Przejdź do zawartości

kobiecina

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kobiecina (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. z politowaniem, współczuciem, raczej serdecznie o kobiecie, zwykle wiejskiej
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Chodnikiem szła kobiecina, dźwigając ciężkie pakunki.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) chłopina
hiperonimy:
(1.1) osoba
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kobieta ż, kobita ż, kobitka ż, kobiecość ż, kobieciarstwo n, kobieciarz m
zdrobn. kobiecinka
przym. kobiecy
przysł. kobieco, po kobiecemu
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kobieta + -ina < st.pol. kob, st.pol. koba
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: