What do you think?
Rate this book
Ό,τι έγινε: Άνθρωποι και φαντάσματα
Έβαλε κρύο
έχω ετοιμαστεί για τον χειμώνα
κι όμως φοβάμαι·
πριν βγω από το σπίτι
μετράω τα λεφτά μου.
Χαμηλά στο παράθυρό μου
το φως της λάμπας χλομιάζει
ένας χρυσοκόκκινος ήλιος
χαρίζει αναίτια έξαψη στην καρδιά μου.
Δεν έχω βρει ακόμα τον τρόπο
να πεθάνω σωστά.
_______________________________
Έζησα με αναίδεια
και μοναξιά.
Μιλάω στο πρώτο πρόσωπο.
Έζησα με παράξενες σκέψεις
σκοτεινές παρορμήσεις
και όνειρα·
σε μερικά έβγαινα σε λιμάνια
σ', άλλα πνιγόμουνα
λίγο πριν απ' την όχθη
κατάπινα το αλμυρό νερό.
Ολόκληρη έζησα.
Σκηνικό
Ετεροχρονισμός
Κι όμως
Από το πουθενά
Έντομα
Πράματα ανύπαρκτα
Ω, Θε μου
Ποτέ
σαν
Ναι, παρακάτω
Ούτε ηδονή, ούτε πόνος
Εξιλέωση
Ποιος είναι αυτός;
Κάπου στη θάλασσα
Μα
Στην άκρη της βεράντας
Άφησέ με στον ύπνο
Έντομα ΙΙ
Έσταζε αίμα
Ο ερχομός του φωτός
Βαθιά μέσα της
Ο σιωπηλός ήχος της ρίζας
Έζησα με αναίδεια
Μέσα Οκτώβρη
Ίσως
Γλιστράω στο κενό
Το τριζόνι
Με χτύπησε στο πρόσωπο
Ό,τι κι αν φέρει το αύριο
Άκουγες τη βροχή;
Μια φθινοπωρινή ημέρα
Το ωραιότερό του
Νότος
Ένα γερό σφυρί
Θα περιμένω το φεγγάρι
Δεκαοχτώ χρονών
Μην είσαι κόπανος
Όπως έρχεται
Άστατα όνειρα
Απλά το είπε
Τι κρίμα
έχω ετοιμαστεί για τον χειμώνα
κι όμως φοβάμαι·
πριν βγω από το σπίτι
μετράω τα λεφτά μου.
Χαμηλά στο παράθυρό μου
το φως της λάμπας χλομιάζει
ένας χρυσοκόκκινος ήλιος
χαρίζει αναίτια έξαψη στην καρδιά μου.
Δεν έχω βρει ακόμα τον τρόπο
να πεθάνω σωστά.
_______________________________
Έζησα με αναίδεια
και μοναξιά.
Μιλάω στο πρώτο πρόσωπο.
Έζησα με παράξενες σκέψεις
σκοτεινές παρορμήσεις
και όνειρα·
σε μερικά έβγαινα σε λιμάνια
σ', άλλα πνιγόμουνα
λίγο πριν απ' την όχθη
κατάπινα το αλμυρό νερό.
Ολόκληρη έζησα.
