Mir u Campo Formiju
| Mir u Campo Formiju | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Sporazum iz Campo Formija između Francuske Republike i Austrije | ||||||||
 Posljednja stranica dijela ugovora dostupnog za javnost | ||||||||
| Generalno | ||||||||
| Tip sporazuma | mirovni sporazum | |||||||
| Depozitar | Archives Nationales | |||||||
| Jezik | francuski jezik | |||||||
| Potpisivanje | 17. listopada 1797. Campoformido, Mletačka Republika
| |||||||
| Stranke | ||||||||
| ||||||||
Mir u Campo Formiju (francuski: Traité de Campo-Formio, njemački: Frieden von Campo Formio) ponekad zvan i Mir iz Campoformida potpisan je 18. oktobra 1797. godine[1] u Villi Manin kod sela Campoformida (jugozapadno od Udina) između Prve Francuske republike i Habsburške Monarhije.[2] Kampoformijski mir potpisali su Napoleon Bonaparte, kao predstavnik Prve Francuske republike, i grof Ludwig von Cobenzl, kao predstavnik Habsburške Monarhije. Mir je označio kraj Prve koalicije, pobjedonosni završetak Napoleonovog pohoda po Apeninskom poluotoku te završetak prve faze Napoleonskih ratova. Tim sporazum dokinuta je Mletačka Republika nakon 1100 godina postojanja, a njen teritorij podjelili su između sebe potpisnici sporazuma, to je bio i kraj Austrijske Nizozemske (današnja Belgija) koja je pripala Prvoj Francuskuskoj republici.
Tim mirovnim sporazumom Habsburška Monarhija priznala je većinu francuskih osvajanja, i postojanje novih apeninskih država Ligurske republike (teritorij oko Genove) i Cisalpinske Republike i pravo na Jonske otoke.[2] Kao naknadu za gubitak Lombardije koja je postala dio Cisalpinske Republike, Francuzi su Austrijancima dali cijeli istočni dio ukinute Mletačke Republike (od rijeke Adige na istok); grad Veneciju, Istru, Dalmaciju, Boku Kotorsku i Mletačku Albaniju, zauzvrat je Habsburška Monarhija morala odustati od svoje Austrijske Nizozemske (današnja Belgija) i dati pravo Francuzima da anektiraju zemlje na lijevoj obali Rajne (kraj od Bazela do Andernacha, uključujući i grad Mainz.[2] Revolucionarna Francuska obećala je da će iskoristiti svoj utjecaj kako bi Habsburška Monarhija dobila Salzburg i dio Bavarske, u tajnom dijelu sporazuma, dogovoreno je da Prusija, bivši saveznik Austrije, neće dobiti ništa. Tako je od Prve koalicije jedino Velika Britanija ostala i dalje neprijatelj Francuske, jer su sve članice koalicije već prije potpisale separatne mirovne ugovore sa Francuskom.[2]
