Adrenokortikotropni hormon
| Pro-opiomelanokortin (adrenokortikotropin/ beta-lipotropin/ alfa-melanocit stimulišući hormon/ beta-melanocit stimulišući hormon/ beta-endorfin) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Identifikatori | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Simbol | POMC | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Entrez | 5443 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| HUGO | 9201 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| OMIM | 176830 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| RefSeq | NM_000939 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| UniProt | P01189 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ostali podaci | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Lokus | Hromozom 2 p23 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Adrenokortikotropni hormon (ACTH),takođe poznat kao kortikotropin, adrenokortikotrofski hormon, je peptidni hormon koga proizvodi i izlučuje prednja hipofiza.[1][2] On je komponenta hipotalamusno-hipofizno-adrenalne osovine i čisto se proizvodi u odgovoru na biološki stres (zajedno sa kortikotropin-oslobađajućim hormonom iz hipotalamusa). Njegovi principalni efekti su povišenje produkcije i oslobađanje kortikosteroida i, kao što proizilazi is njegovog imena, kortizola iz kore nadbubrežne žlijezde.
Struktura
[уреди | уреди извор]ACTH se sastoji od 39 aminokiselina, prvih 13 od kojih (brojeći od N-terminusa) može da bude odsečeno čime se formira α-melanocit-stimulišući hormon (α-MSH). (Ta zajednička struktura je odgovorna za eksesivno potamnjena kožu kod Adisonove bolesti.) Nakon kratkog vremenskog perioda, ACTH biva presečen u α-MSH i CLIP, peptid sa nepoznatim dejstvom kod ljudi.
Humani ACTH ima molekulsku težinu od 4,540 Da.[3]
Funkcija
[уреди | уреди извор]ACTH deluje putem stimulacije ACTH receptora na ćelijskoj površini, koji su locirani prvenstveno na adrenokortikoidnim ćelijama kore nadbubrežne žlezde. To dovodi do sinteze i otpuštanja gluko- i mineralo-kortikosteroida i androgenih steroida. ACTH receptor je sedam transmembranski G protein-spregnuti receptor. Nakon vezivanja liganda, receptor podleže konformacionim promenama koje stimulišu enzim adenilat ciklazu, što dovodi do povišenja nivoa intracelularnog cAMP i naknadne aktivacije proteinske kinaze A. Ovo ultimativno rezultuje u simulaciji steroidogeneze.
Literatura
[уреди | уреди извор]- ^ Osamura RY, Watanabe K, Nakai Y, Imura H (1980). „Adrenocorticotropic hormone cells and immunoreactive beta-endorphin cells in the human pituitary gland: normal and pathologic conditions studied by the peroxidase-labeled antibody method”. The American Journal of Pathology. 99 (1): 105—24. PMC 1903467
. PMID 6244739. Приступљено 12. 4. 2011.
- ^ „Adrenocorticotropic Hormone”. Приступљено 12. 4. 2011.
- ^ „Pro-opiomelanocortin”.