Σκηνικό
Ετεροχρονισμός
Κι όμως
Από το πουθενά
Έντομα
Πράματα ανύπαρκτα
Ω, Θε μου
Ποτέ
σαν
Ναι, παρακάτω
Ούτε ηδονή, ούτε πόνος
Εξιλέωση
Ποιος είναι αυτός;
Κάπου στη θάλασσα
Μα
Στην άκρη της βεράντας
Άφησέ με στον ύπνο
Έντομα ΙΙ
Έσταζε αίμα
Ο ερχομός του φωτός
Βαθιά μέσα της
Ο σιωπηλός ήχος της ρίζας
Έζησα με αναίδεια
Μέσα Οκτώβρη
Ίσως
Γλιστράω στο κενό
Το τριζόνι
Με χτύπησε στο πρόσωπο
Ό,τι κι αν φέρει το αύριο
Άκουγες τη βροχή;
Μια φθινοπωρινή ημέρα
Το ωραιότερό του
Νότος
Ένα γερό σφυρί
Θα περιμένω το φεγγάρι
Δεκαοχτώ χρονών
Μην είσαι κόπανος
Όπως έρχεται
Άστατα όνειρα
Απλά το είπε
Τι κρίμα
- GenresPoetry
56 pages, Paperback
First published December 1, 2020
About the author
Μαρία Λαϊνά
31 books12 followersΗ Μαρία Λαϊνά γεννήθηκε στην Πάτρα το 1947. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάστηκε ως κειμενογράφος, μεταφράστρια, επιμελήτρια εκδόσεων, script writer σε τηλεοπτικές εκπομπές και ταινίες. Ήταν παραγωγός, επιμελήτρια και παρουσιάστρια σε εκπομπές της ελληνικής ραδιοφωνίας με λογοτεχνικά θέματα. Δίδαξε επί 15ετία την ελληνική γλώσσα και λογοτεχνία σε αμερικάνικα κολέγια.
Ποιήματα της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, γερμανικά, σουηδικά, φιλανδικά, βουλγαρικά, εβραϊκά και σε άλλες γλώσσες. Το 1993 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο ποίησης για την ποιητική της συλλογή, "Ρόδινος φόβος". Η μετάφραση στα Γερμανικά της ίδιας συλλογής απέσπασε το βραβείο της Πόλης του Μονάχου. Το 1996 επίσης τιμήθηκε με το βραβείο Καβάφη και το 1998 με το βραβείο Μαρία Κάλλας του Γ΄ προγράμματος της ελληνικής Ραδιοφωνίας. Το 2014 τιμήθηκε με το Βραβείο του Ιδρύματος Κώστα & Ελένης Ουράνη για το σύνολο του έργου της.
Ποιήματα της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, γερμανικά, σουηδικά, φιλανδικά, βουλγαρικά, εβραϊκά και σε άλλες γλώσσες. Το 1993 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο ποίησης για την ποιητική της συλλογή, "Ρόδινος φόβος". Η μετάφραση στα Γερμανικά της ίδιας συλλογής απέσπασε το βραβείο της Πόλης του Μονάχου. Το 1996 επίσης τιμήθηκε με το βραβείο Καβάφη και το 1998 με το βραβείο Μαρία Κάλλας του Γ΄ προγράμματος της ελληνικής Ραδιοφωνίας. Το 2014 τιμήθηκε με το Βραβείο του Ιδρύματος Κώστα & Ελένης Ουράνη για το σύνολο του έργου της.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 5 of 5 reviews
January 25, 2021
Έζησα με αναίδεια
και μοναξιά.
Μιλάω στο πρώτο πρόσωπο.
Έζησα με παράξενες σκέψεις
σκοτεινές παρορμήσεις
και όνειρα·
σε μερικά έβγαινα σε λιμάνια
σ’ αλλά πνιγόμουνα
λίγο πριν απ’ την όχθη
κατάπινα το αλμυρό νερό.
Ολόκληρη έζησα.
και μοναξιά.
Μιλάω στο πρώτο πρόσωπο.
Έζησα με παράξενες σκέψεις
σκοτεινές παρορμήσεις
και όνειρα·
σε μερικά έβγαινα σε λιμάνια
σ’ αλλά πνιγόμουνα
λίγο πριν απ’ την όχθη
κατάπινα το αλμυρό νερό.
Ολόκληρη έζησα.
May 6, 2021
Μα
Τίποτα που δεν θα σου χάριζα
τον καιρό, τον λίγο καιρό μου
τους καρπούς
τη θηλυκιά μου ύπαρξη
την κρυμμένη ραφή μου.
Μα εσύ δεν ξέρεις
ναι, δεν το ξέρεις.
