Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.
erba s f (puru scrittu èriva o erva o ierva o jerva o ièriva o jèriva)
- Chianta vascia senza lignu. Nzemi dî chianti d'un tirrenu.
er | ba
erva, erba, èriva
Veni di lu latinu "herba" o "herbam".
erbi, irbicedda, malerba, àrbulu, virdi, chianta, fogghia, ciuri, lapa
