Χρήστος Αρμάντο Γκέζος's Blog

🇫🇷 📝 🥂 Η πρώτη κριτική για τη Λάσπη από τη Γαλλία (La boue, μτφ Clara Nizzoli), στη μεγάλη ηλεκτρονική εφημερίδα Mediapart.

«… Με το στιλ του, ο συγγραφέας θολώνει την εθνική ταυτότητα στη λογοτεχνία, αναμειγνύοντας στίχους από Έλληνες ποιητές του 20ου αιώνα, αναφορές στον Μισίμα, τον Ντοστογιέφσκι και τον Σάλιντζερ. Οι επιρροές αυτές κατακλύζουν τον αφηγητή, αλλα ο συγγραφέας τις ελέγχει δεξιοτεχνικά με μια γλώσσα γεμάτη διακλαδώσεις και παράλληλα ρεύματα, που συνεχώς στα όρια της θραύσης αναπαριστά τον εγκλωβισμό του ατόμου.

…Είναι η Αθήνα στα χειρότερα της, η Αθήνα της κρίσης των αρχών της δεκαετίας του 2010, μια πόλη αβίωτη, από την οποία αναβλύζει μια τρέλα που προορίζεται να γίνει διάχυτη.

…Μια σκοτεινή παρωδία της επιστροφής του Οδυσσέα, ενός Οδυσσέα χωρίς Ιθάκη»

Ολόκληρο το κείμενο:

https://www.en-attendant-nadeau.fr/20...

Η λάσπη, μετά την Αλβανία (Balta, 2022), κυκλοφόρησε μόλις και στη Γαλλία, με τον τίτλο La Boue.

Σε μετάφραση της Clara Nizzoli, από Editions MF.

[...] Η μετα-μετανάστευση, όπως ορίζεται από τον Roger Bromley (2017, σελ. 39), δεν είναι μία έννοια που συνδέεται αποκλειστικά με χρονικές διακρίσεις· είναι, ταυτόχρονα, και ιδεολογική στην προσπάθειά της να οικοδομήσει «ένα νέο σύνολο αναδυόμενων χώρων πολυμορφίας». Η παρούσα ανακοίνωση υποστηρίζει ότι το λογοτεχνικό έργο του, γεννημένου στη Χιμάρα της Αλβανίας, Χρήστου Αρμάντο Γκέζου, ειδικότερα τα μυθιστορήματά του Η λάσπη (2014) και Χάθηκε βελόνι (2021), οικοδομεί παρόμοιους χώρους, ιδιαίτερα μέσα από την αφηγηματική διαπραγμάτευση θεμάτων που αφορούν τις οικογενειακές και διαγενεακές σχέσεις, τη μνήμη και τη μετα-μνήμη, το τραύμα, ιδιαίτερα το τραυματικό οικογενειακό τοπίο, το αίσθημα του ανήκειν και τους παράγοντες που ευνοούν τη δημιουργία του ή/και την παρεμποδίζουν. Απώτερος στόχος είναι η διαμέσου της προσέγγισης μυθιστορημάτων που έχουν γραφεί από έναν συγγραφέα που έχει βιώσει τον απόηχο της μετανάστευσης, αλλά δεν εκφράζει πρωτίστως τις εμπειρίες ενός μετανάστη στα κείμενά του, απόπειρα σκιαγράφησης του χαρακτήρα μιας λογοτεχνίας που θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε ‘μετα-μεταναστευτική΄ υπό την έννοια ότι ενώ εγγράφει το «διαχρονικό και πολυεπίπεδο τραύμα της μετανάστευσης» (Γκέζος, 2021), αποδίδει ταυτόχρονα τις συγκρούσεις και τις αντιφάσεις του σύγχρονου ανθρώπου που έρχεται αντιμέτωπος με τον εαυτό μέσα στην απόλυτη πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ζωής [...]

Όλες οι βραχείες λίστες εδώ:

https://www.lifo.gr/now/entertainment...Χάθηκε βελόνιΧρήστος Αρμάντο Γκέζος

Στην κατηγορία του καλύτερου μυθιστορήματος του 2021. Όλες οι υποψηφιότητες εδώ:

http://www.oanagnostis.gr/logotechnik...

Ο Νίκος Βατόπουλος γράφει στην Καθημερινή για το "Χάθηκε Βελόνι" (εκδ. Μεταίχμιο):

[...] "Το ΧΑΘΗΚΕ ΒΕΛΟΝΙ έρχεται να επιβεβαιώσει τη θέση του Γκέζου στην ελληνική λογοτεχνία και να γεννήσει και νέες προσδοκίες. Ένα μυθιστόρημα που δίνει στον αναγνώστη συγκίνηση και απόλαυση, καθώς φανερώνει τον μόχθο και την ψυχική και διανοητική επένδυση του συγγραφέα". [...]

https://www.kathimerini.gr/culture/56...

Μια γενναιόδωρη κριτική στην Καθημερινή της Κυριακής (01/03/2021), από τη Λίνα Πανταλέων:

«Ο Γκέζος, έχοντας καταλαγιάσει την οργή που μέχρι τώρα πυρπολούσε τη γραφή του, φιλοτεχνεί ένα αξιοθαύμαστο πανόραμα υφολογικών μεταμορφώσεων, δηλωτικών της ωριμότατης συγγραφικής του συνείδησης. Δεν υπερβάλλω λέγοντας πως διαθέτει τη στόφα μεγάλου πεζογράφου»

https://www.kathimerini.gr/culture/56...

Μια μεγάλη συνέντευξη στη Lifo, για το "Χάθηκε Βελόνι" και πολλά άλλα:

https://www.lifo.gr/culture/vivlio/hr...

Το νέο μου μυθιστόρημα, τον Μάϊο από τις εκδόσεις Μεταίχμιο

https://www.metaixmio.gr/el/products/...

christosarmandogezos.com

https://www.kathimerini.gr/1053275/ar...