Przejdź do zawartości

czeszczyzna

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

czeszczyzna (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. język czeski
(1.2) to, co jest charakterystyczne dla Czech lub stamtąd pochodzi[1]
odmiana:
(1.1-2) blm,
przykłady:
(1.1) Na to odmienne rozwarstwienie polszczyzny i czeszczyzny wpłynęła inna historia obu języków.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) czeski
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) język
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Czechy nmos, Czech m, Czeszka ż, czeszka ż, czechizm mrz, czeski m, czeskość ż
przym. czeski
przysł. czesko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. czeski + -yzna
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „czeszczyzna” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Jacek Baluch, "Wstęp", w: Jaroslav Hašek, Przygody dobrego wojaka Szwejka czasu wojny światowej, Ossolineum, Wrocław 2017, s. XLIII