horror jaki się czyta, to ma się dużo mniejsze wymagania ;) ). Nie pamiętałem np. że ta książka też tak bardzo idzie w politykę... moim zdaniem aż za bardzo... Myślę też że cały obraz chaosu jest dość przesadzony (i szybkości rozprzestrzeniania się szczurów też). Z drugiej strony były takie sceny, które nadal powodują ciarki, więc nie jest tak źle. Ale można to było napisać nieco inaczej (tak jak i "Głód" i "Suszę" z resztą też). Ale jakiśtam sentyment mi jednak pozostaje ;)
"Od ziemskiego grobu Santiego z otworem demona Mistycznych czterech pierwiastków zaczęła się odsłona W Rzymie ścieżkę światła wskazano, to święta próba,"Od ziemskiego grobu Santiego z otworem demona Mistycznych czterech pierwiastków zaczęła się odsłona W Rzymie ścieżkę światła wskazano, to święta próba, Anioły krzyżem niech cię prowadzą, a wzniosła wędrówka się uda."
Fajny wierszyk :P W ogóle książka super. Niektórzy zarzucają jej podobieństwo do "Kodu..." i faktycznie wszystko jest tak samo. Ale czy to źle? Jeśli "Kod..." był dobry, to znaczy, że ta formuła się sprawdza, wystarczy zmienić zagadki i dać następną książkę i dobrze! Bo mi się podoba :] Baa... jest chyba nawet lepsza niż "Kod...", bo jakby bardziej zawiła (choć może się mylę, bo dawno "Kod..." czytałem), dużo zwrotów akcji i absolutnie nieprzewidywalna (przynajmniej dla mnie :P ). Nom ogólnie jest super....more
Loading...
