Joan Laporta
Ky artikull ose seksion duhet të përmirësohet sipas udhëzimeve të Wikipedia-s.(6 dhjetor 2008) Ju lutemi ndihmoni edhe ju në përmirësimin e këtij artikulli. |
Ky 6 dhjetor 2008 nuk citon asnjë burim, prandaj mund të mos jetë i saktë. |
Joan Laporta, i cili është anëtar i klubit që nga 17 gushti, 1974, u bë president i klubit më 15 Qërshor 2003 dhe u prap u rizgjedh president në verën e vitit 2006.
I Lindur në Barcelonë më 29 Qërshor, 1962, Joan Laporta u gradua si avokat nga Universiteti i Barcelonës (UB) dhe është anëtar i kolegjit të Avokatëve të Barcelonës dhe është drejtues i bordit të fondacionit Ernest LLuch. Ai gjithashtu është pronar i firmës së drejtësisë dhe mjeshtër për taksa nga instituti 'Estudios Superiores Abad Oliba' në Barcelonë dhe ka diplomë në Kompaninë e drejtësisë tregtare nga Kolegji i Avokatëve të Barcelonës.
Laporta është një antar themelues dhe pronar i zyrës së avokatëve LAPORTA & ARBÓS, 'Abogados Asociados', dhe është një profesor bashkpunëtor në Pronën dhe seminarin e Pronës dhe Regjistrimit të drejtë në Faultetin e Arkitektëve Teknik në universitetin e Barcelonës (UB). Ai është gjithashtu në këshillin e konsullit Japonez në Barcelonë.
Karriera ne FC Barcelona
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Joan Laporta u bë president i FC Barcelona pasi fitoi zgjedhjet më 15 Qërshor 2003. Ishte një fitore bindëse: Joan Laporta, 27.138 vota (52.57%); Lluis Bassat, 16.412 vota; Jordi majo 2.490 vota; Josep Martinez-Rovira, 2.388 vota; Josep Maria Minguella, 1,867 vota; dhe Jaume Llaurado, 987 vota. Në verën e vitit 2006, Joan Laporta fitoi për herë të dytë zgjedhjet presidenciale, kur nevoiteshin vetëm 1,804 nënshkrime pë të qëndruar në atë pozitë (ai morri 8.994). Pas 33 ditësh kur klubi u menagjua nga Komisioni Drejtues të udhëhequr nga Xavier Sala, që nga komisioni Financiar, Joan Laporta edhe një herë u shpall president i FC Barcelona në ditën e 41'të të edicionit të Trofeut Joan Gamper që u luajt më 22 gusht 2006.
Nën drejtim të Joan Laporta, klubi përpiqej që të rriste vlerat tradicionale të cilat ishin të lidhura me Barça'n: Nacionalizmi Katalan, puna civile dhe univerzaliteti. Presidenti i FC Barcelona gjithmonë ka dashur që klubi të jetë shembull për të luftuar kundër dhunës në stadiumet e futbollit, paqes, solidaritetit, demokracisë dhe lirisë individuale dhe kolektive. Të drejtuar nga politika 'Zero toleranca', bordi i klubit i dha fund sjelljes së dhunshme në Camp Nou si pjesë e një iniciative që u aplauzua nga bota e futbollit.
Një tjetër projekt i madh i Joan Laporta's ishte që të vendoste sfidën e mrekullueshme që kishte për qëllim rritjen e antarësisë në klub. Në 2003, Barça pati 106,372 anëtarë, dhe ajo u përmirsua shumë në vitin 2007 kur klubi i kishte 156,000 anëtarë.
Në tentim për tu bërë klubi më i madh në botë, Joan Laporta përfundoi një projekt që i shfaqi botës se Barça është klub shoqëror, humanitar dhe me solidaritet. Klubi u stabilizua në të dyja, edhe në kuptimin Financiar por edhe sportiv, formula të reja që ndihmuan që FC Barcelona të bëhej 'më shumë se klub' në botë, një synim që paraqiti në bashkpunim me marrëveshjet me Unicef, Unesco dhe Acnur.
Joan Laporta si president i një nga klubeve më të rëndësishme në futboll në kontinent gjithashtu pati projekte për të reklamuar interesat e klubit në nivelin Evropian. Ai është një anëtar i grupit punues për çështjet financiare të FIFA's "për të mirë të ndeshjes", një anëtar i bordit të strategjisë së futbollit profesionist në Evropë i UEFA, një anëtar i nëngrupit punues të FIFA's "Zotërimi i Klubeve dhe licensa e klubeve", president i grupit punues të FIFA's "për të mirë të ndeshjes" dhe drejtor i ECA (Asociata e Klubeve Evropiane). Presidenti i Barça's ka arritur qëllimin që të kompenzohen klubet nga organizatat ndërkombëtare kur lojtarët të shkojnë të luajnë për Kombëtaret e tyre.
Në sensin sportiv, Joan Laporta ka shumë arritje të mëdha. Pas një sezoni ku krijoi një projekt totalisht të ri së bashku me trajnerin Frank Rajkard, për dy sezone konfirmoi që klubi po shkon në rrugë të drejtë, me dy tituj të fituar me rradhë në Ligë plus një Kupë Evropiane të fituar në Paris në maj të vitit 2006. Pas largimit te rijkaard nga stoli u duk se edhe per laporten po bie zili, mirepo nuk u be ashtu. Bordi i Barcelones vendosi qe ai te mbetet ne krye te klubit katalan. Stolin e treinerit e zuri Pep Guardiola nje ish futbollist dhe nje legjende e futbollit spanjoll dhe evropian. Ne fillim pesoi humbje ne ndeshjen e pare kunder numancias si mysafir dhe ne ndeshjen e dyte i ndane piket me Rasing Santanderin ne Camp Nou, gje qe dukej se ende eshte situate e zbehte ne Futbol Club Barcelona. qe nga java e trete ndryshoi gjithqka kuqe e blute filluan me motiv shume te madh ndeshjet dhe cdo rezultat ishte bindes. Për më tepër ata shënuan fitore bindëse në të gjitha ndeshjet “derbi” nga të cilat veçohen: Valencia, Sevilja, Atletico Madrid dhe Real Madrid. Kjo e fundit si “derbi i jetes” që ndryshe quhet edhe “jeta ime është vdekja yte, si dhe jeta yte vdekja ime” fituan me rezultat 2:0 në camp nou edhe 2:6 në Santiago Bernabeu. Ata për sezonin 2008/09 fituan LA Tripleta që dmth copa del rey (athletic bilbao – 4:1), la liga (real madrid 2:6) dhe Uefa Champions League (Manchester United – 2:0). Tani Joan Laporta mund të krahasohet me presidentët më të suksesshem të të gjithë historisë së futbollit evropian dhe botërorë. Joan Laporta mbetet njeriu i vetëm i cili realizoi ëndërrat e mia si dhe të të gjithë shokëve të mi të quajtur “Blaugrana al vint”. Solli lojtarët që ne kishim ëndërr t’i shohim në Camp Nou, solli trofetë që ne vetëm kishim dëgjuar për ato dhe çka është më e rëndë fitonin ata që kishin ngatërruar artin e futbollit me materializmin e futbollit. Rroftë Joan Laporta, Rroftë Klubi Ynë i Zemrës. Visca El Barça, Visca Catalunya. Salim Memishi.
Merci, 11.02.2010