kolerigi

morfologia:

koler•ig•i

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

czasownik

(1.1) złościć, rozzłościć kogoś

odmiana:

(1.1)

 

tempo	vortformo	aktiva participo	pasiva participo
nuna	kolerigas	koleriganta	kolerigata
pasinta	kolerigis	koleriginta	kolerigita
venonta	kolerigos	kolerigonta	kolerigota
kondicionalo	kolerigus
imperativo	kolerigu

przykłady:

(1.1) Adamo kolerigis la instruiston. → Adam rozzłościł nauczyciela.

składnia:

(1.1) + B.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. koleri, koleretigi, koleriĝi

przym. kolerigita

związki frazeologiczne:

Dion kolerigis, homojn ridigis

etymologia:

uwagi:

źródła: