chemik
chemik (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) specjalista w zakresie chemii, osoba zajmująca się chemią
- (1.2) pot. nauczyciel chemii w szkole
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik chemik chemicy dopełniacz chemika chemików celownik chemikowi chemikom biernik chemika chemików narzędnik chemikiem chemikami miejscownik chemiku chemikach wołacz chemiku chemicy
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. chemia ż, chemikalia nmos, chemikaliowiec m, chemizacja ż, chemizator m, chemizowanie n
- czas. chemizować ndk.
- przym. chemiczny, chemizacyjny
- przysł. chemicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. chimiste < łac. chimista < alchimista < arab. ال + كيمياء < gr. χυμεία < gr. χύμα, χυμός od χέω
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) chemist
- arabski: (1.1) كيميائي
- baskijski: (1.1) kimikari; (1.2) kimika-irakasle
- białoruski: (1.1) хімік m; (1.2) хімік m
- bułgarski: (1.1) химик m
- chorwacki: (1.1) kemičar
- czeski: (1.1) chemik
- duński: (1.1) kemiker w
- esperanto: (1.1) ĥemiisto, kemiisto
- fiński: (1.1) kemisti
- francuski: (1.1) chimiste m
- hiszpański: (1.1) químico m
- interlingua: (1.1) chimico, chimista
- islandzki: (1.1) efnafræðingur m
- japoński: (1.1) 化学者
- kataloński: (1.1) químic m
- litewski: (1.1) chemikas m
- macedoński: (1.1) хемичар m
- niemiecki: (1.1) Chemiker m
- nowogrecki: (1.1) χημικός m
- portugalski: (1.1) químico m
- rosyjski: (1.1) химик m
- serbski: (1.1) хемичар m
- słowacki: (1.1) chemik m; (1.2) pot. chemikár m
- szwedzki: (1.1) kemist w
- węgierski: (1.1) vegyész
- włoski: (1.1) chimico m
- źródła:
chemik (język czeski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik chemik chemici / chemikové dopełniacz chemika chemiků celownik chemikovi / chemiku chemikům biernik chemika chemiky wołacz chemiku chemici / chemikové miejscownik chemikovi / chemiku chemicích narzędnik chemikem chemiky
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Czeski - Zawody
- źródła:
chemik (język słowacki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Zawody
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.