Эчтәлеккә күчү

HD51418

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD51418 latin yazuında])
HD51418
Каталог коды GCRV 4581[1], GSC 02950-01335[1], HD 51418[1], HIC 33643[1], HIP 33643[1], 2MASS J06592013+4218531[1], PPM 49494[1], SAO 41475[1], TD1 8628[1], AG+42 775[1], BD+42 1629[1], TYC 2950-1335-1[1], WEB 6759[1], Gaia DR2 951315950188279424[1], NY Aur[1], AGKR 6244[1], GC 9158[1], SKY# 12462[1], Renson 14180[1] һәм TIC 192072521[1]
Йолдызлык Йөкче йолдызлыгы[d][2]
Җирдән ераклык 195,9094 ± 5,0854 парсек[3]
Скорость вращения звезды 28,3 ± 5,3 km/s[4]
Параллакс 5,1044 ± 0,1325 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −6,938 ± 0,194 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −0,622 ± 0,21 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −25,1 ± 2,4 km/s[4], −30,7 ± 3,1 km/s[4], −33,2 ± 2,7 km/s[4] һәм −28,3 ± 2,6 km/s[4]
Спектраль сыйныф A0[5]
Күренмә йолдызча зурлык 6,67 ± 0,01[6]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 104,83386413718 °[3]
Авышлык 42,314754707774 °[3]
Нәтиҗәле температура 9500 K[4]
Өслек гравитациясе 5000 сантиметр на секунду в квадрате[4]

HD51418 — Йөкче йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан A0[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,67 ± 0,01[6] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]

Искәрмәләр

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 NY Aur SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Yakunin, I. A., Kudryavtsev, D. O., Semenko, E. A. et al. Fundamental Parameters of CP Stars observed at the 6-m Telescope. I. Observations in 2009-2011 // Astrophysical Bulletin — Springer Science+Business Media, 2019. — ISSN 1990-3413; 1990-3421 — doi:10.1134/S1990341319010061
  5. ↑ 5,0 5,1 Cannon A. J., Pickering E. C. VizieR Online Data Catalog: Henry Draper Catalogue and Extension, published in Ann. Harvard Obs. 91-100 (1918-1925) // Annals of the Astronomical Observatory of Harvard College — 1918.
  6. ↑ 6,0 6,1 Bastian, U., Fabricius, C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. ��� ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD51418&oldid=2931882