Fladset debuterte på landslaget allereie som 17-åring i 1962, tre år før ho tok examen artium på Molde gymnas. Ho gav seg som landslagsspelar i 1973. I åra 1970–1979 var ho både spelar og trenar for IL Vestar, det suverent beste handballaget på kvinnesida i Noreg på den tida. Vestar vann åtte seriemeisterskap og to noregsmeisterskap (cup) i denne perioden. Karen Fladset var også toppscorar i eliteserien fire sesongar. I tillegg kom laget to gonger til semifinale i europacupen for klubblag, men begge gongene måtte dei gi tapt for austtyske lag. Dette var i ein periode då den internasjonale kvinnehandballen vart dominert av austblokklanda (særleg Aust-Tyskland og Sovjetunionen). Innsatsen til Vestar var banebrytande og vart lagd merke til både i Noreg og elles i handballverda.
Karen Fladset var assisterande kvinnelandslagstrenar for Frode Kyvåg i sesongen 1975–1976 og hadde ansvaret åleine for kvinnelandslaget i sesongane 1982–1983 og 1983–1984. Medan sesongen 1982–1983 gav 7. plass i verdsmeisterskapen, den beste norske prestasjonen til då, vart den neste sesongen fiasko. Då klarte ikkje det norske landslaget å kvalifisera seg til dei olympiske leikane i Los Angeles. Etter dette gjekk Fladset av som landslagstrenar, og Sven Tore Jacobsen overtok.
Som klubbtrenar var Fladset aktiv til og med sesongen 1990–1991. Etter 1980 var ho trenar for damelaga til Refstad, Bekkelaget og Toten, i tillegg til seks sesongar for IL Vestar.
Karen Fladset var på mange måtar banebrytande, men ho var ikkje den som stod fremst på barrikadane for å hevde kvinner sin rett til å drive med toppidrett. Likevel var ho ein av dei fyrste kvinnelege trenarane uansett idrettsgrein som verkeleg vart teken på alvor.
Kommentarar
Kommentarar til artikkelen blir synleg for alle. Ikkje skriv inn sensitive opplysningar, for eksempel helseopplysningar. Fagansvarleg eller redaktør svarar når dei kan. Det kan ta tid før du får svar.
Du må være logga inn for å kommentere.