Przejdź do zawartości

trup

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Trupp

trup (język polski)

[edytuj]
trup (1.1)
trup (1.2)
wymowa:
​?/i, IPA: [trup], AS: [trup]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

(1.1) ciało zmarłego człowieka; rzad. zwierzęcia
(1.2) pot. pogard. wyeksploatowany, zniszczony przedmiot, urządzenie, najczęściej samochód

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: trupa
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianowniktruptrupy
dopełniacztrupatrupów
celowniktrupowitrupom
bierniktrupatrupy / rzad. trupów[1][2]
narzędniktrupemtrupami
miejscowniktrupietrupach
wołacztrupietrupy
ndepr. M. i W. lm: (ci) trupi
przykłady:
(1.1) Podczas jednego z synodów sądzono trupa ubranego w szaty papieskie – stąd nazwa „synod trupi”.
(1.2) Ty się tym trupem wybierasz nad morze? Przecież on ci się w połowie drogi rozleci.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nieboszczyk, nieżywy, zmarły, zwłoki; pot. umarlak, sztywny, truposz, truposzczak, umrzyk, zewłok; zgrub. trupisko; pogard. ścierwo; daw. truchło
(1.2) grat, gruchot, klekot, rupieć, ruina, rzęch, szmelc, wrak
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) denat
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. trupiarnia ż, truposz m, truposzczak m
zdrobn. trupek m
zgrub. trupisko n
czas. utrupić dk., ukatrupić dk.
przym. trupi
przysł. trupio
związki frazeologiczne:
iść po trupach • paść trupem • po moim trupie • po trupach do celu • trup ściele się gęsto • trup w szafie • trup za życia • urżnąć się w trupa / zalać się w trupa • żyjący trup • żywy trup
etymologia:
(1.1) prasł. *trupъ
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Hasło „trup” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 793.
  2. ↑ Hasło „trup” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 1197.

trup (język albański)

[edytuj]
trupi (1.1) i njeriut
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. ciało[1]
(1.2) astr. ciało[1]
(1.3) fiz. ciało, substancja[1]
(1.4) zespół, korpus[1]
odmiana:
(1.1-4) lp trup, trupi; lm trupa, trupat
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) trupi i njeriut → ciało człowieka
(1.2) trup qiellor → ciało niebieskie
(1.3) trup i ngurtë → ciało stałe
(1.4) trup diplomatik → korpus dyplomatyczny
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Arqile Teta, Fjalor shqip-polonisht. Słownik albańsko-polski, Geer, Tirana 2018, ISBN 9789928074812, s. 705.

trup (język chorwacki)

[edytuj]
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. tułów
(1.2) kadłub
odmiana:
(1.1-2) lp trup, trupa, trupu, trup, trupom, trupu, trupe; lm trupovi, trupova, trupovima, trupove, trupovima, trupovima, trupovi
przykłady:
(1.2) Trup broda je dug dvadeset metara. → Kadłub statku ma dwadzieścia metrów długości.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

trup (język czeski)

[edytuj]
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) anat. tułów
(1.2) kadłub
odmiana:
(1.1-2)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianowniktruptrupy
dopełniacztruputrupů
celowniktruputrupům
bierniktruptrupy
wołacztrupetrupy
miejscowniktruputrupech
narzędniktrupemtrupy
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

trup (język rumuński)

[edytuj]
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ciało (ludzkie, zwierzęce)[1][2]
(1.2) tułów, kadłub[1][2]
(1.3) trup[1][2]
(1.4) stworzenie[2]
odmiana:
(1.1-4) lp trup; lm trupuri
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. trupiște ż
zdrobn. trupușor n, trupșor n
czas. întrupa
przym. trupean, trupesc
przysł. trupește
związki frazeologiczne:
etymologia:
scs. трѹпъ (trupъ)[2] → trup[3], por. bułg. труп → tułów, trup, pień, serb. труп → tułów, kadłub, kłoda
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1963.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 281.
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „трѹпъ” w: Старославянский словарь (по рукописям X‒XI веков), red. Р. М. Цейтлин, Р. Вечерка, Э. Благова, Русский язык, Moskwa 1994, ISBN 5-200-01113-2, s. 703.

trup (język słowacki)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) anat. tułów
(1.2) techn. kadłub
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) ľudský trup
(1.2) trup lietadla / lode
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. trupový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Części ciała
(1.1-2) zobacz też: Indeks:Słowacki - Fałszywi przyjaciele
źródła:

trup (język turecki)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) trupa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=trup&oldid=8485731”