Tribrachidium
Tribrachidium | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Biyolojik sınıflandırma | |||||||||||
| |||||||||||
İkili adlandırma | |||||||||||
†Tribrachidium heraldicum Glaessner, 1959 |
Tribrachidium heraldicum (üç kollu heraldik), olağan olmayan sıra dışı üçlü bir vücut simetrisine sahip olan ve erken Edikara dönemi faunasına ait (560–555 milyon yıl önce[1]) bir canlı türü. Bu canlı ilk olarak Güney Avustralyalı Martin Glaessner ve Brian Daily tarafından 1952'de tanımlanmış ve isimlendirilmiştir.[2]
Tribrachidium fosili, Edikara dönemlerine ait olan Avustralya kıtasının Ediacara Hills (Edikara tepeleri) ile Rusya'nın Beyazdeniz ve Ukrayna'nın Podolya bölgesinin silisiklastik çökellerinde bulunur. Bulunan bu fosiller disk yapısına sahip olup merkezden dış kenarlara doğru kavis şeklinde uzanan üç kola sahiptir. Bulunan örnekler ortalama 5 cm büyüklüğündeki bir canlı türüne aittir. Muhtemelen bu kolların içleri boştu ve canlı ihtiyaç duyduğu durumlarda bu kolları şişirerek doldurabiliyor ve boşaltabiliyordu. Hayvanlar şubesine ait olan canlılar genelde dairesel ve bilateral (çift yönlü) bir simetriye sahip olduklarından Tribrachidium isimli canlının sahip olduğu üçlü simetri hayvanlar aleminde benzersizdir. Canlının etli sırtı ve muhtemelen içi boş ipliksi filamentleri, kollarının uçlarına kadar uzanarak vücudunun geri kalan kısmını ve canlının sahip olduğu formu oluşturmaktadır.
Birçok Kambriyen öncesi fosiller gibi Tribrachidium'un da diğer hayvan türleriyle olan ilişkisi ancak çok az bir şekilde bilinmektedir. Tribrachidium bir bakıma o dönemin kendine özgü ve sıra dışı görünümlü yaşam formlarının tipik bir örneği olarak gösterilir. Bunun yanında Tribrachidium, bazen bir knidli, lofofor, derisi dikenli, ekdizon, ya da bir sünger olarak çeşitli şekillerde de tarif edilmiştir.
Tribrachidium, Rusya Beyazdeniz'de bulunan ve yine aynı döneme ait olan Edikara (Vendiyan) faunasından Albumares brunsae ve Anfesta stankovskii[3][4] ile yakın akrabadır. Adı geçen bu üç canlı diğer üç simetrili Edikara ve Erken Kambriyen dönemi canlıları ile (Rugoconites, Ventogyrus, Vendoconularia, Anabarites de dahil olmak üzere[5]) nesli tükenmiş olan Trilobozoa şubesini oluştururlar.[6] Bazı araştırmacılar Trilobizoa'ları Knidliler sınıfı içinde de gösterir.[3]
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- [1]27 Eylül 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Palaeos dendrogramı (İngilizce)
- Edikara asemblajı Bristol Üniversitesi (İngilizce)
- Edikara fosillerinin içeriğine ve olası zoolojik akrabalık derecelerine dair bilgiler2 Temmuz 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Anatomical Information Content in the Ediacaran Fossils and Their Possible Zoological Affinities), Jerry Dzik, Instytut Paleobiologii PAN, Twarda 51/55, 00-818 Varşova, Polonya (İngilizce)
- Wikimedia Commons'ta Tribrachidium ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur.
- Vikitür'de Tribrachidium ile ilgili ayrıntılı taksonomik bilgiler bulunur.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Grazhdankin, Dima (2004)."Patterns of distribution in the Ediacaran biotas: facies versus biogeography and evolution" 26 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (PDF). Paleobiology 30 (2): 203–221. doi:10.1666/0094-8373(2004)030<0203:PODITE>2.0.CO;2.
- ^ Glaessner, M.F.; Daily, B. (1959). "The geology and Late Precambrian fauna of the Ediacara fossil reserve" 17 Aralık 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (PDF). Records of the South Australian Museum 13 (3): 369–401.
- ^ a b M. A. Fedonkin (1985). "Systematic Description of Vendian Metazoa". Vendian System: Historical–Geological and Paleontological Foundation, Vol. 1: Paleontology. Moscow: Nauka, pp. 70–106.
- ^ Mark A. S. McMenamin (1998). "The Sand Menagerie". In: "The Garden of Ediacara: Discovering the First Complex Life". Columbia University Press. New York. pp.11-46.
- ^ Ivantsov, A.Y.; Fedonkin, M.A. (2002). "Conulariid-like Fossil From The Vendian Of Russia: A Metazoan Clade Across The Proterozoic/palaeozoic Boundary". Palaeontology 45 (6): 1219–1229. doi:10.1111/1475-4983.00283.
- ^ Bruce N. Runigar (1992) In: Edited by J. William Schopf; Cornelis Klein. Proterozoic Biosphere. Cambridge University Press, pp. 373.