🌼☁️
Τίποτα που δεν θα σου χάριζα
τον καιρό, τον λίγο καιρό μου
τους καρπούς
τη θηλυκιά μου ύπαρξη
την κρυμμένη ραφή μου.
Μα εσύ δεν ξέρεις
ναι, δεν το ξέρεις.
🌼☁️
March 20, 2021
Η συλλογή της Μαρίας Λαϊνά δεν είναι απλώς μια παρελθοντολογική είτε νοσταλγική ανασκόπηση. Τα ποιήματά της είναι ένας ζωντανός οργανισμός που μιλά για το σήμερα και για το τώρα, για τα καλοκαίρια, τις Κυριακές και τον Οκτώβρη. Οι θεματικές περιστρέφονται γύρω από την φθορά, ενίοτε τον θάνατο, μπορεί και την ματαιότητα. Αυτό όμως που σαν τον φοίνικα αναγεννά τον αναγνώστη από τις στάχτες του είναι ακριβώς η επίγνωση αυτής της κατάληξης ∙ ένα είδος αυτογνωσίας που η “υψηλή” ποίηση μπορεί να μας εγγυηθεί.
Διαβάστε περισσότερα: https://dromospoihshs.gr/2021/02/05/o...
Διαβάστε περισσότερα: https://dromospoihshs.gr/2021/02/05/o...
February 1, 2024
Το κύκνειο άσμα της πρόσφατα εκλιπούσας ποιήτριας είναι μια ποιητική συλλογή απίστευτης τρυφερότητας.
Άρα μιλάμε για τρομερή ενδοσκόπηση, ειλικρίνεια και κυνισμό.
Το τελευταίο ποίημα με τίτλο ''τι κρίμα'' είναι το προσωπικό μου αγαπημένο.
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως τα άλλα υστερούν σε κάτι.
''Ολόκληρη έζησα'' γράφει κάπου κι έτσι πήρε και ολόκληρο το ταλέντο της και αποχώρησε σιωπηλά και αθόρυβα από τον μάταιο τούτο κόσμο.
Τώρα αγαπημένο στίχο δεν έχω.
Τι να ξεχωρίσω μέσα από τα διαμάντια;
Άρα μιλάμε για τρομερή ενδοσκόπηση, ειλικρίνεια και κυνισμό.
Το τελευταίο ποίημα με τίτλο ''τι κρίμα'' είναι το προσωπικό μου αγαπημένο.
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως τα άλλα υστερούν σε κάτι.
''Ολόκληρη έζησα'' γράφει κάπου κι έτσι πήρε και ολόκληρο το ταλέντο της και αποχώρησε σιωπηλά και αθόρυβα από τον μάταιο τούτο κόσμο.
Τώρα αγαπημένο στίχο δεν έχω.
Τι να ξεχωρίσω μέσα από τα διαμάντια;
October 31, 2021
Ό,τι κι αν φέρει το αύριο
Μπορούμε επιτέλους να πάμε μια βόλτα, εντάξει;
της είπα
εσύ κι εγώ.
Ό,τι κι αν φέρει το αύριο
εμείς ζήσαμε σήμερα
κι αν ύστερα στο μέλλον
σκοντάψει ο ένας πάνω στον άλλον
ούτε και τότε πειράζει
Πρόσεξε που πατάς, είπε
κάτω απ' τα παπούτσια
κυκλοφορούν μερμήγκια
κι εγώ κουράστηκα να μάθω να μη νιώθω πόνο.
Μπορούμε επιτέλους να πάμε μια βόλτα, εντάξει;
της είπα
εσύ κι εγώ.
Ό,τι κι αν φέρει το αύριο
εμείς ζήσαμε σήμερα
κι αν ύστερα στο μέλλον
σκοντάψει ο ένας πάνω στον άλλον
ούτε και τότε πειράζει
Πρόσεξε που πατάς, είπε
κάτω απ' τα παπούτσια
κυκλοφορούν μερμήγκια
κι εγώ κουράστηκα να μάθω να μη νιώθω πόνο.
Displaying 1 - 5 of 5 reviews