funkcjonariusz
Wygląd
funkcjonariusz (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌfũŋkt͡sʲjɔ̃ˈnarʲjuʃ], AS: [fũŋkcʹi ̯õnarʹi ̯uš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) adm. pracownik służb państwowych, zwykle mundurowych np. policji lub służby więziennej[1]; zob. też funkcjonariusz w Wikipedii
- (1.2) polit. działacz partii rządzącej piastujący wysokie stanowisko
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik funkcjonariusz funkcjonariusze dopełniacz funkcjonariusza funkcjonariuszy / funkcjonariuszów[2] celownik funkcjonariuszowi funkcjonariuszom biernik funkcjonariusza funkcjonariuszy / funkcjonariuszów narzędnik funkcjonariuszem funkcjonariuszami miejscownik funkcjonariuszu funkcjonariuszach wołacz funkcjonariuszu funkcjonariusze
- przykłady:
- (1.1) Znajomy mojego brata jest funkcjonariuszem Policji.
- (1.1) (…) funkcjonariusze z Bogatyni (woj. dolnośląskie) dorabiali, handlując narkotykami we Wrocławiu, Wałbrzychu, Jeleniej Górze[3].
- kolokacje:
- (1.1) funkcjonariusz policji / straży miejskiej / straży pożarnej / służby więziennej / straży granicznej / żandarmerii wojskowej / straży ochrony kolei / służby ochrony / służby penitencjarnej / inspekcji celnej / biura ochrony rządu / straży marszałkowskiej • funkcjonariusz celny / międzynarodowy • funkcjonariusz publiczny
- synonimy:
- (1.2) aparatczyk
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pracownik
- (1.2) działacz partyjny
- hiponimy:
- (1.1) policjant, sokista, strażnik, strażak, czekista, komornik, ubek, borowik, celnik, wopista, tajniak, żandarm
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. funkcja ż, funkcjonowanie n, zafunkcjonowanie n, funkcyjność ż, funkcjonalność ż
- forma żeńska funkcjonariuszka ż
- czas. funkcjonować ndk., zafunkcjonować dk.
- przym. funkcyjny, funkcjonalny
- przysł. funkcjonalnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Funktionär < franc. fonctionnaire < łac. functio[4]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) functionary, officer
- bułgarski: (1.1) функционер m
- duński: (1.1) betjent w; (1.2) partifunktionær w
- esperanto: (1.1) funkciisto
- francuski: (1.1) fonctionnaire m
- hiszpański: (1.1) funcionario m
- niemiecki: (1.1) Funktionär m
- portugalski: (1.1) funcionário m
- rosyjski: (1.1) функционе́р m; (1.2) функционе́р m
- sanskryt: (1.1) पुरुष m
- ukraiński: (1.1) функціонер m
- włoski: (1.1) funzionario m
- źródła:
- ↑ Hasło „funkcjonariusz” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „funkcjonariusz” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ wprost.pl
- ↑ Roztrząsania, „Poradnik Językowy” nr 1/1906, s. 15.