dekiel
dekiel (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) szczelna pokrywa, dopasowana pokrywka
- (1.2) daw. okrągła barwna czapka korporancka[1]
- (1.3) przen. slang. głowa
- (1.4) mot. kołpak koła samochodowego
- (1.5) obraź. ktoś głupi, irytujący
- (1.6) gw. (Górny Śląsk) pokrywka na garnek[2]
- przykłady:
- (1.1) Podaj mi dekiel od słoika.
- (1.3) Chyba masz coś z deklem.
- (1.5) Nie rozmawiaj z tym deklem.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: głowa
- (1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kołpak
- (1.6) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pokrywka
- źródła:
- ↑
Hasło „dekiel” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Joanna Furgalińska, Ślónsko godka. Ilustrowany słownik dla Hanysów i Goroli, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010, ISBN 978-83-01-16438-6, s. 128.
- ↑ Małgorzata Szubert, Leksykon rzeczy minionych i przemijających, Muza, Warszawa 2004, ISBN 83-7319-486-X, s. 56.
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 50.