ilim
|
Ayrıca bakınız: ılım |
Türkçe
[değiştir]Söyleniş
[değiştir]Köken
[değiştir]- Osmanlı Türkçesi علم, Arapça عِلْم (ʿilm).
Ad
[değiştir]ilim (belirtme hâli ilmi, çoğulu ilimler) -mi
ilim hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
- (bilim) bilim
- İlim, ilim bilmektir,
İlim, kendin bilmektir
Sen kendini bilmezsin,
Ya nice okumaktır? - Yunus Emre
- İlim, ilim bilmektir,
- (mecaz) ayrıntı, özellik, nitelik, vasıf
Çekimleme
[değiştir]ilim adının çekimi
Alt kavramlar
[değiştir]- (bilim): arziyat, felekiyat, hayvanat, kozmografya, nebatat
- (İslâm): ilm-i hadis, ilm-i hikmet, ilm-i tefsîr, ledün ilmi
Deyimler
[değiştir]Türetilmiş kavramlar
[değiştir]ilimce, ilimcik, ilimken, ilimle, ilimli, ilimse, ilimsiz, ilmî, muallim
Çeviriler
[değiştir]ilim
|
Kaynakça
[değiştir]- Türk Dil Kurumuna göre "ilim" maddesi
Ad
[değiştir]ilim
- il (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi
Kürtçe
[değiştir]Ad
[değiştir]ilim d
- (bilim) bilim, ilim