Przejdź do zawartości

ostrze

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ostrze (język polski)

[edytuj]
ostrze noża (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈɔsṭʃɛ], AS: [osṭše], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) część robocza narzędzia do krajania, ostre zakończenie lub krawędź przedmiotu
(1.2) przen. krytyczna i uszczypliwa część wypowiedzi
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikostrzeostrza
dopełniaczostrzaostrzy
celownikostrzuostrzom
biernikostrzeostrza
narzędnikostrzemostrzami
miejscownikostrzuostrzach
wołaczostrzeostrza
przykłady:
(1.1) Ostrze tej siekiery już się stępiło.
składnia:
(1.1) ostrze + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) brzeszczot, klinga, głownia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ostrzałka ż, ostrzenie n, ostrość ż, ostrzyciel m, ostrzytko n
czas. ostrzyć ndk., naostrzyć dk.
przym. ostry, ostrzowy
związki frazeologiczne:
ostrze podejrzeń • ostrze satyry • ostrze urazy • stawiać sprawę na ostrzu noża
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=ostrze&oldid=8101492”